Geleverde hoeveelheid

Wat is de geleverde hoeveelheid?

In de economie beschrijft de geleverde hoeveelheid de hoeveelheid goederen of diensten die leveranciers tegen een bepaalde marktprijs zullen produceren en verkopen. De geleverde hoeveelheid verschilt van de werkelijke hoeveelheid, aangezien lagere of hogere prijzen van invloed zijn op hoeveel aanbod de producenten daadwerkelijk op de markt brengen. Hoe het aanbod verandert als reactie op prijsveranderingen, wordt de prijselasticiteit van het aanbod genoemd. De geleverde hoeveelheid is afhankelijk van het prijsniveau, dat door marktwerking of door een bestuursorgaan kan worden bepaald door middel van prijsplafonds of -bodems.

Inzicht in de geleverde hoeveelheid

De geleverde hoeveelheid is binnen bepaalde grenzen prijsgevoelig. In een vrije markt leiden doorgaans hogere prijzen tot een grotere geleverde hoeveelheid en vice versa. Het totale aanbod van afgewerkte producten fungeert echter als een limiet, aangezien dit een punt zal zijn waarop de prijzen voldoende stijgen tot het punt waarop de geleverde hoeveelheid en het totale aanbod gelijk zijn. In dit soort gevallen leidt de resterende vraag naar een product of dienst meestal tot verdere investeringen in de groeiende productie van dat goed of die dienst.

In het geval van prijsdalingen wordt de mogelijkheid om de geleverde hoeveelheid te verminderen beperkt door een aantal verschillende factoren, afhankelijk van het goed of de dienst. Een daarvan is de operationele cashbehoefte van de leverancier. Er zijn veel situaties waarin een leverancier kan worden gedwongen om winst op te geven of zelfs met verlies te verkopen vanwege cashflowvereisten. Dit wordt vaak gezien op grondstoffenmarkten waar vaten olie of varkensbuiken moeten worden verplaatst, omdat de productieniveaus niet snel kunnen worden afgewezen. Er is ook een praktische limiet aan hoeveel van een goed kan worden opgeslagen en hoe lang het wachten op een betere prijsomgeving. In wezen wordt de geleverde hoeveelheid sterk beïnvloed door de elasticiteit van vraag en aanbod. Als vraag en aanbod elastisch zijn, passen ze zich gemakkelijk aan bij prijsveranderingen. Als ze niet elastisch zijn, doen ze dat niet. Inelastische goederen worden niet altijd in evenwicht geproduceerd en geconsumeerd.

Bepalen van de hoeveelheid die onder normale marktomstandigheden wordt geleverd

De optimale geleverde hoeveelheid is de hoeveelheid waarbij de consument de gehele geleverde hoeveelheid koopt. Om deze hoeveelheid te bepalen, worden bekende vraag- en aanbodcurves in dezelfde grafiek uitgezet. Op de vraag- en aanbodgrafieken staat de hoeveelheid op de x-as en de vraag op de y-as.

De aanbodcurve loopt opwaarts omdat producenten bereid zijn meer van een goed tegen een hogere prijs te leveren. De vraagcurve is aflopend omdat consumenten minder hoeveelheden van een goed vragen wanneer de prijs stijgt.

De evenwichtsprijs en -hoeveelheid zijn waar de twee curven elkaar kruisen. Het evenwichtspunt toont het prijspunt waar de hoeveelheid die de producenten willen leveren gelijk is aan de hoeveelheid die de consumenten bereid zijn te kopen. Dit is de ideale hoeveelheid om te leveren. Als een leverancier een kleinere hoeveelheid levert, loopt hij potentiële winsten mis. Als het een grotere hoeveelheid levert, zullen niet alle goederen die het levert, worden verkocht.

Marktwerking en geleverde hoeveelheid

Marktwerking wordt algemeen gezien als de beste manier om de geleverde hoeveelheid optimaal te maken, aangezien alle marktdeelnemers signalen kunnen ontvangen en hun verwachtingen kunnen bijstellen. Dat gezegd hebbende, van sommige goederen of diensten wordt de geleverde hoeveelheid bepaald of beïnvloed door de overheid of een overheidsinstantie.

In theorie zou dit prima moeten werken, zolang de prijsbepalende instantie de werkelijke vraag goed kan lezen. Helaas kunnen prijscontroles leveranciers en consumenten straffen als ze niet aanwezig zijn. Als een prijsplafond te laag wordt vastgesteld, worden leveranciers gedwongen om een ​​goed of dienst te leveren, ongeacht de productiekosten. Dit kan leiden tot verliezen en minder producenten. Als een prijsbodem te hoog wordt vastgesteld – met name voor kritieke goederen – worden consumenten gedwongen meer inkomen te gebruiken om in hun basisbehoeften te voorzien.

In de meeste gevallen willen leveranciers hoge prijzen vragen en grote hoeveelheden goederen verkopen om de winst te maximaliseren. Hoewel leveranciers meestal controle hebben over de hoeveelheid goederen die op de markt beschikbaar is, hebben ze geen controle over de vraag naar goederen tegen verschillende prijzen. Zolang de marktwerking vrij kan draaien zonder regulering of monopolistische controle door leveranciers, delen consumenten de controle over hoe goederen tegen bepaalde prijzen worden verkocht. Consumenten willen tegen de laagst mogelijke prijs aan hun vraag naar producten kunnen voldoen. Als een goed fungibel of een luxe is, kunnen consumenten hun aankoop beteugelen of alternatieven zoeken. Deze dynamische spanning in een vrije markt zorgt ervoor dat de meeste goederen tegen concurrerende prijzen worden ingeklaard.