Extra onderpand
Wat is aanvullend onderpand?
Extra onderpand verwijst naar aanvullende activa die door een lener als onderpand worden gesteld tegen schuldverplichtingen.
Belangrijkste leerpunten
- Wanneer schuldeisers extra activa nodig hebben als onderpand tegen schuldverplichtingen, wordt dit aanvullend onderpand genoemd.
- Een kredietverstrekker kan om extra onderpand vragen om investeerders of een kredietcommissie te sussen.
Inzicht in aanvullend onderpand
Extra onderpand wordt gebruikt om het risico dat de kredietverstrekker loopt bij het verstrekken van een lening te verkleinen. Er zijn verschillende redenen waarom schuldeisers extra onderpand nodig hebben. Een kredietverstrekker kan om extra onderpand vragen om investeerders of een kredietcommissie te sussen. Soms hebben schuldeisers extra onderpand nodig om een bepaalde lening op een constant rentepeil te houden.
Bij het verkrijgen van een lening gebruiken emittenten onderpand om de kans op terugbetaling te vergroten. Als de lener in gebreke blijft met een lening, heeft de uitlener het recht om het onderpand te verwerven in een poging de resterende schuld af te betalen. Als de geldverstrekker extra geld leent bovenop een reeds bestaande lening, kan er ook meer onderpand nodig zijn. Extra onderpand kan bestaan uit contanten, depositocertificaten, apparatuur, aandelen of kredietbrieven.
Onderpand zelf is eigendom of een ander actief dat een lener aanbiedt als een manier voor een geldschieter om de lening te beveiligen. Aangezien onderpand de kredietgever enige zekerheid biedt als de kredietnemer de lening niet terugbetaalt, hebben leningen die door onderpand zijn gedekt, doorgaans lagere rentetarieven dan ongedekte leningen. Om een lening als veilig te beschouwen, moet de waarde van het onderpand gelijk zijn aan of hoger zijn dan het resterende bedrag van de lening. Door extra onderpand aan te bieden, kan een lener in aanmerking komen voor gunstigere rentetarieven.
Veelvoorkomende soorten onderpand
De meest bekende vorm van onderpand is hypotheekonderpand. Bij een hypotheek is het onderpand het huis dat is gekocht met het geld van de hypotheek. Als de betaling van de schuld stopt, kan de geldschieter het huis in bezit nemen via een proces dat executie wordt genoemd. Zodra het onroerend goed in het bezit van de geldschieter is, kan de geldschieter het onroerend goed verkopen om de resterende hoofdsom van de eerdere lening terug te krijgen. De vordering van de kredietgever op het onderpand van de kredietnemer, in dit geval het huis, wordt een pandrecht genoemd.
Bijkomend onderpand en na verworven zekerheid
Soms heeft een uitlenende instelling meer onderpand nodig dan de lener kan stellen om meer zekerheid voor de lening te krijgen. In dit geval stemt de lener ermee in om alle toekomstige eigendommen tot een bepaald bedrag te verpanden als aanvullend onderpand voor de lening. Een geldverstrekker kan voor een lening aanvullend onderpand nemen nadat de lener en de geldgever al een leningsovereenkomst zijn aangegaan. Wanneer een lener heeft onvoldoende onderpand voor een lening, maar zal het verwerven van extra activa zoals onroerend goed op de korte termijn, kan een geldschieter voor kiezen om uit te geven de lening toch. Wanneer de lener die activa ontvangt, worden ze automatisch onderpand gegeven.