Asset Play

Wat is een Asset Play?

Een asset play is een onjuist gewaardeerd aandeel dat aantrekkelijk is omdat de gecombineerde vermogenswaarde hoger is dan de marktkapitalisatie, de totale marktwaarde in dollars van alle uitstaande aandelen van het bedrijf, berekend door de uitstaande aandelen van een bedrijf te vermenigvuldigen met de huidige marktprijs van één delen. De term verwijst naar een aandeel waarvan door beleggers wordt aangenomen dat het ondergewaardeerd is omdat de huidige prijs niet de huidige waarde weerspiegelt van de activa van het bedrijf die op de balans worden weergegeven.

Een aandeel wordt een asset-play genoemd omdat de grondgedachte voor het kopen van de aandelen is dat de activa van het bedrijf relatief goedkoop op de markt worden aangeboden, waardoor het een aantrekkelijke koop- of speloptie is. Veel beleggers beschouwen asset-plays als gezonde investeringen, omdat ze worden gedekt door sterke activa.

Inzicht in Asset Plays

Het concept van asset plays werd voor het eerst ontwikkeld door Peter Lynch, een van de bekendste investeerders aller tijden. Hij categoriseerde aandelen in zes categorieën: langzame groeiers, stalwarts, snelle groeiers, cyclische aandelen, asset plays en turnarounds. Volgens Lynch kan een aandeel tot meerdere categorieën tegelijk behoren.

Activa zijn over het algemeen tastbare artefacten die kunnen worden omgezet in kansen om geld te verdienen. Zo kan het aantal abonnees voor een streamingdienst als Netflix als een pluspunt worden aangemerkt. Evenzo worden vastgoedposities voor een winkelbedrijf als activa beschouwd.

Vaak kopen investeerders die deelnemen aan asset plays deze aandelen in afwachting van prijscorrecties die ervoor zorgen dat de marktkapitalisatie van het bedrijf toeneemt en daardoor winst voor de investeerders genereert. Bedrijven die activa spelen, kunnen de aandacht trekken van bedrijven die geïnteresseerd zijn in overnames, omdat ze een relatief goedkope methode kunnen zijn om activa te verwerven.

Asset plays zijn vergelijkbaar met waardebeleggen wanneer beleggers actief op zoek zijn naar aandelen waarvan zij denken dat de markt ondergewaardeerd is. Beleggers die deze strategie te gebruiken dat de markt overreacts om goed en slecht nieuws, wat resulteert in aandelenkoers bewegingen die niet overeenkomen met een bedrijf op de lange termijn fundamentals, het geven van een kans om de winst wanneer de prijs is leeggelopen. Ondanks de verschillende methodologieën die door waardebeleggers worden gebruikt, probeert de onderliggende logica iets te kopen voor minder dan ze denken dat het momenteel waard is.

Voorbeelden van Asset Plays

De grootste retailer ter wereld, Walmart, kan worden beschouwd als een asset-play omdat het waardevol onroerend goed bezit, waarvan sommige op toplocaties in het hele land. Ook heeft de kolos uit Arkansas divisies en afzonderlijke bedrijven gecreëerd om zijn belangen beter te beheren en zijn belastingverplichtingen te verminderen. Walmart-winkels betalen bijvoorbeeld miljarden dollars aan huur aan een vastgoedbeleggingsfonds (REIT) dat eigendom is van het bedrijf zelf. De REIT keert vervolgens dividenden uit aan investeerders, waardoor Walmart zijn belastingen kan verlagen.

Evenzo kan IBM ook als een asset-play worden beschouwd, omdat het het maximale aantal patenten bezit van opmerkelijke technologiebedrijven. De patenten vertegenwoordigen activa die een slotgracht vormen rond het aanbod van kerndiensten en een kans om geld te verdienen voor het bedrijf.