Sick Industrial Companies Act (SICA)

Wat is de Sick Industrial Companies Act (SICA)?

De Sick Industrial Companies Act van 1985 (SICA) was een belangrijk stuk wetgeving dat betrekking had op de ongebreidelde industriële ziekte in India. De Sick Industrial Companies Act (SICA) werd in India uitgevaardigd om niet-levensvatbare (“zieke”) of potentieel zieke bedrijven op te sporen en om te helpen bij hun heropleving, indien mogelijk, of hun sluiting, zo niet. Deze maatregel is genomen om investeringen in niet levensvatbare bedrijven vrij te maken voor productief gebruik elders.

Inzicht in de Sick Industrial Companies Act (SICA)

De Sick Industrial Companies Act (SICA) werd in 1985 uitgevaardigd om een ​​chronisch probleem in de Indiase economie aan te pakken: industriële ziekte. 

De wet definieerde een zieke industriële eenheid als een eenheid die minstens vijf jaar bestond en geaccumuleerde verliezen had geleden die gelijk waren aan of groter waren dan haar volledige nettowaarde aan het einde van enig boekjaar.

Oorzaken van industriële ziekte

De Sick Industrial Companies Act (SICA) identificeerde een aantal interne en externe factoren die verantwoordelijk zijn voor deze epidemie. Interne factoren binnen de organisaties waren onder meer wanbeheer, overschatting van de vraag, verkeerde locatie, slechte projectimplementatie, ongegronde uitbreiding, persoonlijke extravagantie, gebrek aan modernisering en slechte arbeidsmanagementrelaties. Externe factoren waren onder meer een energiecrisis, een tekort aan grondstoffen, knelpunten in de infrastructuur, ontoereikende kredietfaciliteiten, technologische veranderingen en mondiale marktkrachten.

Industriële ziekte en de economie

Een wijdverbreide industriële ziekte heeft op verschillende manieren gevolgen voor de economie. Het kan leiden tot een verlies aan overheidsinkomsten, het vastleggen van schaarse middelen in zieke eenheden, een toename van niet-renderende activa van banken en financiële instellingen, toenemende werkloosheid, productieverlies en een lage productiviteit. SICA werd geïmplementeerd om deze nadelige sociaaleconomische gevolgen recht te zetten.

SICA Wetgeving en bepalingen

Een belangrijke SICA-bepaling was de oprichting van twee quasi-gerechtelijke organen: de Raad voor industriële en financiële wederopbouw (BIFR) en de beroepsinstantie voor industriële en financiële wederopbouw (AAIFR). BIFR werd opgericht als een topbestuur om het hoofd te bieden aan de behandeling van het probleem van de industriële ziekte, inclusief het herleven en rehabiliteren van mogelijk zieke eenheden en het liquideren van niet-levensvatbare bedrijven. AAIFR is opgericht om beroep tegen BIFR-bevelen te behandelen.

Intrekking van de Sick Industrial Companies Act

SICA werd ingetrokken en vervangen door de Sick Industrial Companies (Special Provisions) Intrekkingswet van 2003, die sommige SICA-bepalingen verwaterde en bepaalde mazen in de wet dichtte. Een belangrijke verandering in de nieuwe wet was dat het, naast het bestrijden van arbeidsziekte, het groeiende aantal ziekten wilde verminderen door ervoor te zorgen dat bedrijven niet hun toevlucht namen tot een ziekteaangifte om aan wettelijke verplichtingen te ontsnappen en toegang te krijgen tot concessies van financiële instellingen. 

De intrekking van SICA trad volledig in werking op 1 december 2016. Het werd volledig ingetrokken, gedeeltelijk omdat sommige bepalingen ervan overlapten met de Companies Act van 2013. De Companies Act omvatte de oprichting van het National Company Law Tribunal (NCLT) en het National Company Law Appellate Tribunal (NCLAT). De NCLT kan onder meer zaken behandelen die verband houden met het management van een bedrijf, fusies en rehabilitaties van bedrijven. Een toevoeging aan de autoriteit van de NCLT is de Insolvency and Bankruptcy Code van 2016, waarin staat dat insolventieprocessen van bedrijven kunnen worden gestart voor de NCLT.