Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika (BRICS)

Wat is BRICS?

BRICS is een afkorting voor Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Goldman Sachs-econoom Jim O’Neill bedacht in 2001 de term BRIC (zonder Zuid-Afrika) en beweerde dat tegen 2050 de vier BRIC-economieën de wereldeconomie zouden gaan domineren tegen 2050. Zuid-Afrika werd in 2010 aan de lijst toegevoegd.

Dit proefschrift werd in het begin conventionele marktwijsheid. Maar er waren altijd sceptici, waaronder sommigen die beweerden dat de term de marketinghype van Goldman was. Inderdaad, weinigen praten nog veel over BRICS – althans niet in termen van hun wereldwijde dominantie. Goldman sloot zijn op BRICS gerichte investeringsfonds in 2015 en voegde het samen met een breder fonds voor opkomende markten.

BRICS begrijpen

Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika behoorden jarenlang tot de snelst groeiende opkomende markteconomieën ter wereld, dankzij de lage arbeidskosten, de gunstige demografie en de overvloedige natuurlijke hulpbronnen in een tijd van een wereldwijde opkomst van grondstoffen.

Het is belangrijk op te merken dat de stelling van Goldman Sachs niet was dat deze landen een politieke alliantie zouden worden (zoals de EU) of zelfs maar een formele handelsvereniging. In plaats daarvan zei Goldman dat ze het potentieel hebben om een ​​krachtig economisch blok te vormen, zelfs erkennende dat zijn voorspellingen optimistisch waren en afhankelijk waren van belangrijke beleidsaannames.

Toch was de implicatie dat economische macht politieke macht zou brengen, en inderdaad, leiders uit BRICS-landen woonden regelmatig samen topconferenties bij en handelden vaak in overleg met elkaars belangen.

Vroege ontwikkeling van het BRIC-proefschrift bij Goldman Sachs

In 2001 merkte Goldman’s O’Neill op dat terwijl het wereldwijde BBP in 2002 met 1,7% zou stijgen, de BRIC-landen naar verwachting sneller zouden groeien dan de Groep van Zeven, de zeven meest geavanceerde wereldeconomieën: Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de VS In de paper “Building Better Economic BRICs” schetste O’Neill zijn visie op het potentieel van de BRIC-landen.

In 2003 volgden O’Neills Goldman-collega’s Dominic Wilson en Roopa Purushothaman hun rapport “Dreaming with BRICs: The Path to 2050.” Wilson en Purushothaman beweerden dat de BRIC-cluster tegen 2050 groter zou kunnen worden dan de G7, en dat de grootste economieën ter wereld er in vier decennia dan ook drastisch anders uit zouden zien. Dat wil zeggen dat de grootste economische mogendheden niet langer de rijkste zouden zijn, volgens inkomen per hoofd van de bevolking.

In 2007 publiceerde Goldman een ander rapport, “BRICs and Beyond”, dat zich richtte op het groeipotentieel van BRIC, de milieu-impact van deze groeiende economieën en de duurzaamheid van hun opkomst. Het rapport schetste ook een Next 11, een term voor 11 opkomende economieën, in relatie tot de BRIC-landen, evenals de opkomst van nieuwe wereldwijde markten.

Sluiting van Goldman’s BRICS-fonds

De groei in de BRICS-economieën vertraagde na de wereldwijde financiële crisis en de ineenstorting van de olieprijs die begon in 2014. In 2015 leek het BRICS-acroniem niet langer een aantrekkelijke investeringslocatie en fondsen die op deze economieën waren gericht, werden gesloten of samengevoegd met andere investeringen. voertuigen.

Goldman Sachs fuseerde zijn BRICS-investeringsfonds, dat was gericht op het genereren van rendement uit deze economieën, met het bredere Emerging Markets Equity Fund. Het fonds had 88% van zijn vermogen verloren ten opzichte van een piek in 2010. In een SEC-aanvraag verklaarde Goldman Sachs dat het in het BRICS-fonds geen “significante vermogensgroei in de nabije toekomst” verwachtte. Volgens een Bloomberg-rapport had het fonds in vijf jaar tijd 21% verloren.

BRIC wordt nu gebruikt als een meer algemene term. Zo heeft Columbia University het BRICLab opgericht, waar studenten het buitenlands, binnenlands en financieel beleid van BRIC-leden onderzoeken.