XAF (Centraal-Afrikaanse CFA-frank)

Wat is de XAF (Centraal-Afrikaanse CFA-frank)?

De XAF (Central African CFA Franc), gesteund door de Franse schatkist en gekoppeld aan de euro, is de officiële munteenheid van zes Centraal-Afrikaanse landen.

Inzicht in de XAF (Centraal-Afrikaanse CFA-frank)

De XAF (Central African CFA Franc) wordt gebruikt door de leden van de Centraal-Afrikaanse muntunie, bekend als de Economische en Monetaire Unie van Centraal-Afrika, en omvat Kameroen, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Republiek Congo, Equatoriaal-Guinea en Gabon. CFA staat voor “Communatué financière d’Afrique”, wat zich in het Engels vertaalt naar de Afrikaanse financiële gemeenschap.

De XAF (Central African CFA Franc) wordt in omloop gebracht in coupures van 500, 1.000, 2.000, 5.000 en 10.000 frank. Munten circuleren in coupures van 1, 2, 5, 10, 25, 50, 100 en 500 frank. De Bank of Central African States beheert en geeft de valuta uit. De huidige wisselkoers is 1 EUR = 655,5 XAF.

De XAF heeft zijn wortels in het Afrikaanse koloniale rijk van Frankrijk. Frankrijk heerste over een groot deel van West- en Centraal-Afrika vanaf het midden van de negentiende eeuw tot het midden van de twintigste eeuw. In 1910 richtte de Franse regering Frans Equatoriaal Afrika op, een federatie van Franse koloniale bezittingen in Equatoriaal Afrika, die zich noordwaarts uitstrekte van de Congo-rivier tot in de Sahel.

De koloniën van Frans Equatoriaal Afrika gebruikten de Franse Equatoriale frank als de officiële munteenheid van de regio. Dit geld was in omloop van 1917 tot 1945, toen de Centraal-Afrikaanse frank het verving. Toen de landen in deze regio onafhankelijk werden van Frankrijk, behielden ze de Centraal-Afrikaanse frank als hun munteenheid.

Invloed van Six Economy op de Afrikaanse Frank

In 1964 vond de oprichting van de Douane en Economische Unie van Centraal-Afrika plaats met de ondertekening van het Verdrag van Brazzaville. Ondertekenende landen zijn Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, de Republiek Congo en Gabon. Equatoriaal-Guinea, de enige voormalige Spaanse kolonie in de monetaire unie, sloot zich er in 1983 bij aan en nam een ​​jaar later de Centraal-Afrikaanse CFA-frank als munteenheid aan. De Bank van Centraal – Afrikaanse Staten, opgericht in 1972, verving de Centrale Bank van Equatoriaal Afrika en Kameroen als valutamanager en de bankentoezichthouder van de regio.

De cultuur en economie van de zes landen die de Centraal-Afrikaanse CFA-frank gebruiken, zijn divers.

• Hoewel de staatsschuld van de Republiek Kameroen is afgenomen, kampt het land nog steeds met een verarmde, zelfvoorzienende landbouwbevolking. Kasgewassen zijn koffie, suiker en tabak, maar het land heeft ook een groeiende industriële sector. Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van 3,2%, met een jaarlijkse inflatie-deflator van 2,8%.
• De Gabonese Republiek heeft een overvloed aan aardolievoorraden die goed zijn voor bijna de helft van het inkomen van het land. Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van 1,1%, met een jaarlijkse inflatie-deflator van 1,3%.
• Met een van de slechtste wereldwijde records op het gebied van mensenrechtenschendingen en mensenhandel, beschikt de Republiek Equatoriaal-Guinea over overvloedige oliereserves. Ruwe olie zorgt voor alle inkomsten van het land. Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van een negatieve 3,2%, met een jaarlijkse inflatie-deflator van 12,5%.
• De Republiek Congo is een belangrijke olieproducerende staat en vertegenwoordigt het grootste deel van het BBP van het land. Er is een ongelijke verdeling van welvaart onder de bevolking. Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van 3,2%, met een jaarlijkse inflatie-deflator van 2,8%.
• Een reeks van conflicten en geweld hebben de Republiek Tsjaad verlamd sinds haar onafhankelijkheid in 1960. Deze onzekerheid heeft Tsjaad gerangschikt als een van de armste landen ter wereld op de Human Development Index  (HDI). Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van -4,6% met een jaarlijkse inflatie-deflator van 14,6%.
• De Centraal-Afrikaanse Republiek heeft voorraden uranium, ruwe olie, diamanten en goud, maar blijft een van de armste landen ter wereld. De HDI noemt het een van de meest ongezonde plekken ter wereld om te wonen. De primaire export is industriële diamanten. Gegevens van de Wereldbank uit 2017 laten een jaarlijkse groei van het bruto binnenlands product (bbp) zien van 4,3%, met een jaarlijkse inflatie-deflator van 4,5%.