Is uw pensioenregeling met vaste uitkering veilig?
Pensioenregelingen op basis van vaste toezeggingen (DB) waren jarenlang de hoeksteen van de door de werkgever verstrekte pensioenregelingen. Deze plannen worden vaak pensioenen of traditionele pensioenen genoemd. Hoewel ze nog steeds vrij algemeen zijn in de publieke sector, zoals lokale overheden, zijn ze uit een groot deel van de private sector verdwenen. DB-plannen zijn complex en ondoorzichtig, zelfs voor de vele deelnemers, en de afgelopen jaren zijn er ernstigezorgen geweest over de financiële solvabiliteit van een groot aantal van hen. Hier volgt een overzicht van de geschiedenis van DB-pensioenregelingen en enkele manieren om hun financiële gezondheid te evalueren.
Belangrijkste leerpunten
- Tot de jaren tachtig waren pensioenregelingen op basis van vaste toezeggingen (DB) het dominante instrument waarmee Amerikaanse werkgevers pensioenvoordelen aan hun werknemers verstrekten.
- DB-pensioenregelingen zijn niet allemaal in gezonde financiële vorm. Dat geldt met name voor regelingen voor meerdere werkgevers voor vakbondsleden.
- De American Rescue Plan Act van 2021 biedt echter aanzienlijke hulp om plannen voor meerdere werkgevers te helpen de voordelen te betalen die ze aan werknemers hebben beloofd.
Een korte geschiedenis van pensioenplannen
Tot de opkomst vanPension Benefit Guaranty Corporation (PBGC) als een onafhankelijk federaal agentschap om DB-pensioenvoordelen in de particuliere sector te verzekeren.
In de jaren negentig, toen 401 (k) s het werkpleklandschap begonnen te domineren, verdwenen duizenden DB-plannen en vele andere werden bevroren (wat betekent dat de dekking alleen voor bestaande deelnemers bleef bestaan).
DB-regelingen hebben nog steeds aanzienlijke verplichtingen voor toekomstige uitkeringen, samen met enorme activa om eraan te voldoen. Op 30 juni 2020 meldde de National Association of Plan Advisors dat pensioenfondsen in de VS $ 31,9 biljoen aan activa hadden en, van dat bedrag, particuliere DB-plannen $ 3,4 biljoen.
Een gemengd beeld van gezondheid voor DB-plannen
Voor werknemers die op een DB-pensioenregeling rekenen voor een deel van hun financiële zekerheid na pensionering, is er slecht nieuws en goed nieuws.
Sommige DB-pensioenregelingen in de VS verkeren niet in een gezonde financiële toestand en lopen het risico de beloofde voordelen voor gepensioneerde werknemers niet te kunnen nakomen. De PBGC, die voordelen garandeert in de meeste particuliere DB-regelingen, verkeert ook niet in een uitstekende financiële toestand.
Volgens haar 2018 Projecties Report, de de PBGC’s Multiemployer Insurance Program geconfronteerd insolventie tegen het einde van het fiscale jaar 2026. Multiemployer plannen met name uitstrekken vakbond werknemers werken voor een verscheidenheid van bedrijven in een bepaalde bedrijfstak.
Enige verlichting is mogelijk als gevolg van de American Rescue Plan Act van 2021. Een van de vele bepalingen ervan staat toe dat in aanmerking komende plannen voor meerdere werkgevers speciale financiële steun aanvragen in de vorm van een eenmalige betaling ineens die voldoende zou moeten zijn om voldoen aan hun verplichtingen tot het jaar 2051. De steun, die de plannen niet hoeven terug te betalen, zal worden beheerd door de PBGC en gefinancierd met algemene inkomsten van de Amerikaanse schatkist.
Het Single-Employer-programma van de PBGC verkeert daarentegen in betere vorm, nadat het in FY 2018 uit een tekort kwam. Het omvat ongeveer 28 miljoen deelnemers.
Projecties van de PBGC laten aanhoudende verbeteringen zien in de financiële positie van dat programma. Van de 5.000 simulaties voorspelde geen enkele dat het Single-Employer-programma van de PBGC binnen de komende 10 jaar zonder geld zou komen te zitten. Het hoge niveau van onderfinanciering van plannen blijft echter een ernstig probleem, waardoor het systeem kwetsbaar wordt voor onverwachte neergang van de economie.
Werknemers hadden ook wat extra bescherming gekregen met de goedkeuring van dePensioenbeschermingswet (PPA) van 2006. Het legde onder meer strengere regels op aan werkgevers om ervoor te zorgen dat hun pensioenregelingen voldoende gefinancierd worden.
Soorten DB-plannen en hun beloften
Hier zijn de vier belangrijkste soorten DB-plannen in de Verenigde Staten:
1. Plannen van de federale overheid
Deze omvatten ambtenaren van het ambtenarenapparaat, gepensioneerd militair personeel en enkele gepensioneerde spoorwegarbeiders. De beloofde voordelen worden gedekt door veilige financiering (grotendeels Amerikaanse schatkistcertificaten ) en de belastende macht van de Amerikaanse overheid. Dit worden beschouwd als de veiligste DB-plannen in de VS.
2. Plannen van de staat en de lokale overheid
Deze plannen hebben betrekking op overheidspersoneel, leraren, politie, brandweerlieden en sanitairwerkers. De grootste handelsgroep van deze plannen, de National Conference on Public Employee Retirement Systems (NCPERS), omvat 500 openbare fondsen met meer dan 7 miljoen gepensioneerden en 15 miljoen actieve werknemers.
3. Particuliere regelingen voor één werkgever
De meeste particuliere plannen die nog steeds door bedrijven worden aangeboden, vallen in deze categorie, met iets minder dan 45.000 Amerikaanse plannen (in 2019), waarvan er momenteel ongeveer 23.200 zijn verzekerd door de PBGC. Drie beveiligingslagen ondersteunen de beloften van deze plannen: hun vlottende activa en lopende beleggingsresultaten; bijdragen die werkgevers moeten betalen om de plannen gefinancierd te houden; en garanties van de PBGC voor het geval deze plannen niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen.
4. Particuliere plannen voor meerdere werkgevers
Deze worden door vakbonden onderhandeld namens werknemers van meerdere bedrijven. Hun aantal is gestaag afgenomen. Volgens de PBGC waren er in 2021 ongeveer 1.400 plannen met 10,9 miljoen deelnemers.
Inzicht in de financiering van een DB-plan
Een DB-regeling wordt als voldoende gefinancierd beschouwd als zijn activa gelijk zijn aan of groter zijn dan de contante waarde van zijn toekomstige verplichtingen – de voordelen die het aan gepensioneerden moet betalen. De meeste activa kunnen nauwkeurig worden gewaardeerd, maar de waardering van passiva is veel complexer. De passiva-waardering wordt uitgevoerd door een gekwalificeerde actuaris en moet een schatting bevatten van het aantal deelnemers dat in aanmerking komt voor vergoedingen en hoe lang die deelnemers kunnen leven.
Misschien wel de belangrijkste variabele in de verplichtingen van een plan zijn de kosten van geld of de disconteringsvoet. Vóór 2006 waren DB-plannen vereist om het rendement op 30-jarige Amerikaanse staatsobligaties te gebruiken. De PPA verduidelijkte dat discontovoeten op korte en lange termijn moeten worden gemengd op basis van de looptijd van de demografische gegevens van de deelnemers aan een plan.
In een normale rentecurve zijn de langetermijnrentes hoger dan de kortetermijnrente, en hoe lager de disconteringsvoet die een plan gebruikt, des te meer zullen de toekomstige verplichtingen waard zijn. Het vereiste van de PPA om kortetermijnrentes te gebruiken om kortlopende verplichtingen te disconteren, zou voor sommige plannen kunnen resulteren in een toename van de gerapporteerde verplichtingen. Dat zou er op zijn beurt toe kunnen leiden dat deze plannen niet voldoende worden gefinancierd.
Hoe weet u of een privéplan ondergefinancierd is?
Volgens de PPA moeten particuliere DB-plannen die aanzienlijk ondergefinancierd zijn, voldoen aan speciale vereisten voor versnelde financiering en het melden van tekorten aan de PBGC.
Als een DB-regeling aanzienlijk ondergefinancierd is, is het de vraag of het bedrijf (of bedrijven, in het geval van een plan voor meerdere werkgevers) financieel sterk genoeg is om de extra bijdragen te leveren die de PPA vereist om het op 100% te brengen. Als dat niet het geval is, kan het plan uiteindelijk afhankelijk zijn van de PBGC als garant voor uitkeringen.
Merk op dat als de PBGC een falend pensioenplan moet overnemen, deelnemers mogelijk minder geld krijgen dan wanneer het plan zou zijn voortgezet. Dat komt omdat er een limiet is aan het maximale voordeel dat de PBGC zal uitkeren. In 2021 zou bijvoorbeeld een 65-jarige met eenregeling vooréén werkgever die zijn pensioen als eengewone lijfrente ontvangt, maximaal $ 6.034,09 per maand kunnen ontvangen.
Een gemakkelijke manier om de financiële gezondheid van een particulier DB-plan te controleren, is door het jaarlijkse financieringsbericht te lezen dat bedrijven volgens de PPA elk jaar moeten verstrekken aan iedereen die onder hun plan valt.
De belangrijkste indicatoren om naar te zoeken zijn onder meer:
- De huidige dekkingsgraad (fondsbeleggingen gedeeld door de voordelen die het moet betalen) – hoe hoger, hoe beter
- De sponsor is van plan om een eventueel tekort in deze verhouding aan te vullen met aanvullende bijdragen
- Het deel van de fondsbeleggingen dat is blootgesteld aan volatiliteit op de aandelenmarkten
Voor meer informatie hebben deelnemers ook het recht om een kopie van het formulier 5500 van hun plan op te vragen, een jaarverslag dat het plan bij de overheid moet indienen.
Belangrijk
Staatspensioenen en lokale pensioenen worden niet gedekt door de Pension Benefit Guaranty Corporation. In veel gevallen vertrouwen ze op de heffingsbevoegdheid van de staat om de beloofde voordelen voor werknemers te garanderen.
Garanties van staats- en lokale pensioenregelingen
In tegenstelling tot particuliere regelingen voor één werkgever of meerdere werkgevers, worden door de staat en lokaal gesponsorde DB-regelingen niet ondersteund door de PBGC. Dus als een stad of provincie bijvoorbeeld failliet gaat en geen pensioenuitkeringen kan betalen, moeten deelnemers voor verlichting naar de statuten kijken – en kunnen ze meestal legaal vinden.
In een paar staten is de wet duidelijk gunstig voor gepensioneerden, zoals deze in de standaardtaal is uitgewerkt: “Het lidmaatschap van de pensioenstelsels voor werknemers van de staat of zijn politieke onderverdelingen vormt een contractuele relatie. Opgebouwde voordelen van deze systemen zullen niet worden verminderd of gestoord. “Dat betekent dat de staat zijn belastingsmacht moet gebruiken om zijn beloofde pensioenuitkeringen goed te maken.
Aan het andere uiterste zijn staten die pensioenrechten beschouwen als fooien, wat betekent dat werknemers geen contractuele rechten hebben als ze tegen de staat pleiten. Tussen deze twee bevinden zich de staten die geen constitutionele of wettelijke bescherming bieden, maar een sterke geschiedenis van jurisprudentie hebben die overheidspensioenen beschermt. De NCPERS biedt een nuttige samenvatting van de constitutionele bescherming in elke staat.