Roltarief

Wat is een rolsnelheid?

In de creditcardindustrie is de roll-rate het percentage kaarthouders dat in toenemende mate achterstallig wordt op hun verschuldigde rekeningsaldi. Het doorrolpercentage is in wezen het percentage kaartgebruikers dat “rolt” van de categorie 60 dagen te laat naar de categorie 90 dagen te laat, of van de categorie 90 dagen te laat naar de categorie 120 dagen te laat, enzovoort.

Inzicht in rolsnelheden

Roll-rates worden door banken gebruikt om kredietverliezen op basis van achterstalligheid te helpen beheersen en voorspellen. In de creditcardsector melden schuldeisers betalingsachterstanden in stappen van 30 dagen, beginnend met de categorie 60 dagen te laat en variërend van 90 dagen te laat, 120 dagen te laat, 150 dagen te laat, enzovoort, tot afschrijving. Afschrijvingen zijn onderhevig aan discretie van particuliere bedrijven en staatswetten. Voor federale leningen is een afschrijving vereist na 270 dagen volgens de federale regelgeving.

Roltarieven berekenen

Financiële instellingen hebben verschillende methodologieën voor het berekenen van roll-rates. Ze kunnen doorroltarieven berekenen op basis van het aantal leners in achterstalligheid of het bedrag aan achterstallig geld.

Als bijvoorbeeld 20 van de 100 creditcardgebruikers die na 60 dagen achterstallig waren, na 90 dagen nog steeds achterstallig zijn, is het doorroltarief van 60 tot 90 dagen 20%. Bovendien, als slechts 10 van de 20 creditcarduitgevers die na 60 dagen achterstallig waren, nu achterstallig zijn na 90 dagen, zou het doorrolpercentage 50% zijn.

Bij het overwegen van de tarieven voor het doorrollen van achterstallige bedragen op basis van saldi, zal een bank haar berekeningen baseren op de totale achterstallige saldi. Als het achterstallige saldo van 60 dagen voor de creditcardportefeuille van een kleine bank in februari bijvoorbeeld $ 100 miljoen is, en het saldo van 90 dagen voor achterstallige betalingen voor maart $ 40 miljoen, is het doorroltarief van 60 tot 90 dagen in maart 40 % (dwz $ 40 miljoen / $ 100 miljoen). Dit houdt in dat 40% van de vorderingen van $ 100 miljoen in de 60-dagen-bucket in februari is gemigreerd naar de 90-dagen- bucket in maart.

Banken die kredietkaarten uitgeven, schatten kredietverliezen door hun totale kredietkaartportefeuille op te splitsen in “buckets” voor achterstallige betalingen, vergelijkbaar met de eerder genoemde categorieën van 60 dagen en 90 dagen. Het management van een bank meet roll-rates voor de huidige maand en het huidige kwartaal, of een gemiddelde van enkele maanden of kwartalen om schommelingen op te vangen. Roll-tarieven kunnen ook verder worden uitgesplitst naar productcategorie of lenerskwaliteit om een ​​beter begrip te krijgen van achterstallige vorderingen in het algemeen.

Voorzieningen voor kredietverlies

Zodra de doorroltarieven zijn bepaald, worden ze toegepast op de uitstaande vorderingen binnen elke subklasse en worden de resultaten samengevoegd om het vereiste voorzieningenniveau voor kredietverliezen te schatten. Financiële instellingen actualiseren de voorzieningen voor kredietverlies doorgaans elk kwartaal in hun jaarrekening. Voorzieningen voor kredietverliezen zijn over het algemeen een uitgave of verplichting die een bank afschrijft. Banken hebben verschillende methodologieën voor het bepalen van voorzieningen voor kredietverliezen, waarbij doorgaans slechts een deel van de achterstallige saldi wordt afgeschreven bij vervroegde achterstallige vorderingen. Banken volgen de roll-rates en voorzieningen voor kredietverliezen nauwlettend om de risico’s van kredietnemers te beoordelen. Roll-rates kunnen kredietuitgevers ook helpen om acceptatienormen vast te stellen op basis van aflossingstrends voor verschillende soorten producten en verschillende soorten leners.