Hoe verschillen gescheiden fondsen van beleggingsfondsen?

Beleggingsfondsen zijn investeringsvehikels die veel beleggers hebben omarmd als een eenvoudige en relatief goedkope methode om in een verscheidenheid aan activa te beleggen. In de loop van de tijd zijn ze een van de meest populaire beleggingsinstrumenten geworden die diversificatie mogelijk maken door een specifieke beurs te volgen, met opties voor zowel passief als actief beheer. Ondertussen lijken gesegregeerde fondsen op onderlinge fondsen omdat ze een investeringscomponent hebben, maar ze vertonen ook enkele belangrijke verschillen

Overeenkomsten tussen de fondsen

Oppervlakkig gezien vertegenwoordigen beide investeringsvehikels een collectieve pool van fondsen waarin investeerders storten. Na dit te hebben gedaan, neemt meestal een andere partij de beslissingen met betrekking tot assetallocatie en andere investeringsgerelateerde keuzes. Bovendien zijn alle financiële activa binnen elk fonds nog steeds eigendom van de organisatie die de pool van investeringen beheert, terwijl investeerders het belang in de activa bezitten.

Verschillen tussen de fondsen

Dit is echter min of meer waar de overeenkomsten eindigen. Gescheiden fondsen worden beschouwd als levensverzekeringsproducten die door verzekeringsmaatschappijen worden verkocht, en als gevolg daarvan zijn de bestuursorganen en voorschriften die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op gescheiden fondsen meestal dezelfde als die van verzekeringsmaatschappijen.

Een ander fundamenteel verschil tussen gescheiden fondsen en onderlinge fondsen is dat gescheiden fondsen over het algemeen een zekere mate van bescherming bieden tegen beleggingsverliezen. De meeste gescheiden fondsen garanderen bijvoorbeeld ongeveer 75-100% van de betaalde premies (minus beheer- en andere gerelateerde kosten) in geval van verval of overlijden van de verzekeringnemer. Dit verschilt van beleggingsfondsen omdat, in het onwaarschijnlijke geval dat alle onderliggende aandelen waaruit een beleggingsfonds bestaat, waardeloos worden, beleggers al hun belegde vermogen verliezen.

Gescheiden fondsen hebben ook enkele andere voordelen met betrekking tot het gedeelte van de uitkering bij overlijden van hun polissen, aangezien ze ook dienst doen als levensverzekeringspolissen. Begunstigden van de polis ontvangen meestal direct het hoogste van de gegarandeerde overlijdensuitkering of de marktwaarde van het aandeel van de fondshouder. Gescheiden fondsen moeten echter worden aangehouden tot de vervaldatum van het contract, waardoor het langetermijnbeleggingsvehikels zijn. Dientengevolge kunnen gescheiden fondsen ook meer beperkingen stellen aan wanneer opnames kunnen worden gedaan of geliquideerd uit de portefeuille tegen een vergoeding als de transactie plaatsvindt vóór de vervaldatum.