Bureaucratie

Wat is een bureaucratie?

Een bureaucratie verwijst doorgaans naar een organisatie die complex is met meerlagige systemen en processen. Deze systemen en procedures zijn ontworpen om uniformiteit en controle binnen een organisatie te behouden. Een bureaucratie beschrijft de gangbare methoden in grote organisaties of overheden. Een oliemaatschappij kan bijvoorbeeld een bureaucratie opzetten om zijn werknemers te dwingen veiligheidscontroles uit te voeren wanneer ze op een booreiland werken.

Hoe een bureaucratie werkt

Labels als “bureaucraat”, “bureaucratisch” en “bureaucratie” hebben vaak een negatieve bijklank. Bureaucraten impliceren overheidspersoneel, en de term bureaucratisch impliceert dat vaste methoden belangrijker zijn dan efficiëntie. Er is echter een meer evenwichtige manier om naar bureaucratie te kijken.

Het bureaucratische proces leent zich voor kritiek. Het wordt vaak beschouwd als synoniem voor overtolligheid, willekeur en inefficiëntie. Een veel voorkomende satirische definitie van bureaucratie is “de kunst om het mogelijke onmogelijk te maken”.

Structureel komt bureaucratie voort uit de inspanning om organisaties te besturen via gesloten systemen. Gesloten systemen zijn formeel en rigide om de orde te handhaven. Procedurele correctheid staat voorop binnen een bureaucratie. Misschien wel het meest identificeerbare kenmerk van een bureaucratie is het gebruik van hiërarchische procedures om autonome beslissingen te vereenvoudigen of te vervangen.

Een bureaucraat doet impliciete aannames over een organisatie en de wereld waarmee zij omgaat. Een van deze veronderstellingen is dat de organisatie niet kan vertrouwen op een open systeem van operaties, dat te complex of te onzeker is om te overleven. In plaats daarvan moet een gesloten en rationeel herzien systeem worden geïmplementeerd en gevolgd.

Bureaucratie versus bestuur of administratie

Bureaucratie is niet hetzelfde als bestuur of administratie. Sommige administratieve structuren zijn niet bureaucratisch, en veel bureaucratieën maken geen deel uit van administratieve structuren. De verschillen zitten in de doelstellingen van elk systeem.

Een administratie stuurt organisatorische middelen naar een objectief doel, zoals het genereren van winst of het beheren van een dienst. Bureaucratieën zorgen voor procedurele correctheid, ongeacht de omstandigheden of doelen.

In moderne industriële samenlevingen, zoals de VS, bestaan ​​vaak dubbele bureaucratieën tussen particuliere bedrijven en regelgevende overheidsinstanties. Telkens wanneer er een regelgevende bureaucratie bestaat om regels op te leggen aan zakelijke activiteiten, kan het privébedrijf een bureaucratie creëren om te voorkomen dat dergelijke regels worden overtreden.

Kritiek op een bureaucratie

Bureaucratische structuren zijn vaak achterwaarts gericht en identificeren procedures die in het verleden goed hebben gewerkt. Dit achterwaartse perspectief creëert een conflict met ondernemers en innovatoren die de voorkeur geven aan toekomstgerichte concepten en proberen manieren te vinden waarop processen kunnen worden verbeterd.

Bijvoorbeeld agile processen die verbeteringen aanbrengen via een iteratief proces dat wordt gekenmerkt door zelforganisatie en verantwoording. Na verloop van tijd vermindert een rigide bureaucratie de operationele efficiëntie, vooral in vergelijking met concurrerende organisaties zonder grote bureaucratie. Verliezen aan efficiëntie zijn het meest uitgesproken in omstandigheden waarin bureaucratie ook wordt gebruikt om gevestigde machtsstructuren te isoleren van de concurrentie.

Klassieke bureaucratische starheid en protectionisme heersen in de Amerikaanse federale overheid. Het ontslaan van slechte artiesten is bijvoorbeeld moeilijk vanwege een moeizaam beëindigingsproces.

Voorbeeld van bureaucratie

In eenHarvard Business Review- artikel vraagt ​​James L. Heskett, emeritus hoogleraar bedrijfslogistiek, zich af of bureaucratie een goede zaak is bij de overheid of bij particuliere bedrijven.

Het artikel beschrijft bureaucratieën als entiteiten die zich richten op beslissingsrechten in plaats van besluitvorming en stelt dat “ze niet zijn gemaakt om te beraadslagen of na te denken.”Volgens commentaren van bijdragers aan het artikel: “Bureaucratieën gaan veel te vaak over zichzelf en vergroten de macht en invloed van de mensen die hen leiden.”

Desondanks verdedigen sommige bijdragers aan het artikel die in overheidsinstanties hebben gediend de rol van bureaucratie, terwijl ze erkennen dat het hervormen van bureaucratieën besluitvormers meer autonomie kan bieden.

Een andere opmerking merkte op dat de bureaucratie van de Amerikaanse regering effectief was bij de totstandkoming van deGlass-Steagall Act van 1933, die de bepalingen vastlegde voor het scheiden van commercieel en investeringsbankieren, en de sociale programma’s die door de New Deal werden gecreëerd. De New Deal was een initiatief van president Franklin D. Roosevelt, eveneens in 1933, waarbij veel sociale programma’s de Verenigde Staten hielpen te herstellen van de Grote Depressie.2