Julian Robertson
Wie is Julian Robertson?
Julian Robertson is een Amerikaanse investeerder en voormalig hedgefondsbeheerder, vooral bekend door de oprichting van Tiger Management in 1980, dat uitgroeide tot een van de meest prominente hedgefondsen van zijn generatie. Robertson sloot de deuren bij Tiger in 2000 en is sindsdien actief in het begeleiden van jongere hedgefondsmanagers en filantropische ondernemingen die zich richten op hoger onderwijs en medisch onderzoek. In de jaren tachtig en begin jaren negentig werd Robertson vaak de ‘vader van hedgefondsen’ en de ‘tovenaar van Wall Street’ genoemd.
Julian Robertson begrijpen
Julian Robertson werd geboren in Salisbury, North Carolina, in 1932 en studeerde in 1955 af aan de Universiteit van North Carolina. Na twee jaar bij de marine trad Robertson in 1957 als retailmakelaar in dienst bij het kantoor van Kidder, Peabody, & Co. in New York. Hij klom op in de rangen van het bedrijf en nam uiteindelijk het roer over van de vermogensbeheerdivisie, bekend als Webster Securities. Robertson vertrok in 1979 uit Kidder, Peabody & Co. voor een sabbatical van een jaar in Nieuw-Zeeland.
Belangrijkste leerpunten
- Julian Robertson was een vooraanstaande hedgefondsbeheerder in de jaren tachtig en negentig.
- Robertson hanteerde wereldwijd een long-short-strategie om te profiteren van de prestatiekloof tussen zijn keuzes voor de beste en slechtste aandelen.
- Het bedrijf van Robertson, Tiger Management, sloot in 2000 na een periode van slechte prestaties, maar veel van zijn beschermelingen die voor het fonds werkten, zijn zelf succesvolle hedgefondsbeheerders geworden.
In Nieuw-Zeeland kwam Robertson op het idee voor een nieuw fonds. Hij richtte Tiger Management op, een van de eerste hedgefondsen, bij zijn terugkeer naar New York in 1980. Robertson gebruikte initiële activa waarvan werd aangenomen dat ze ongeveer $ 8 miljoen bedroegen. De activa van Tiger groeiden in de komende twee decennia tot $ 22 miljard. Het succes van het fonds wordt toegeschreven aan het vermogen van Robertson om investeringsmogelijkheden te identificeren binnen het kader van een wereldwijde macro handelsstrategie. Robertson gebruikte vaak een long-short-strategie, waarbij hij de beste aandelen opsloeg die hij kon vinden, terwijl hij short ging op de aandelen die hij het slechtst vond.
Eind jaren negentig stond Robertson ook bekend om het vermijden van investeringen in technologie tijdens de opbouw van internetaandelen eind jaren negentig. Dit vermijden was een tweesnijdend zwaard voor Tiger Management. Het fonds presteerde goed tijdens de uiteindelijke ineenstorting van de technologiezeepbel, maar leed onder een leegloop van kapitaal toen investeerders hun geld naar Silicon Valley brachten. Een bijkomende stressfactor kwam in de vorm van een grote investering in US Airways, die niet goed ging voor Robertson. US Airways zou in 2002 en opnieuw in 2004 faillissementsbescherming aanvragen.
Julian Robertson Na Tiger Management
Robertson heeft het Tiger Management-fonds in 2000 geliquideerd na een periode van slechte prestaties. Hij schreef dat Tiger’s succes was gebaseerd op een rationele benadering van waardering en handel en dat deze strategie minder effectief was gebleken naast de irrationele groei van internetaandelen. In de jaren die volgden, concentreerde Robertson zijn inspanningen op het begeleiden van en investeren in een reeks opkomende hedgefondsbeheerders die bekend staan als de ‘Tiger Cubs’. Prominente leden van deze groep zijn onder meerJohn Griffin van Blue Ridge Capital, Ole Andreas Halvorsen van Viking Global, Chase Coleman van Tiger Global Management en Steve Mandel, voorheen van Lone Pine Capital.8910
Robertson is actief in filantropische activiteiten sinds hij zich afkeerde van fondsbeheer. Hij richtte beurzen op aan zijn alma mater en Duke University en zette zich in voorThe Giving Pledge, een campagne gelanceerd door Bill Gates en Warren Buffet. Robertson is ook actief geweest in Nieuw-Zeeland en kocht een handvol luxe lodges in het hele land.