4 Basisprincipes bij het investeren van andermans geld
Adviseurs die het geld van anderen beheren, moeten voor geschiktheid voldoen aan deregel 2111 vande
Belangrijkste leerpunten
- Als financieel adviseur brengt het beheren van andermans geld veel ethische en regelgevende verantwoordelijkheid met zich mee.
- Klanten in de juiste beleggingen plaatsen, betekent een passend risiconiveau en een passende tijdshorizon die een grote kans hebben om aan de financiële doelstellingen van de klant te voldoen.
- Klanten in ongepaste beleggingen plaatsen kan het gevolg zijn van beleggingen die te riskant zijn voor hun persoonlijke voorkeuren of hun objectieve financiële situatie – of beide.
1. Begrijp risicotolerantie
Adviseurs weten dat het essentieel is om het risicotolerantievermogen van een cliënt te begrijpen. Met andere woorden, hun vermogen om verlies te incasseren. Het is bijvoorbeeld misschien niet geschikt voor een belegger die het zich niet kan veroorloven zijn hoofdsom te verliezen om te beleggen in aandelen of zelfs in de meeste vastrentende beleggingen. Beleggers die verlies beter aankunnen, hebben echter meer potentieel om op lange termijn hogere winsten te genereren.
De tijdshorizon kan ook correleren met hoeveel risico een klant zou moeten nemen. Een klant met een tijdshorizon van 20 jaar kan bijvoorbeeld een hoger risicoprofiel hebben, aangezien het rendement op de lange termijn waarschijnlijk gemiddeld zal liggen ten opzichte van het historische marktrendement. Een klant die van plan is over vijf jaar met pensioen te gaan, zou een lager risicoprofiel moeten hebben, aangezien hij minder tijd heeft om te herstellen van een neergaande markt.
2. Voorkeuren en persoonlijkheid
Adviseurs zien de voorkeuren en persoonlijkheid van klanten vaak over het hoofd bij het bepalen van de juiste investeringen. Als een klant relatief nieuw is in beleggen, vermijd dan complexe strategieën zoals opties of derivaten. Ze moeten een nieuwe investeerder leren hoe elke investering werkt, zodat ze begrijpen wat er in de investeringsportefeuille gebeurt.
Een adviseur moet ook weten of een klant negatieve meningen heeft over een bepaalde branche of bedrijf. Investeren in alcohol- of tabaksfabrikanten zonder de mening van een klant te kennen, kan bijvoorbeeld problemen veroorzaken in de investeringsrelatie. Het onderzoeken van fondsen die ‘maatschappelijk verantwoord’ zijn als de klant daarom vraagt, is een goede manier om te laten zien dat u ze begrijpt buiten hun financiële doelen.
3. Huidige financiële status
Het kennen van de huidige financiële status van een klant is misschien wel het belangrijkste van de vier punten in dit artikel. Een klant in een hoge belastingschijf kan meer profiteren van het beleggen in gemeentelijke obligaties of uitgestelde spaartegoeden dan iemand met een lage belastingschijf. Inzicht in de liquiditeitsbehoeften van de klant is cruciaal. Als de klant onmiddellijk toegang moet hebben tot het geld, kan een adviseur beleggingsvehikels zoals lijfrentes of langetermijnobligaties vermijden, aangezien vroegtijdige terugtrekking uit deze beleggingen afkoopboetes of negatieve prijzen kan veroorzaken.
4. Beleggingsdoelstellingen
Traditioneel beschouwen de meeste mensen beleggen als een manier om geld te verdienen of rente te verdienen, maar zien ze het stellen van investeringsdoelen over het hoofd. Door een cliënt een beleggingsdoel te bieden, kan hij beter begrijpen wat hij probeert te bereiken. Een adviseur die weet dat een jong stel het doel heeft om te betalen voor de universitaire opleiding van een kind, kan bijvoorbeeld een spaarplan van 529 studenten voorstellen.
Weten wat een klant nodig heeft, bouwt niet alleen vertrouwen op binnen de relatie, maar stelt de adviseur ook beter in staat om gaandeweg het profiel van zijn klant aan te passen om ervoor te zorgen dat het plan op koers blijft.
Bottom Line
Over het algemeen moet een beleggingsprofessional de klant begrijpen voordat hij beleggingsaanbevelingen doet. Hoe meer informatie wordt verzameld, hoe beter de adviseur is toegerust om de juiste investeringen te kiezen. Het niet kennen van een klant kan leiden tot ongeschikt beleggingsadvies of verlies van de hoofdsom voor de klant, evenals een mogelijke schending van FINRA-regel 2111.