Obligatiemakelaar

Wat is een obligatiemakelaar?

Een obligatiemakelaar is een makelaar die over-the-counter (OTC) en beursgenoteerde obligatie-transacties uitvoert namens beleggers of handelaars. Obligatiemakelaars treden op als tussenpersoon tussen kopers en verkopers van schuldbewijzen, houden de identiteit van beide partijen aan het einde van de transactie anoniem en verdienen een commissie voor hun diensten. Makelaars communiceren vaak online of telefonisch met handelaren om offertes te krijgen van tegenpartijen bij een transactie.

Inzicht in obligatiemakelaars

Het kopen van schatkistpapier vereist geen diensten van een obligatiemakelaar, aangezien dit eenvoudig kan worden gedaan via het online Treasury-platform genaamd Treasury Direct. Om gemeentelijke obligaties en bedrijfsobligaties te kopen, moeten beleggers dit echter doen via een makelaar. Een obligatiemakelaar is dus een tussenpersoon tussen kopers en emittenten of verkopers van obligaties. :

De makelaar handelt in obligaties op de handelsvloer van een beurs of op de over-the-counter (OTC) -markten en koopt en verkoopt obligatie-effecten namens beleggers in ruil voor provisies. Obligatiemakelaars verdienen geld met de spread waarop ze obligaties tussen handelaren uitwisselen, en nemen daarbij weinig risico, aangezien makelaars doorgaans geen long- of shortposities in obligaties aanhouden. Als een makelaar bijvoorbeeld een obligatie koopt voor $ 98 en deze verkoopt voor $ 99, verdient hij een spread van $ 1 op de transactie.

Overwegingen op de obligatiemarkt

Er is een gebrek aan prijstransparantie voor obligaties in vergelijking met de prijzen voor aandelen. Obligatiemakelaars kunnen van dit feit profiteren door de prijs van de obligatie te markeren. Een markup is wanneer een makelaar een obligatie tegen een lage prijs koopt en deze kort daarna tegen een hogere prijs doorverkoopt aan een onbewuste klant. De makelaar verdient zijn geld met de spreiding van de koop- en verkooptransactie. Hoewel obligatiemakelaars recht hebben op een opslag van 1% -2% voor hun handelsdiensten en discretie, kan de spreiding te buitensporig zijn (indien groter dan 5%), waardoor een belangenconflict ontstaat tussen een obligatiemakelaar die obligaties tegen een prijs wil verkopen. hoge prijs en een klant die ze tegen een lage prijs wil kopen. Aangezien de commissiekosten en de hoogte van de markup verborgen zijn, moet een belegger ervoor zorgen dat hij / zij geïnformeerd en goed geïnformeerd is over de obligatie en de prijsvork waarin de obligaties zouden moeten worden verhandeld.

Hoewel obligatiemakelaars een sleutelrol spelen bij het handhaven van de anonimiteit van kopers en verkopers op de obligatiemarkt, zijn naarmate de computersystemen vorderen, sommige van deze taken achterhaald. Voorlopig speelt menselijke interactie nog steeds een belangrijke rol in een groot deel van de obligatiehandel.

Certificaten van obligatiemakelaars

Een belangrijke vereiste voordat iemand obligatiemakelaar kan worden, is slagen voor het General Securities Representative Exam, gewoonlijk het  Series 7-examen genoemd, dat wordt aangeboden door de  Financial Industry Regulatory Authority  (FINRA) en waarmee makelaars kunnen deelnemen aan de aan- en verkoop van effecten. Voordat het examen kan worden afgelegd, moet de betreffende kandidaat worden gesponsord door een makelaar / dealerbedrijf. Deze vereiste maakt het voor iedereen die makelaar wil worden noodzakelijk om eerst stage te lopen of te gaan werken bij een makelaarskantoor. Na 1 oktober 2018 moeten kandidaten uit Series 7 ook het Securities Industry Essentials-examen afleggen voordat ze aan de Series 7 deelnemen.

Bovendien eisen de meeste staten dat makelaars het Uniform Securities Agent State Law Examination, algemeen bekend als Series 63, afleggen . Zoals de naam al doet vermoeden, behandelt het examen de wet- en regelgeving van de staat die van toepassing is op financiële zekerheden.