Reserve Bank of New Zealand
Wat is de Reserve Bank of New Zealand?
De Reserve Bank of New Zealand is de naam van de centrale bank van Nieuw-Zeeland. Het belangrijkste doel is om de stabiliteit van het financiële systeem van Nieuw-Zeeland te behouden. Adrian Orr is de huidige gouverneur van de reservebank van Nieuw-Zeeland.
Belangrijkste leerpunten
- De Reserve Bank of New Zealand is de centrale bank van Nieuw-Zeeland.
- De Reserve Bank beheert het monetaire beleid, reguleert de financiële sector en geeft de munteenheid van het land, de Nieuw-Zeelandse dollar, uit.
- De Nieuw-Zeelandse dollar speelt een buitenmaatse rol op de valutamarkten in verhouding tot de omvang en het belang van de economie van het land.
Inzicht in de Reserve Bank of New Zealand
De Reserve Bank of New Zealand is verantwoordelijk voor het handhaven van het monetaire beleid, het voldoen aan de valuta-behoeften van het publiek en het verlenen van ondersteunende diensten aan andere banken in het land, naast het handhaven van de stabiliteit van het financiële systeem van het land.
In 2007 besloot de Nieuw-Zeelandse regering om de rol van de Reserve Bank uit te breiden door haar regelgevend toezicht uit te breiden tot niet alleen banken, maar ook hypotheekbanken, kredietverenigingen, verzekeringsmaatschappijen en financieringsmaatschappijen.2 Elke dag wordt voor ongeveer $ 30 miljard aan transacties afgewikkeld via de betalings- en afwikkelingssystemen van de bank.
De Reserve Bank of New Zealand werd opgericht in 1934 na de goedkeuring van de Reserve Bank Act van 1933. In tegenstelling tot de Federal Reserve van de Verenigde Staten heeft de Reserve Bank of New Zealand geen particuliere eigenaren. Ook al is het geen departement van de regering, de reservebank is volledig in handen van de Nieuw-Zeelandse regering en de extra inkomsten gaan naar Crown-rekeningen.
Verantwoordelijkheden van de Reserve Bank of New Zealand
De Reserve Bank ontleent haar bevoegdheden niet alleen aan de Reserve Bank Act van 1933, maar ook aan de Non-bank Deposit Takers Act van 2013, Insurance (Prudential Supervision) Act van 2010 en de Anti-Money Laundering and Countering Financing Terrorism Act van 2009.
De Bank voert monetair beleid voor Nieuw-Zeeland om prijsstabiliteit en maximale werkgelegenheid in de economie van Nieuw-Zeeland te bevorderen. Om het monetaire beleid te beheren, stelt het de officiële nachtelijke cashrente op contante leningen aan banken vast, voert het transacties op de binnenlandse markt uit door het kopen en verkopen van staatsobligaties en streeft het naar kwantitatieve verruiming in tijden van financiële stress en lage rentetarieven.
Naast het ontwikkelen van monetair, regelgevend en financieel beleid heeft de Reserve Bank ook een aantal andere verantwoordelijkheden.
Een van de belangrijkste verantwoordelijkheden van de Reserve Bank of New Zealand is het uitgeven van de valuta van het land, de Nieuw-Zeelandse dollar ( NZD ). De NZD, ook wel bekend als de Kiwi- of Kiwi-dollar, is een van de meest verhandelde valuta’s ter wereld en vertegenwoordigt ongeveer 2% van het wereldwijde valutahandelvolume, een te groot aandeel in vergelijking met de omvang van de economie van het land. Het werd in 1967 geïntroduceerd tegen een tarief van twee dollar tot één pond. Aanvankelijk was de Nieuw-Zeelandse dollar gekoppeld aan de Amerikaanse dollar tegen een koers van 1,43 USD: 1 NZD. In 1985 werd de Nieuw-Zeelandse dollar op de markt gebracht. De NZD is met name gevoelig voor schommelingen in de prijzen van zuivelproducten, aangezien Nieuw-Zeeland een van de grootste zuivelexporteurs is.
Bovendien is de Reserve Bank of New Zealand verantwoordelijk voor het reguleren van banken, verzekeraars en niet-bancaire deposito-instellingen, zoals kredietverenigingen. Sinds mei 2020 zijn er 27 geregistreerde banken waarop het toezicht houdt. De bank is ook verantwoordelijk voor het toezicht op en de exploitatie van betalingssystemen in het land.