Marginalisme

Wat is marginalisme?

Marginalisme is het economische principe dat economische beslissingen worden genomen en economisch gedrag plaatsvindt in termen van incrementele eenheden, in plaats van categorisch. De belangrijkste focus van het marginalisme is dat vragen hoeveel, meer of minder, van een activiteit (productie, consumptie, kopen, verkopen, enz.) Een persoon of bedrijf zal aangaan, een vruchtbaardere vraag is voor verder economisch onderzoek dan categorische vragen. Het belangrijkste inzicht van het marginalisme is dat mensen beslissingen nemen over specifieke eenheden van economische goederen (economen zeggen “aan de marge”), in plaats van op een alles-of-geen manier.

Marginalisme is een van de fundamentele principes van economische theorie en onderzoek sinds de goedkeuring ervan in de jaren 1870, bekend als de marginale revolutie. Begrippen die voortkomen uit het principe van het marginalisme omvatten marginaal nut; marginale kosten en baten; marginale substitutie en transformatiepercentages; en marginale geneigdheden om te consumeren, te sparen of te investeren. Dit zijn allemaal kernideeën van de moderne micro- en macro-economie, en marginaal denken in het algemeen wordt door economen algemeen beschouwd als een belangrijk onderdeel van wat het betekent om een ​​econoom te zijn.

Marginalisme begrijpen

Het idee van marginalisme werd afzonderlijk ontwikkeld door drie Europese economen, Carl Menger, William Stanely Jevons en Leon Walras, in de 19e eeuw. Het lost de diamant-waterparadox op die werd beschreven door Adam Smith. De Diamond-Water Paradox stelt dat, omdat diamanten, die destijds weinig praktische gebruikswaarde hadden, een veel hogere marktprijs hebben dan water, dat veel toepassingen heeft en noodzakelijk is voor het overleven van de mens, de gebruikswaarde niet de doorslaggevende factor mag zijn bij de waarden en marktprijzen van economische goederen. Smith gebruikte dit argument om zijn arbeidswaardetheorie te ondersteunen en zich te verzetten tegen eerdere ideeën dat gebruikswaarde belangrijker was.

De marginalisten voerden aan dat Smith het op een fundamentele manier bij het verkeerde eind had. De waarden die mensen hechten aan economische goederen en de prijzen die ze ervoor bepalen, zijn geen kwestie van brede categorieën goederen, zoals alle water of alle diamanten bij elkaar beschouwd – in termen van hun gebruikswaarde of hun arbeidskosten. Ze zijn eerder gebaseerd op de specifieke toepassingen die mensen hebben voor elke individuele eenheid van een goed. Mensen zullen van nature de eerste eenheid van een goed dat ze kunnen verkrijgen, gebruiken voor hun hoogst gewaardeerde gebruik, en de volgende marginale eenheden gebruiken voor steeds minder gewaardeerde doeleinden. Dit staat bekend als het concept van afnemend marginaal nut.

Omdat de gebruikswaarde van elke extra marginale eenheid van goed afneemt, zullen de prijzen van goederen die overvloediger zijn in verhouding tot het gebruik dat mensen ervoor hebben, lager zijn, en zullen de prijzen die mensen bereid zijn te betalen voor goederen die schaarser zijn, lager zijn. hoger. Dit verklaart waarom diamanten (meestal) een hogere marktprijs hebben dan water; mensen waarderen diamanten en water vanwege hun marginale gebruikswaarde en diamanten zijn zeldzaam in verhouding tot hun nut, terwijl water letterlijk uit de lucht valt en gratis uit de aarde komt.

Een gemiddeld mens is dus bereid meer te betalen voor een extra diamant dan voor een extra glas water. Op plaatsen waar bruikbaar water schaars is, zoals woestijnen of een schip dat op zee ronddrijft, kan het omgekeerde waar zijn, en zullen mensen graag alle diamanten die ze hebben, verhandelen in ruil voor een enkele beker water om te drinken om te overleven.

Dit concept van marginaal nut werd vervolgens gebruikt om de wetten van vraag en aanbod af te leiden zoals we die kennen, en de toepassing ervan op alle gebieden van de economie veegde het beroep door en verving de arbeidswaardetheorie en andere oudere ideeën. Omdat economie in wezen de wetenschap is van hoe mensen economische goederen gebruiken en waarderen om hun grenzeloze wensen en behoeften te verwezenlijken met beperkte en schaarse middelen, is marginaal denken alomtegenwoordig in alle gebieden van de economie.

Marginalisme in actie

Marginalisme is niet alleen een theoretisch idee, maar kan worden gezien in allerlei soorten menselijk handelen in de echte wereld. Dit is inderdaad de reden waarom het inzicht van het marginalisme zo krachtig is en zo belangrijk werd voor economen.

Als u bijvoorbeeld bij het ontbijt gaat zitten om een ​​bord met eieren en spek te eten, neemt u een beslissing bij de marge. Op een gemiddelde dag eet je misschien twee eieren en drie reepjes spek om aan je basisbehoeften te voldoen, of misschien eet je een derde ei als je een zware lichamelijke activiteit of werk hebt gepland voor de dag.

In beide gevallen bepaalt u hoeveel eieren u eet op basis van de gebruikswaarde die u op elk ei plaatst; in geen geval beslis je tussen het eten van alle eieren die in het universum bestaan ​​of anders nul eieren. U neemt een marginale beslissing in plaats van een categorische beslissing, dus marginale analyse kan worden toegepast om te begrijpen hoe u beslist en om u te helpen een oplossing te vinden die het beste bij uw behoeften past.