Voorafgaande richtlijn

Wat zijn geavanceerde richtlijnen

Een wilsverklaring, ook wel een  wilsverklaring genoemd, is een document waarin iemands wensen over kritieke zorg worden uitgedrukt wanneer deze niet zelf kunnen beslissen. Met een wilsverklaring hebben individuen de macht om toekomstige beslissingen te nemen over hun eigen kritieke zorg zonder invloed van buitenaf. Een persoon die wel of niet in levensonderhoud geplaatst wil worden, kan een wilsverklaring opstellen die het ziekenhuispersoneel zal volgen als de persoon arbeidsongeschikt wordt.

Inzicht in geavanceerde richtlijnen

Een wilsverklaring is een testament waarin iemands wensen voor medische behandeling rond het levenseinde zijn vastgelegd. Het document geeft aan of dialyse, beademingsmachines of sondevoeding gewenst zijn, of gereanimeerd moet worden en of organen en weefsel aan het einde van iemands leven moeten worden gedoneerd. Vooruit plannen biedt de medische zorg die een persoon wenst en vermijdt onnodig lijden, meningsverschillen en beslissingslast in tijden van crisis. Twee artsen moeten verklaren dat de persoon terminaal ziek is, ernstig gewond is, in coma ligt, in de late stadia van dementie of permanent bewusteloos is en niet in staat is medische beslissingen te nemen voordat het testament wordt uitgevaardigd.

Een wilsverklaring wordt in de Verenigde Staten rechtsgeldig na ondertekening voor een getuige. Echter, medische noodhulpverleners kunnen een wilsbeschikking niet nakomen; ze moeten er alles aan doen om een ​​persoon te stabiliseren voor overplaatsing naar een ziekenhuis. Zodra een arts de toestand van de persoon volledig heeft onderzocht, kunnen voorafgaande richtlijnen worden geïmplementeerd. Het voltooien van een nieuw leven zal het oude ongeldig maken. Een wilsverklaring dient periodiek te worden geactualiseerd om op de hoogte te blijven van de veranderende wensen van een persoon aan het einde van de zorg.

Voorafgaande richtlijn en volmacht

Een persoon die is aangesteld als medische volmacht,  moet bereid zijn om uitdagende vragen te stellen en moet emoties opzij zetten over een medische procedure of optie om ervoor te zorgen dat de wensen over het levenseinde van de arbeidsongeschikte worden vervuld. Openlijk communiceren met de medische volmacht over mogelijke situaties is belangrijk om voorkeuren voor zorg aan het levenseinde te verduidelijken. Het uiten van een mening over sondevoeding en hydratatie, antibiotica krijgen, mechanische beademing en agressiviteit van reanimatie zijn belangrijke onderwerpen. Andere discussiepunten zijn de angsten van de persoon over medische behandelingen en onder welke omstandigheden de persoon mogelijk meer of minder agressieve maatregelen wil nemen.

Een duurzame volmacht stelt een aangewezen persoon in staat om als agent van een persoon op te treden en namens die persoon financiële beslissingen te nemen in geval van een invaliderende medische toestand. De duurzame volmacht voert banktransacties uit, ondertekent sociale zekerheidscontroles, vraagt ​​invaliditeit aan en schrijft cheques uit om rekeningen te dekken. Er kunnen verschillende mensen worden aangewezen om namens de persoon op te treden voor verschillende kwesties.