Alternatieve begunstigde

Wat is een alternatieve begunstigde?

Een plaatsvervangende begunstigde is een term die wordt gebruikt voor de persoon die gewoonlijk in een testament wordt genoemd in het geval dat een persoon die de genoemde begunstigde is, de erfenis weigert, afwijst of niet kan aanvaarden. In een verzekeringspolis is een alternatieve begunstigde meestal een secundaire of voorwaardelijke begunstigde die de opbrengst ontvangt als de primaire begunstigde is overleden.

Inzicht in alternatieve begunstigden

Alternatieve begunstigden komen vaker voor bij echte of persoonlijke eigendommen, zoals tastbare objecten. Als een erflater bijvoorbeeld een favoriet schilderij heeft nagelaten aan een nichtje dat het niet wilde, zou de erflater een tweede of derde persoon kunnen noemen naar wie het schilderij zou gaan. Alternatieve begunstigden kunnen ook een waarborg bieden in het geval dat de primaire begunstigde overlijdt voordat de eigenaars van het testament hun testament kunnen herzien. Als de plaatsvervangende begunstigde toevallig een minderjarige is of een persoon die mogelijk nog jong is op het moment dat de erfenis wordt ontvangen, kan een advocaat u ook aanbevelen een plaatsvervangende voogd aan te wijzen om toezicht te houden op het beheer.

Wat gebeurt er in het geval dat de eigenaar van het testament geen plaatsvervangende begunstigde aanwijst, maar de primaire begunstigde overlijdt voordat het testament in werking is getreden? In het geval dat de primaire begunstigde niet beschikbaar is en er geen plaatsvervangende begunstigde is, wordt het landgoed verdeeld volgens de staatswet. Deze wetten kunnen per staat verschillen en zijn afhankelijk van of de eigenaar van het testament andere specificaties had met betrekking tot hun nalatenschap.

Voorbeeld van een alternatieve begunstigde

Als voorbeeld van hoe een plaatsvervangende begunstigde zou werken, beschouwen Ben en Betty, die samen met hun advocaat een testament hebben opgesteld. In het testament hebben ze hun zoon, Tsjaad, aangewezen als begunstigde van hun nalatenschap. Gedurende de tijd dat ze hun testament opstelden, adviseerde hun advocaat dat ze ook een alternatieve begunstigde zouden noemen, dus kozen ze hun neef, Jane, als een alternatieve begunstigde voor het geval dat Chad hun erfenis niet kon of wilde ontvangen. Hoewel ze op het moment van het testament dachten dat een plaatsvervangende begunstigde een onnodige voorzorgsmaatregel was, ontbond hun zoon kort voor hun overlijden zijn relatie met zijn ouders en weigerde op het moment van hun dood hun nalatenschap en erfenis. Omdat Chad, als de wettelijke begunstigde, weigerde de voorwaarden van het testament te accepteren, ging de nalatenschap naar Jane als de alternatieve begunstigde.