Het bedrijfsmodel van herverzekeringsmaatschappijen

Soms willen verzekeringsmaatschappijen dezelfde soort financiële bescherming die ze hun eigen klanten bieden, en die bescherming kunnen ze vinden op de zogenaamde herverzekeringsmarkt. Herverzekeringsmaatschappijen bieden verzekeringen tegen verlies voor andere verzekeringsmaatschappijen, met name verliezen in verband met catastrofale risico’s, zoals orkanen of de wereldwijde financiële crisis van 2008-2009.

Zonder herverzekering zou de huidige verzekeringssector kwetsbaarder zijn voor risico’s en waarschijnlijk hogere prijzen moeten rekenen op al hun polissen om mogelijke verliezen te compenseren.

Basisprincipes van het bedrijfsmodel

Herverzekeringsmaatschappijen bieden doorgaans twee soorten producten aan.

1. De eerste staat bekend als verdragsherverzekering, een soort contract waarbij de herverzekeraar verplicht is alle polissen of een hele categorie polissen van de herverzekerde te accepteren, inclusief de polissen die nog moeten worden geschreven.
2. Het tweede type is facultatieve herverzekering, die veel specifieker is. Deze kunnen afzonderlijke individuele polissen dekken, zoals het herverzekeren van de eigenrisicoverzekering voor een bedrijf of een groot gebouw, of ze kunnen verschillende delen dekken met meerdere polissen die samen worden samengevoegd.

Naast deze categorieën kan herverzekering al dan niet als proportioneel worden beschouwd. Bij proportionele herverzekering ontvangt de herverzekeraar een evenredig deel van alle polispremies die door de verzekeraar worden verkocht. Voor een claim draagt ​​de herverzekeraar een deel van de verliezen op basis van een vooraf overeengekomen percentage. De herverzekeraar vergoedt de verzekeraar ook de verwerkings, bedrijfsacquisitie- en schrijfkosten.

Bij niet-proportionele herverzekering is de herverzekeraar aansprakelijk als de verliezen van de verzekeraar een bepaald bedrag overschrijden, de zogenaamde prioriteits- of retentielimiet. Hierdoor heeft de herverzekeraar geen evenredig aandeel in de premies en verliezen van de verzekeraar. De prioriteits- of retentielimiet is gebaseerd op één type risico of een hele risicocategorie. Excess-of-loss-herverzekering  is een vorm van niet-proportionele dekking waarbij de herverzekeraar de verliezen dekt die de ingehouden limiet van de verzekeraar overschrijden. Dit contract wordt doorgaans toegepast op catastrofale gebeurtenissen en dekt de verzekeraar per gebeurtenis of voor de cumulatieve verliezen binnen een bepaalde periode.

Herverzekeraars hebben voornamelijk te maken met de grootste en meest complexe risico’s in het verzekeringssysteem. Dit zijn de soorten risico’s die normale verzekeringsmaatschappijen niet willen of kunnen internaliseren. Dit soort risico’s zijn meestal internationaal van aard: oorlog, ernstige recessie of problemen op de grondstoffenmarkten. Om deze reden zijn herverzekeringsmaatschappijen doorgaans wereldwijd aanwezig. Een wereldwijde aanwezigheid stelt de herverzekeraar ook in staat het risico over grotere gebieden te spreiden.

Herverzekeraars doen niet altijd alleen zaken met andere verzekeraars. Velen schrijven ook polissen voor financiële tussenpersonen, multinationale ondernemingen of banken. De meeste herverzekeringsklanten zijn echter primaire verzekeringsmaatschappijen.

Verschillen en overeenkomsten met verzekeringsmaatschappijen

Net als elke andere vorm van verzekering komt herverzekering neer op een systeem waarbij de verzekeringsklant een premie in rekening wordt gebracht in ruil voor de belofte van de verzekeraar om toekomstige claims te betalen in overeenstemming met de polisdekking. Herverzekeringsmaatschappijen hebben risicomanagers en modelmakers in dienst om hun contracten te prijzen, net als normale verzekeringsmaatschappijen.

Herverzekeringsmaatschappijen richten zich echter op een heel ander klantenbestand dan normale verzekeringsmaatschappijen, en ze werken ook vaak in bredere rechtsgebieden waar verschillende of zelfs concurrerende rechtsstelsels zijn betrokken.

Een ander serieus verschil is het relatieve mysterie waarin herverzekeringsmaatschappijen opereren. Standaardverzekeringsmaatschappijen maken openlijk reclame voor hun producten bij het grote publiek en concurreren vaak intens op dezelfde marktsegmenten. Herverzekeringsmaatschappijen opereren daarentegen op de achtergrond van de financiële wereld. Deze bedrijven kopen geen massale direct-to-consumer-advertenties, ze hebben kleine arbeidskrachten en ontwikkelen normaal gesproken sterke nicherollen met een paar grote concurrenten.

Contract van herverzekering

Herverzekeringscontracten fungeren als een overeenkomst tussen de cederende verzekeraar, dat wil zeggen de verzekeringsmaatschappij die verzekering zoekt, en de aanvragende verzekeraar, of de herverzekeraar. In een normaal contract vrijwaart de herverzekeraar de cederende verzekeraar voor verliezen onder specifieke polissen die de cederende verzekeraar aan zijn klanten heeft geschreven.

In tegenstelling tot het standaardverzekeringscontract tussen u en uw verzekeringsmaatschappij, is een herverzekeringscontract niet gereguleerd wat betreft vorm en inhoud, omdat beide partijen worden beschouwd als even goed geïnformeerd over de branche en volgens de wet evenveel onderhandelingspositie hebben.

Onderpand en andere voorschriften

Net als standaardverzekeraars zijn herverzekeringsmaatschappijen gereguleerd op basis van de staten waarin ze hun oprichtingsdocumenten indienen, evenals andere staten waarin ze transacties uitvoeren.

Herverzekeraars kunnen in de Verenigde Staten opereren zonder een specifieke vergunning, hoewel de meeste rechtsgebieden een vorm van licentieverlening nodig hebben om kantoren te vestigen of zakelijke transacties uit te voeren. In plaats van meer specifieke financiële regelgeving verstrekken veel herverzekeraars kwalificerend onderpand aan cederende verzekeraars als een gebaar van legitimiteit en goede trouw.

Er zijn bepalingen in de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2010 die betrekking hebben op herverzekeraars, waaronder dat ongeautoriseerde herverzekeraars 100% onderpand van hun brutoverplichtingen moeten verstrekken aan een cederende verzekeraar om ervoor te zorgen dat de cederende verzekeraar een financiële kredietverklaring voor de herverzekering. Herverzekeraars die gecertificeerd zijn als een aanvaardbare financiële sterkte, kunnen hun onderpandvereisten laten verlagen op basis van hun ratings. Om te voldoen aan de National Association of Insurance Commissioners (NAIC), moeten alle staten in 2019 eisen hebben gesteld.