Chip-en-PIN-kaart

Wat is een chip-en-PIN-kaart?

Een chip-en-PIN-kaart is een type persoonlijk identificatienummer (PIN) in te voeren. 

In tegenstelling tot eerdere kaarten die gebruik maakten van een magnetische strip met informatie over de kaarthouder, bevatten chip-en-PIN-kaarten een vierkante microchip die voor elke transactie unieke informatie genereert en opslaat. Zo zijn chip-en-pin-kaarten minder fraudegevoelig dan eerdere generaties creditcards.

Hoe chip-en-PIN-kaarten werken

Vanuit het perspectief van de klant lijkt het gebruik van een chip-en-PIN-kaart sterk op het gebruik van de oudere magneetstripkaarten. Bij het doen van een aankoop steken chip-en-pincode-kaarthouders de kaart eenvoudig in de betaalautomaat (POS) van de handelaar, zodat de microchip door de automaat kan worden gelezen. De POS-terminal vraagt ​​hen vervolgens om hun pincode in te voeren om de transactie te autoriseren.

Kaarthouders met magneetstrip daarentegen moeten hun kaarten door de betaalautomaat halen en vervolgens een geprint ontvangstbewijs ondertekenen. Hoewel dit oudere systeem ook relatief snel was, had het enkele belangrijke nadelen. Om te beginnen vereisen magneetstripkaarten dat handelaren grote hoeveelheden papieren documenten bewaren, die na verloop van tijd gemakkelijk verloren kunnen gaan of vervaagd kunnen raken. Bovendien controleren werknemers vaak niet of de handtekening van de klant overeenkomt met de handtekening op de achterkant van hun kaart, waardoor het voor een oneerlijke kaarthouder gemakkelijk wordt om een ​​nephandtekening te maken wanneer hij de creditcard van iemand anders gebruikt.

Chip-en-PIN-kaarten verbeteren deze beide beperkingen. Ondanks dat ze dezelfde grootte en vorm hebben als magneetstripkaarten, zijn ze overbodig geworden voor fysieke records, omdat het kassasysteem elektronisch kan detecteren of de klant een correcte pincode heeft verstrekt. Het gebruik van een pincode omzeilt ook de noodzaak voor werknemers om te verifiëren dat de handtekening overeenkomt met de handtekening op de kaart, terwijl de geïntegreerde microchip het risico op vervalsing vermindert door elke keer dat de kaart wordt gebruikt, unieke transactiecodes te genereren.

Door deze maatregelen verkleinen chip- en pinpassen het risico op creditcarddiefstal. Immers, potentiële dieven kunnen transacties niet eenvoudig autoriseren met behulp van valse handtekeningen. In plaats daarvan zouden ze de pincode van de echte gebruiker moeten weten, wat moeilijk is gezien het feit dat de echte gebruiker eenvoudig zijn pincode kan wijzigen zodra hij ontdekt dat zijn creditcard is gestolen. 

Voorbeeld uit de echte wereld van een chip-en-PIN-kaart

Michael werkt bij een kleine winkel, die onlangs zijn kassasysteem heeft geüpgraded. In het verleden kon hij alleen betalingen accepteren met contant geld of creditcards met magneetstrip. Dit betekende dat Michael handtekeningen van zijn klanten moest krijgen en die gegevens moest bewaren om zijn transacties later te verifiëren. Hoewel deze methode redelijk goed werkte, was ze tijdrovend en vatbaar voor onnauwkeurigheden. Losse bonnen hebben immers de neiging verloren te gaan en hun afgedrukte gegevens kunnen na verloop van tijd gemakkelijk vervagen.

Klanten zijn de afgelopen jaren begonnen met het gebruik van chip- en pinpassen en waren verrast om te horen dat ze nog steeds hun betalingsbewijs moesten ondertekenen. In reactie daarop adviseerde Michael zijn werkgever om hun kassasysteem te upgraden naar een systeem dat deze nieuwe kaarten kan accepteren. Daarbij benadrukte hij dat het nieuwe chip-en-PIN-systeem de tijd die nodig is om transacties uit het verleden te verifiëren, zou verminderen, het risico van verloren of vervaagde bonnen zou elimineren en klanten zou helpen beschermen tegen creditcardfraude.