Risico’s en de risicopiramide bepalen

U bent wellicht bekend met het concept van risiconiveau moeten bepalen dat hun portefeuilles zouden moeten dragen. Dit artikel biedt een algemeen kader dat elke belegger kan gebruiken om het persoonlijke risiconiveau te beoordelen en hoe dit niveau zich verhoudt tot verschillende potentiële beleggingen.

Risico-beloning concept

Risico-beloning is een algemene afweging die ten grondslag ligt aan bijna alles waaruit een rendement kan worden gegenereerd. Elke keer dat u ergens geld in investeert, bestaat er een risico, groot of klein, dat u uw geld niet terugkrijgt – dat de investering mislukt. Om dat risico te dragen, verwacht u een rendement dat u compenseert voor mogelijke verliezen. In theorie geldt dat hoe hoger het risico, hoe meer u zou moeten ontvangen voor het aanhouden van de investering, en hoe lager het risico, hoe minder u gemiddeld zou moeten ontvangen.

Voor beleggingseffecten kunnen we een grafiek maken met de verschillende soorten effecten en hun bijbehorende risico- / opbrengstprofielen.

Hoewel deze grafiek geenszins wetenschappelijk is, biedt het een richtlijn die beleggers kunnen gebruiken bij het kiezen van verschillende beleggingen. In het bovenste gedeelte van deze grafiek bevinden zich beleggingen met hogere risico’s, maar die beleggers mogelijk een hoger potentieel voor bovengemiddelde rendementen bieden. Op het onderste deel zijn veel veiliger beleggingen, maar deze beleggingen hebben een lager potentieel voor een hoog rendement.

Uw risicovoorkeur bepalen

Met zoveel verschillende soorten beleggingen om uit te kiezen, hoe bepaalt een belegger hoeveel risico hij aankan? Elk individu is anders, en het is moeilijk om een ​​standvastig model te creëren dat voor iedereen van toepassing is, maar hier zijn twee belangrijke dingen waarmee u rekening moet houden bij het bepalen van het risico dat u moet nemen:

• Tijdshorizon:  voordat u een investering doet, moet u altijd bepalen hoeveel tijd u heeft om uw geld geïnvesteerd te houden. Als u vandaag $ 20.000 te investeren heeft, maar het binnen een jaar nodig heeft voor een aanbetaling voor een nieuw huis, dan is het niet de beste strategie om het geld te investeren in aandelen met een hoger risico. Hoe risicovoller een belegging is, hoe groter de volatiliteit of prijsschommelingen ervan. Dus als uw tijdshorizon relatief kort is, kan het zijn dat u gedwongen wordt uw effecten met aanzienlijk verlies te verkopen. Met een langere tijdshorizon hebben beleggers meer tijd om eventuele verliezen goed te maken en zijn ze daarom theoretisch beter tolerant ten opzichte van hogere risico’s. Als die $ 20.000 bijvoorbeeld bedoeld is voor een huisje aan het meer dat u over 10 jaar wilt kopen, kunt u het geld investeren in aandelen met een hoger risico. Waarom? Omdat er meer tijd beschikbaar is om eventuele verliezen te recupereren en minder kans om te vroeg uit de positie te worden gedwongen.
• Bankroll : het bepalen van de hoeveelheid geld die u kunt verliezen, is een andere belangrijke factor bij het bepalen van uw risicotolerantie. Dit is misschien niet de meest optimistische manier van beleggen; het is echter het meest realistisch. Door alleen geld te investeren dat u zich kunt veroorloven te verliezen of die u zich een tijdje kunt veroorloven, wordt u niet onder druk gezet om investeringen te verkopen vanwege paniek of liquiditeitsproblemen. Hoe meer geld u heeft, hoe meer risico u kunt nemen. Vergelijk bijvoorbeeld een persoon met een nettowaarde van $ 50.000 met een andere persoon met een nettowaarde van $ 5 miljoen. Als beiden $ 25.000 van hun nettowaarde in effecten investeren, zal de persoon met het lagere nettovermogen meer last hebben van een daling dan de persoon met het hogere nettovermogen.

Beleggingsrisicopiramide

Nadat u hebt besloten hoeveel risico acceptabel is in uw portefeuille door uw tijdshorizon en bankroll te erkennen, kunt u de investeringspiramidebenadering gebruiken om uw activa in evenwicht te brengen.

Deze piramide kan worden gezien als een instrument voor activaspreiding dat beleggers kunnen gebruiken om hun portefeuillebeleggingen te diversifiëren op basis van het risicoprofiel van elk effect. De piramide, die de portefeuille van de belegger vertegenwoordigt, heeft drie verschillende niveaus:

• De basis van de piramide : De basis van de piramide vertegenwoordigt het sterkste deel, dat alles erboven ondersteunt. Dit gebied moet bestaan ​​uit investeringen met een laag risico en voorzienbare opbrengsten. Het is het grootste gebied en omvat het grootste deel van uw vermogen.
• Middelste gedeelte : dit gebied moet bestaan ​​uit beleggingen met een gemiddeld risico die een stabiel rendement bieden en toch kapitaalgroei mogelijk maken. Hoewel risicovoller dan de activa die de basis vormen, zouden deze investeringen toch relatief veilig moeten zijn.
• Top : specifiek gereserveerd voor investeringen met een hoog risico, dit is het kleinste deel van de piramide (portefeuille) en zou moeten bestaan ​​uit geld dat u kunt verliezen zonder ernstige gevolgen. Bovendien moet geld op de top redelijk beschikbaar zijn, zodat u niet voortijdig hoeft te verkopen in gevallen waarin er kapitaalverliezen zijn.