25 juni 2021 5:06

Wanneer verlaagt verticale integratie de transactiekosten?

Als bedrijfstechniek kwam verticale integratie voor het eerst op in de 19e eeuw. Het was een concept dat door Andrew Carnegie werd verfijnd om de structuur van zijn bedrijf, US Steel, te beschrijven. Hij had bijna elk aspect van de toeleverings- en distributieketen waarop zijn bedrijf vertrouwde, gekocht. De belangrijkste reden hiervoor was om te zorgen voor een consistente levering van materialen en distributie en over het algemeen lagere bedrijfskosten. Deze motieven blijven aantrekkelijk voor bedrijven die vandaag aan verticale integratie beginnen, en een van de belangrijkste redenen waarom een ​​bedrijf verticaal zal integreren met een leverancier, is het beheersen van transactiekosten.

Machtsevenwicht tussen koper en verkoper

Micro-economen hebben opgemerkt dat de eenvoudige marktwerking van vraag en aanbod niet de enige factor is die de transactieprijzen beïnvloedt. Even belangrijk als de marktwerking is de machtsverhoudingen tussen kopers en verkopers. Deze machtsverhoudingen zijn constant in beweging, wat leidt tot onvoorspelbaarheid in de prijsstelling. Dit is met name het geval wanneer er een groot aantal transacties tussen twee bedrijven is. Deze frequente transacties bieden meer mogelijkheden voor onderhandeling en uitbuiting. Als het ene bedrijf het andere exploiteert en daardoor de transactiekosten verhoogt, kan verticale integratie het probleem oplossen en de transactiekosten verlagen. Aangezien beide bedrijven als een enkele entiteit optreden, zullen de prijzen worden vastgesteld op een overeengekomen, niet-onderhandelbaar tarief.

Gevolgen van het hebben van één koper, één verkoper

Een ander geval waarin het machtsevenwicht tussen koper en verkoper een aanzienlijke invloed kan hebben op de transactiekosten, is een situatie waarin er slechts één koper en één verkoper is op een bepaalde markt. In zo’n geval zijn de bedrijven van elkaar afhankelijk, wat kan leiden tot overmatige onderhandeling en dus tot hogere transactiekosten. Nogmaals, verticale integratie zou deze onvoorspelbaarheid verminderen en de transactiekosten verlagen. Dit is vaak het geval bij autobedrijven, die bijzonder vatbaar zijn voor verticale integratie met leveranciers.

Alternatieven voor verticale integratie

Ondanks de voordelen van verticale integratie, kiezen sommige kopers en verkopers ervoor om hechte relaties aan te gaan en langetermijncontracten te bedenken. Deze strategie, vooral populair in Japan, elimineert onzekerheid in transactiekosten en vermijdt de problemen die gepaard gaan met verticale integratie. Sommige bedrijven zien verticale integratie echter nog steeds als een betere optie, omdat vage bewoordingen of hiaten in bepalingen binnen een contract kunnen leiden tot de uitbuiting van één partij. Dit komt vooral veel voor in snel bewegende industrieën zoals technologie. In dergelijke gevallen is verticale integratie wellicht de enige zekere methode om consistente en lage transactiekosten te garanderen.

Verticale integratie is een manier om transactiekosten te verlagen, maar deze keuze kan ook leiden tot andere financiële kosten. Managementkosten zullen bijvoorbeeld onvermijdelijk stijgen naarmate een bedrijf gecompliceerder wordt. Daarom is het belangrijk om de verlaging van transactiekosten af ​​te wegen tegen andere financiële implicaties alvorens voor de optie van verticale integratie te kiezen. (Zie voor gerelateerde informatie ” Wanneer verdient uitbesteding de voorkeur boven verticale integratie? “)