25 juni 2021 4:42

Wat is de wet van Moore in de elektronicasector?

De wet van Moore, opgesteld door Intel mede-oprichter Gordon Moore, blijft een aanzienlijke impact hebben op de elektronicasector als het fundamentele principe dat de koers van het moderne computergebruik en de halfgeleiderindustrie stuurt. De wet is gebaseerd op de voorspelling van Moore dat het aantal componenten op een computerchip elke twee jaar zou verdubbelen. Nauwkeuriger gezegd, Moore voorspelde dat het aantal transistors dat op een enkele vierkante inch van een chip met geïntegreerde schakeling wordt geplaatst, elke twee jaar zou verdubbelen.1

Implicaties voor de industrie van de wet van Moore

De wet van Moore werd voor het eerst gepubliceerd in hettijdschriftElectronics in 1965 toen Moore oprichter en onderzoeksdirecteur was bij Fairchild Semiconductor.  Hoewel hij niet veel aandacht schonk aan zijn eigen voorspellende verklaring, blijft het een technologische maatstaf voor de halfgeleiderindustrie. Het belang van de wet voor halfgeleiderfabrikanten is duidelijk. De halfgeleiderindustrie heeft een voorspellende routekaart opgesteld die bijna vijf decennia omvat van 1971 tot en met 2020. Deze set documenten is getiteld “De internationale technologische routekaart voor halfgeleiders”. Deze roadmap is opgesteld door vijf geografische regio’s die bijna alle chipfabrikanten vertegenwoordigen. Bijgevolg zijn alle beslissingen over toekomstige productreleases en onderzoeksinspanningen gebaseerd op het tweejarige raam van de wet van Moore.

Economische implicaties van de wet van Moore

Een van de economische gevolgen van de wet is dat computerapparatuur een exponentiële groei in complexiteit en rekenkracht blijft vertonen, terwijl de kosten voor de fabrikant en de consument op vergelijkbare wijze worden verlaagd. Interdisciplinaire instanties zoals de Materials Research Society blijven verbeteringen en innovaties vertonen in het proces van chemisch-mechanische planarisering, een schurende reinigingstechniek die wordt gebruikt bij het vervaardigen van geïntegreerde schakelingen die de kosten en efficiëntie van de chip optimaliseert.  Bijgevolg hebben de lagere productiekosten en de grotere betrouwbaarheid van nieuwe technologieknooppunten geleid tot een aanzienlijke verbetering van het eigen vermogen en de bedrijfswinst van de halfgeleiderindustrie en, als gevolg daarvan, de elektronicasector.

De verstrekkende implicaties van de wet van Moore zijn terug te vinden in de groei van cloud computing- en socialemediatechnologieën, die meer rekencapaciteit vereisen en direct verantwoordelijk zijn voor de vraag naar meer componenten op één chip. De economische relatie tussen fabrikanten van apparatuur die de industrie ondersteunen, chipfabrikanten en de consumentenmarkt wordt nog steeds beïnvloed door het vermogen van de industrie om gelijke tred te houden met de voorwaarden van de wet van Moore.

Het belang van deze wet wordt onderstreept door het feit dat ze een technologische migratie van micro-elektronica naar nano-elektronica heeft veroorzaakt en een industriesegment heeft gecreëerd – nanotechnologie – dat een exponentiële groei doormaakt. Deze migratie heeft ook geleid tot een exponentiële belangstelling voor nieuwe gebieden, waaronder nanomaterialen en nieuwe optimalisatietechnologieën voor de fabricage van halfgeleiders. Ondanks berichten dat de wet ‘vertraagt’, blijft het vandaag de dag een leidend stelregel van de industrie.