Geld witwassen
Wat is het witwassen van geld?
Het witwassen van geld is het illegale proces waarbij grote hoeveelheden geld die worden gegenereerd door een criminele activiteit, zoals drugshandel of financiering van terrorisme, afkomstig lijken te zijn van een legitieme bron. Het geld van de criminele activiteit wordt als vies beschouwd, en het proces ‘wast’ het om het er schoon uit te laten zien.
Het witwassen van geld is een ernstig financieel misdrijf dat zowel door witte boorden als door straatcriminelen wordt gepleegd. De meeste financiële bedrijven hebben een antiwitwasbeleid (AML) om deze activiteit op te sporen en te voorkomen.
Belangrijkste leerpunten
- Het witwassen van geld is het illegale proces waarbij “vuil” geld legitiem lijkt in plaats van onrechtmatig verkregen.
- Criminelen gebruiken een breed scala aan witwastechnieken om illegaal verkregen geld schoon te laten lijken.
- Online bankieren en cryptocurrencies hebben het voor criminelen gemakkelijker gemaakt om zonder detectie geld over te maken en op te nemen.
- Het voorkomen van het witwassen van geld is een internationale inspanning geworden en omvat thans de financiering van terrorisme tot een van de doelstellingen.
Hoe het witwassen van geld werkt
Het witwassen van geld is essentieel voor criminele organisaties die illegaal verkregen geld effectief willen gebruiken. Omgaan met grote hoeveelheden illegaal geld is inefficiënt en gevaarlijk. Criminelen hebben een manier nodig om het geld bij legitieme financiële instellingen te deponeren, maar ze kunnen dat alleen doen als het uit legitieme bronnen blijkt te komen.
Banken zijn verplicht om grote contante transacties en andere verdachte activiteiten die op witwassen kunnen duiden, te melden.
Het proces van het witwassen van geld omvat doorgaans drie stappen: plaatsing, gelaagdheid en integratie.
- Plaatsing brengt het “vuile geld” in het legitieme financiële systeem.
- Gelaagdheid verbergt de bron van het geld door middel van een reeks transacties en boekhoudkundige trucs.
- In de laatste stap, integratie, wordt het nu witgewassen geld van de legitieme rekening afgehaald om te worden gebruikt voor alle doeleinden die de criminelen ervoor in gedachten hebben.
Er zijn veel manieren om geld wit te wassen, van eenvoudig tot zeer complex. Een van de meest gebruikelijke technieken is het gebruik van een legitiem, op contant geld gebaseerd bedrijf dat eigendom is van een criminele organisatie. Als de organisatie bijvoorbeeld een restaurant heeft, kan dit de dagelijkse kassabonnen opdrijven om illegaal geld door het restaurant naar de bankrekening van het restaurant te leiden. Daarna kan het geld worden opgenomen als dat nodig is. Dit soort bedrijven wordt vaak ‘fronten’ genoemd.
Varianten in het witwassen van geld
Bij een veel voorkomende vorm van witwassen, genaamd smurfen (ook bekend als “structureren”), splitst de crimineel grote hoeveelheden contant geld op in meerdere kleine stortingen, waarbij ze vaak over veel verschillende rekeningen worden gespreid om detectie te voorkomen. Het witwassen van geld kan ook worden bewerkstelligd door het gebruik van valutawissels, bankoverschrijvingen en “muilezels” – geldsmokkelaars, die grote hoeveelheden contant geld over de grens sluipen en ze op buitenlandse rekeningen storten, waar de handhaving van het witwassen van geld minder streng is.
Andere methoden voor het witwassen van geld omvatten het investeren in grondstoffen zoals edelstenen en goud die gemakkelijk naar andere rechtsgebieden kunnen worden verplaatst, discreet investeren in en verkopen van waardevolle activa zoals onroerend goed, gokken en namaak; en het gebruik van lege vennootschappen (inactieve vennootschappen of corporaties die in wezen alleen op papier bestaan).
Elektronisch witwassen van geld
Het internet heeft een nieuwe draai gegeven aan de oude misdaad. Door de opkomst van instellingen voor onlinebankieren, anonieme onlinebetalingsdiensten en peer-to-peer (P2P) -overboekingen met mobiele telefoons is het opsporen van illegale geldovermakingen nog moeilijker geworden. Bovendien maakt het gebruik van proxyservers en anonimiseringssoftware de derde component van het witwassen van geld, integratie, bijna onmogelijk op te sporen – geld kan worden overgeboekt of opgenomen en laat weinig of geen spoor van een IP-adres achter.
Geld kan ook worden witgewassen via online veilingen en verkoop, gokwebsites en virtuele spelsites, waar onrechtmatig verkregen geld wordt omgezet in gokvaluta en vervolgens weer in echt, bruikbaar en onvindbaar “schoon” geld.
De nieuwste grens van het witwassen van geld betreft cryptocurrencies, zoals Bitcoin. Hoewel ze niet volledig anoniem zijn, worden ze in toenemende mate gebruikt voor chantage, drugshandel en andere criminele activiteiten vanwege hun relatieve anonimiteit in vergelijking met meer conventionele vormen van valuta.
Anti-witwaswetten (AML) hebben dit soort cybercriminaliteit traag ingehaald, aangezien de meeste wetten nog steeds gebaseerd zijn op het detecteren van vuil geld dat via traditionele bankinstellingen wordt doorgegeven.
Witwassen van geld voorkomen
Overheden over de hele wereld hebben hun inspanningen om het witwassen van geld te bestrijden de afgelopen decennia opgevoerd, met regelgeving die financiële instellingen verplicht om systemen in te voeren om verdachte activiteiten op te sporen en te melden. De hoeveelheid geld die ermee gemoeid is, is aanzienlijk. Volgens het Bureau voor Drugs en Criminaliteit van de Verenigde Naties zijn wereldwijde witwastransacties goed voor ongeveer $ 800 miljard tot $ 2 biljoen per jaar, of ongeveer 2% tot 5% van het wereldwijde bbp.
In 1989vormdede Groep van Zeven (G-7) een internationale commissie, de Financial Action Task Force (FATF) genaamd , in een poging het witwassen van geld op internationale schaal te bestrijden. In het begin van de jaren 2000 werd het toepassingsgebied uitgebreid tot het bestrijden van de financiering van terrorisme.
De Verenigde Staten keurden in 1970de Banking Secrecy Act goed, die financiële instellingen verplicht om bepaalde transacties aan het ministerie van Financiën te melden, zoals contante transacties van meer dan $ 10.000 of andere die zij verdacht achten, op basis van een verdacht activiteitenrapport (SAR). De informatie die de banken aan het ministerie van Financiën verstrekken, wordt gebruikt door het Financial Crimes Enforcement Network (FinCEN), dat deze informatie kan delen met binnenlandse rechercheurs, internationale instanties of buitenlandse financiële inlichtingeneenheden.
Hoewel deze wetten behulpzaam waren bij het opsporen van criminele activiteiten, werd het witwassen van geld zelf pas in 1986 in de Verenigde Staten illegaal gemaakt, met de goedkeuring van de Money Laundering Control Act. Kort na de terroristische aanslagen van 11 septemberbreiddede USA Patriot Act de witwaspogingen uit door toe te staan dat onderzoeksinstrumenten die zijn ontworpen voor de preventie van georganiseerde misdaad en drugshandel, worden gebruikt bij terroristische onderzoeken.
De Association of Certified Anti-Money Laundering Specialists (ACAMS) biedt een professionele aanduiding aan die bekend staat als een Certified Anti-Money Laundering Specialist (CAMS). Personen die een CAMS-certificering hebben behaald, kunnen werken als compliance-managers voor makelaardij, Bank Secrecy Act-functionarissen, managers van financiële inlichtingeneenheden, toezichtanalisten en onderzoeksanalisten voor financiële misdrijven.