Arbeidsintensief
Wat is arbeidsintensief?
De term “arbeidsintensief” verwijst naar een proces of industrie die een grote hoeveelheid arbeid vereist om zijn goederen of diensten te produceren. De mate van arbeidsintensiteit wordt doorgaans gemeten in verhouding tot de hoeveelheid kapitaal die nodig is om de goederen of diensten te produceren: hoe hoger het vereiste aandeel van de arbeidskosten, des te arbeidsintensiever het bedrijf.
Belangrijkste leerpunten
- Arbeidsintensief verwijst naar een proces of industrie die een grote hoeveelheid arbeid vereist om zijn goederen of diensten te produceren.
- De arbeidskosten omvatten alle kosten die nodig zijn om het menselijk kapitaal veilig te stellen dat nodig is om het werk te voltooien.
- In arbeidsintensieve industrieën wegen de kosten die gepaard gaan met het veiligstellen van het benodigde personeel op tegen de kapitaalkosten wat betreft belang en volume.
Arbeidsintensief begrijpen
Arbeidsintensieve industrieën of processen vereisen grote hoeveelheden fysieke inspanning om de noodzakelijke taken uit te voeren. In arbeidsintensieve industrieën wegen de kosten die gepaard gaan met het veiligstellen van het benodigde personeel op tegen de kapitaalkosten met betrekking tot belangrijkheid en volume. Hoewel veel arbeidsintensieve banen een laag niveau van vaardigheid of opleiding vereisen, geldt dit niet voor alle arbeidsintensieve banen.
Vooruitgang in de technologie en de werknemers de productiviteit hebben sommige industrieën afgestapt van arbeidsintensieve status, maar velen blijven. Arbeidsintensieve industrieën omvatten restaurants, hotels, landbouw, mijnbouw, maar ook gezondheidszorg en zorgverlening.
Minder ontwikkelde economieën zijn over het algemeen arbeidsintensiever. Deze situatie komt vrij vaak voor omdat een laag inkomen betekent dat de economie of het bedrijf het zich niet kan veroorloven om in duur kapitaal te investeren. Maar met een laag inkomen en lage lonen kan een bedrijf concurrerend blijven door veel werknemers in dienst te nemen. Op deze manier worden bedrijven minder arbeidsintensief en kapitaalintensiever.
Vóór de industriële revolutie was 90% van de beroepsbevolking werkzaam in de landbouw. Voedsel produceren was erg arbeidsintensief. Door technologische ontwikkeling en economische groei is de arbeidsproductiviteit toegenomen, is de arbeidsintensiteit afgenomen en kunnen werknemers overgaan op productie en (meer recentelijk) diensten.
Naarmate de reële lonen in de economie stijgen, creëert dit een stimulans voor bedrijven om in meer kapitaal te investeren om de arbeidsproductiviteit te verhogen, zodat het bedrijf de kosten van duurdere arbeidskrachten kan blijven betalen.
Speciale overwegingen
Een schoolvoorbeeld van een arbeidsintensieve bedrijfstak is de landbouwsector. Banen in deze branche, die nauw samenhangt met de teelt van voedingsmiddelen die geplukt moeten worden met minimale schade aan de plant als geheel (zoals fruit van fruitbomen), zijn bijzonder arbeidsintensief. De bouwsector wordt als arbeidsintensief beschouwd, omdat het meeste benodigde werk hands-on is.
Zelfs met het gebruik van bepaalde gereedschappen, moet een persoon bij het overgrote deel van het werk betrokken zijn. Veel functies die deel uitmaken van de dienstensector zijn ook arbeidsintensief. Deze functies omvatten die binnen de horeca en de persoonlijke verzorging.
De arbeidskosten omvatten alle kosten die nodig zijn om het menselijk kapitaal veilig te stellen dat nodig is om het werk te voltooien. Deze kosten kunnen fondsen omvatten die worden besteed aan het basisloon, samen met eventuele voordelen die kunnen worden gegeven. Arbeidskosten worden als variabel beschouwd, terwijl kapitaalkosten als vast worden beschouwd.
Omdat de arbeidskosten kunnen worden aangepast tijdens een recessie op de markt door middel van ontslagen of vermindering van de uitkeringen, hebben arbeidsintensieve industrieën enige flexibiliteit bij het beheersen van hun uitgaven. Nadelen van de arbeidskosten in arbeidsintensieve bedrijfstakken zijn onder meer beperkte schaalvoordelen, aangezien een bedrijf zijn werknemers niet minder kan betalen door meer van hen aan te nemen, en de gevoeligheid voor loonkrachten op de arbeidsmarkt.