Leenbasis
Wat is een leenbasis?
Een leenbasis is het bedrag dat een geldverstrekker bereid is een bedrijf te lenen, op basis van de waarde van het onderpand dat het bedrijf in pand geeft. De financieringsbasis wordt doorgaans bepaald door een methode die bekend staat als “margining”, waarbij de kredietgever een discontofactor bepaalt, die vervolgens wordt vermenigvuldigd met de waarde van het betreffende onderpand. Het resulterende cijfer geeft het bedrag weer dat een geldschieter aan het bedrijf zal uitlenen.
Inzicht in financieringsgrondslagen
Verschillende activa kunnen als onderpand worden gebruikt, waaronder debiteuren, inventaris en apparatuur. Als een bedrijf een geldverstrekker benadert om geld te lenen, zal de geldverstrekker de sterke en zwakke punten van het lenende bedrijf beoordelen. Op basis van het gepercipieerde risico dat het uitlenende bedrijf associeert met het uitlenen van geld aan dit bedrijf, wordt vervolgens een discontofactor bepaald – zeg 85%. In dit scenario, als de lener $ 100.000 aan onderpand biedt, is het maximale bedrag dat de kredietgever aan het bedrijf zal geven 85% van $ 100.000, wat gelijk is aan $ 85.000.
Een leenbasis is het bedrag dat een geldverstrekker bereid is een bedrijf te lenen, op basis van de waarde van het onderpand dat het bedrijf presenteert.
Waarom kredietverstrekkers een financieringsbasis gebruiken
Kredietverstrekkers voelen zich meer op hun gemak bij het verstrekken van leningen die zijn geworteld in de leengrondslagen, aangezien die leningen worden verstrekt tegen specifieke sets activa. Bovendien kan de leenbasis naar beneden worden bijgesteld om de kredietverstrekker te beschermen. Als de waarde van het onderpand bijvoorbeeld daalt, daalt ook de kredietlimiet.
Aan de andere kant, als de waarde van het onderpand toeneemt, zal de leenbasis eveneens escaleren tot een vooraf bepaalde limiet.
De mechanica
De lener moet de uitlener ook bepaalde informatie verstrekken die wordt gebruikt om de leningsbasis te bepalen, inclusief gegevens over verkopen, incasso’s en inventaris. Bij leningen op de middenmarkt en grote activa op basis van activa, zijn leners vaak verplicht om geldgevers periodiek certificaten te verstrekken die verschillende details van de zakelijke transacties van de bedrijven onthullen. Het certificaat kan bijvoorbeeld de in aanmerking komende vorderingen van een bedrijf specificeren, als de financieringsbasis wordt bepaald door die tegenprestatie.
Kredietverstrekkers kunnen regelmatig onderzoek doen bij een bedrijf om de bedrijfsactiviteiten van de kredietnemer te controleren. Als onderdeel van dit initiatief kunnen kredietverstrekkers taxateurs sturen om het onderpand te taxeren dat wordt gebruikt bij het berekenen van de financieringsbasis om te bepalen of er significante veranderingen zijn in de onderliggende waarde van de items in kwestie.
Voorbeeld van een financieringsbasis
Cabot Oil & Gas Corporation hadop 31 maart 2016geen uitstaande leningen onder haar doorlopende kredietfaciliteit. Sindsdien wordt op de eerste dag van april de financieringsbasis jaarlijks opnieuw bepaald, hoewel het de kredietgever vrij staat om een herbepaling telkens wanneer Cabot olie- en gaspanden verwerft of verkoopt. Op 19 april 2016 werd de leenbasis verlaagd van $ 3,4 miljard naar $ 3,2 miljard.