Reserve Tranche
Wat is een reservetranche?
Een reservetranche is een deel van het vereiste muntquotum dat elke lidstaat moet verstrekken aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dat voor zijn eigen doeleinden kan worden gebruikt – zonder servicekosten of economische hervormingsvoorwaarden.
Belangrijkste leerpunten
- De reservetranche is een segment van het quotum van een lid van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dat toegankelijk is zonder vergoedingen of voorwaarden voor economische hervormingen.
- In eerste instantie zijn de reservetranches van de lidstaten 25% van hun quotum, maar deze positie kan veranderen naargelang de kredietverlening die het IMF doet met zijn bezit aan de valuta van het lid.
- De reservetranches die landen bij het IMF hebben, worden beschouwd als hun faciliteiten van eerste aanleg, wat betekent dat ze er gebruik van zullen maken voordat ze een formele krediettranche zoeken die rente in rekening brengt.
Inzicht in een reservetranche
Het IMF wordt gefinancierd via zijn leden en hun quotabijdragen. De reservetranche is in feite een noodrekening waartoe IMF-leden op elk moment toegang hebben zonder akkoord te gaan met voorwaarden of servicekosten te betalen. Met andere woorden, een deel van het quotum van een lidstaat kan naar eigen goeddunken kosteloos worden ingetrokken.
De reservetranches die landen bij het IMF aanhouden, worden beschouwd als hun faciliteiten van eerste aanleg, wat betekent dat ze de reservetranche zullen aanboren voordat ze een formele krediettranche zoeken. In theorie kunnen leden meer dan 100% van hun quotum lenen. Als het door de lidstaat gevraagde bedrag echter hoger is dan zijn reservetranchepositie (RTP), wordt het een krediettranche die binnen drie jaar met rente moet worden terugbetaald.
Aanvankelijk bedragen de reservetranches van de lidstaten normaal gesproken 25% van hun quotum. Hun RTP kan echter veranderen naargelang de kredietverlening die het IMF doet met zijn bezit aan de valuta van het lid.
Belangrijk
Vóór 1978 werd de reservetranche uitbetaald in goud, dat niet-rentedragend was en bekend stond als de goudtranche.
Speciale overwegingen
De RTP stijgt wanneer het IMF geld leent uit de valuta van een land die is verzameld als onderdeel van het quotum. Het land waarvan de valuta wordt uitgeleend, wordt geacht zich in een crediteurenpositie te bevinden en wordt vergoed voor het gebruik van zijn fondsen boven een deel dat is vastgesteld als het niet-betaalde deel van de reservetranche.
Als het IMF de valuta van een land boven het niet-betaalde deel uitleent, worden de bedragen daarboven een extra reservetranche voor het land, de zogenaamde betaalde RTP.
Bijzondere trekkingsrechten (SDR)
Bijdragen aan het IMF bestaan uit een combinatie van nationale valuta en bijzondere trekkingsrechten (SDR). Omdat bij het IMF aangesloten landen veel verschillende nationale valuta’s hebben, noemt het IMF de quota van zijn leden in termen van SDR’s, een creatie van het IMF die wordt ondersteund door een gespecificeerd mandje van belangrijke internationale valuta’s.
De SDR werd aanvankelijk gedefinieerd als gelijk aan 0,888671 gram fijn goud – destijds het equivalent van één dollar – tot de ineenstorting van hetvaste wisselkoerssysteem van Bretton Woods.
Vanaf februari 2021 omvatten de mandvaluta’s voor SDR’s de Amerikaanse dollar (USD), de euro (EUR), de Japanse yen (JPY), het pond sterling (GBP) en de Chinese yuan renminbi (CNY). Samen vormen de dollar en de euro 70% van de waarde van de korf.
Valuta’s die in het SDR-mandje voorkomen, moeten aan twee criteria voldoen:
- Exportcriterium: “De emittent is een IMF-lid of een monetaire unie die IMF-leden omvat, en is ook een van de vijf grootste exporteurs ter wereld “.
- Vrij bruikbaar criterium: “Het moet op grote schaal worden gebruikt om betalingen te doen voor internationale transacties en op grote schaal worden verhandeld op de belangrijkste wisselmarkten.”
De SDR-basket wordt om de vijf jaar herzien en soms eerder indien gerechtvaardigd. Er vinden beoordelingen plaats om ervoor te zorgen dat de SDR het relatieve belang van valuta’s in de handels- en financiële systemen van de wereld weerspiegelt.