Bezettingsgraad
Wat is de bezettingsgraad?
Bezettingsgraad is de verhouding tussen de gehuurde of gebruikte ruimte en de totale beschikbare ruimte. Analisten gebruiken bezettingsgraden bij het bespreken van onder meer huisvesting voor senioren, ziekenhuizen, bed & breakfasts, hotels en huureenheden. In een callcenter verwijst de bezettingsgraad naar de hoeveelheid tijd die agenten besteden aan oproepen in vergelijking met hun totale werkuren.
Belangrijkste leerpunten
- De bezettingsgraad meet de verhouding tussen bezette en totale bruikbare huurruimte.
- Dit percentage helpt analisten veranderingen in de residentiële en commerciële vastgoedmarkten te begrijpen en wordt vaak gebruikt bij het evalueren van hotel- en resorteigenschappen.
- Bezettingsgraden kunnen ook worden toegepast op woongebouwen, ziekenhuisbedden of zelfs hele steden om de onderliggende economische activiteit en trends te peilen.
Bezettingsgraad verklaard
Om een bezettingsgraad te illustreren: als een appartementsgebouw 20 eenheden bevat, waarvan 18 met huurders, heeft het een bezettingsgraad van 90%. Evenzo heeft een hotel met 200 kamers met gasten in 150 kamers een bezettingsgraad van 75%. Omgekeerd is de leegstand het aantal units in een gebouw dat niet wordt verhuurd in vergelijking met het totale aantal units in het gebouw.
Bezettingsgraad en vastgoedbeleggers
Bezettingsgraden zijn belangrijk voor vastgoedbeleggers omdat deze cijfers een indicatie geven van de verwachte kasstromen. Een investeerder in commercieel onroerend goed die op zoek is naar een winkelcentrum om te kopen, is waarschijnlijk niet geïnteresseerd in een winkelcentrum met een bezettingsgraad van slechts 25%, wat betekent dat huurders slechts 25% van de beschikbare winkelpuien en restaurantruimte in het winkelcentrum huurden.
Een investeerder die een onroerend goed koopt met een relatief lage bezettingsgraad, moet tijd en geld besteden om extra huurders te vinden, en loopt het risico de ruimtes niet te vullen terwijl hij toch te maken krijgt met onderhoudskosten en onroerendgoedbelasting. Hierdoor verkopen appartementencomplexen, winkelcentra en andere faciliteiten met een lage bezettingsgraad vaak minder dan vergelijkbare panden met een hoge bezettingsgraad. In sommige gevallen geeft een lage bezettingsgraad aan dat er iets mis is met het winkelcentrum, zoals de ligging of beschikbare voorzieningen. In andere gevallen kan een lage bezettingsgraad betekenen dat de faciliteit slecht wordt beheerd door de bestaande eigenaren of zich op een ongewenste locatie bevindt.
In andere gevallen kan een vastgoedbelegger kijken naar de bezettingsgraad van hotels en andere faciliteiten in de buurt van een woning die hij overweegt te kopen. Deze cijfers kunnen iets aangeven over de financiële gezondheid van het gebied. Als een investeerder bijvoorbeeld overweegt een restaurant te kopen, kan hij proberen de bezettingsgraad van hotels in de buurt te achterhalen, aangezien die cijfers van invloed zijn op de pool van potentiële dineergasten.
Een voorbeeld van bezettingsgraden: ziekenhuizen
De bezettingsgraad van ziekenhuisbedden en de bezettingsgraad van verpleeghuizen kunnen nuttig zijn om trends in de groei van de faciliteit te onderzoeken. Om overbevolking te voorkomen, beheren deze faciliteiten hun bezettingsgraad. Ze houden vaak ook de bezettingsgraad van specifieke afdelingen bij om de groei en de vraag te helpen beoordelen. Overheden en organisaties gebruiken ook geaggregeerde cijfers over de bezettingsgraad van ziekenhuizen om plannen te maken met betrekking tot volksgezondheidsinitiatieven.