Looptijd tot einde looptijd
Wat is de looptijd?
De looptijd van een obligatie is de tijdsduur gedurende welke de eigenaar rentebetalingen over de investering ontvangt. Als de obligatie op vervaldag komt, wordt de hoofdsom terugbetaald.
Belangrijkste leerpunten
- De looptijd van een obligatie is de periode waarin de eigenaar rentebetalingen op de investering ontvangt.
- Wanneer de obligatie de vervaldatum bereikt, krijgt de eigenaar de nominale waarde of nominale waarde terugbetaald.
- De looptijd kan veranderen als de obligatie een put- of call-optie heeft.
Obligaties kunnen worden gegroepeerd in drie brede categorieën, afhankelijk van hun looptijd: kortlopende obligaties van één tot vijf jaar, obligaties op middellange termijn van vijf tot twaalf jaar en langlopende obligaties van 12 tot 30 jaar.
Inzicht in looptijd
Over het algemeen geldt dat hoe langer de looptijd is, hoe hoger de rente op de obligatie zal zijn en hoe minder volatiel de prijs op de secundaire obligatiemarkt zal zijn. Hoe verder een obligatie is vanaf de vervaldatum, hoe groter het verschil tussen de aankoopprijs en de aflossingswaarde, ook wel de hoofdsom, de nominale waarde of de nominale waarde genoemd.
Renterisico
De rente op langlopende obligaties is hoger om het renterisico dat de belegger loopt te compenseren. De belegger legt geld vast voor de lange termijn, met het risico dat hij een beter rendement misloopt als de rente stijgt. De belegger zal worden gedwongen af te zien van het hogere rendement of de obligatie met verlies te verkopen om het geld tegen een hogere rente te herbeleggen.
De looptijd is een factor in de rente die op een obligatie wordt betaald. Hoe langer de looptijd, hoe hoger het rendement.
Een kortlopende obligatie betaalt relatief minder rente, maar de belegger wint aan flexibiliteit. Het geld wordt binnen een jaar of minder terugbetaald en kan tegen een nieuw, hoger rendement worden geïnvesteerd.
Op de secundaire markt is de waarde van een obligatie gebaseerd op het resterende rendement tot de eindvervaldag en op de nominale waarde of nominale waarde.
Waarom de looptijd kan veranderen
Bij veel obligaties staat de looptijd vast. De looptijd kan echter worden gewijzigd als de obligatie een call-voorziening, een put-voorziening of een conversievoorziening heeft:
- Met een call-voorziening kan een bedrijf een obligatie aflossen voordat de looptijd afloopt. Een bedrijf zou dit kunnen doen als de rente daalt, waardoor het voordelig is om de oude obligaties af te betalen en een nieuwe uit te geven tegen een lager rendement.
- Met een putbepaling kan de eigenaar de obligatie tegen de nominale waarde aan het bedrijf verkopen. Een investeerder zou dit kunnen doen om het geld voor een andere investering terug te verdienen.
- Een omzettingsbepaling stelt de eigenaar van een obligatie in staat deze om te zetten in aandelen van het bedrijf.
Een voorbeeld van looptijd tot eindvervaldag
The Walt Disney Company haalde $ 7 miljard op door in september 2019 obligaties te verkopen.
Het bedrijf heeft nieuwe obligaties uitgegeven met zes looptijden in versies op korte, middellange en lange termijn. De langetermijnversie was een 30-jarige obligatie die 0,95% meer betaalt dan de vergelijkbare staatsobligaties.