Chip-en-handtekeningkaart

Wat is een chip-en-handtekeningkaart?

Een chip-en-handtekeningkaart is een type creditcard dat zijn informatie codeert in een magnetische strip en een vierkante microchip. De opname van de microchip verhoogt de veiligheid van de creditcard doordat bij elke aankoop individuele transactie-informatie kan worden geregistreerd. Bij gebruik van de kaart moeten klanten de microchip van hun kaart in de kaartlezer invoeren en ook hun handtekening zetten op de resulterende bon.

Hoe een chip-en-handtekeningkaart werkt

Chip-and-signature-kaarten zijn een meer geavanceerde versie van de eenvoudige magneetstripkaarten die eraan voorafgingen. Bij betaling met een magneetstripkaart moet de klant zijn cheque ondertekenen om de transactie te verifiëren. Echter, deze methode van betaling is relatief kwetsbaar is voor credit card fraude, want er is niets dat een zogenaamde credit card dief eenvoudig met behulp van een verzonnen handtekening.

Om dit risico te helpen verminderen, bevatten chip- en handtekeningkaarten een kleine microchip die fysiek in de kaart is ingebed. Waar de magneetstrip statische informatie over de kaart en zijn eigenaar codeert, genereert de microchip unieke gegevens voor elke transactie die met de kaart wordt gedaan. Om deze reden is het veel gemakkelijker om aankopen te traceren die zijn gedaan met chip- en handtekeningkaarten, aangezien die kaarten een gedetailleerde geschiedenis van hun transacties genereren.

Ontwikkeling van chip-en-handtekeningkaarten

De ontwikkeling van chip- en handtekeningkaarten werd mede mogelijk gemaakt door de technologienormen Europay, Mastercard en Visa (EMV). Zoals de naam al doet vermoeden, zijn deze standaarden gezamenlijk ontwikkeld door grote creditcardmaatschappijen zoals Europay, Mastercard ( MA ) en Visa ( V ).

Door deze standaarden konden fabrikanten en serviceproviders ervoor zorgen dat de uitrol van chip- en handtekeningkaarten snel en met beperkte verstoringen verliep. Het is bijvoorbeeld gedeeltelijk door deze standaarden dat de point of sale (POS) -terminals van handelaars betalingen van meerdere soorten creditcards kunnen accepteren.

In de toekomst is het waarschijnlijk dat creditcards zullen blijven veranderen naarmate nieuwe technologieën beschikbaar komen. Een voorbeeld hiervan is Near Field Communication (NFC), een technologie waarmee betalingen kunnen worden gedaan door simpelweg met de creditcard op een betaalautomaat te tikken. Bij deze “contactloze” transacties hoeft de klant geen pincode of handtekening in te voeren. In plaats daarvan wordt de transactie vrijwel onmiddellijk geautoriseerd en voltooid, waardoor de tijd die nodig is om een ​​verkoop te doen aanzienlijk wordt verkort.

Aansprakelijkheids- en chip-en-handtekeningkaarten

In 2015 is vastgesteld dat de aansprakelijkheid voor fraude zou komen te liggen bij de partij die het minst EMV-compliant was.  Als een handelaar geen chip- en handtekeningkaarttechnologie toepast, maar alleen vertrouwt op traditionele magneetstriptechnologie, zou hij verantwoordelijk zijn voor eventuele fraude. Dit kan ernstige schade toebrengen aan kleine bedrijven die mogelijk niet in staat zijn om de hoge kosten van fraude op te vangen.

Als een bedrijf EMV-compliant is, valt de aansprakelijkheid voor fraude bij de creditcardmaatschappij of de uitgevende bank. Dit is belangrijk om op te merken, omdat de uitrol van chip- en handtekeningkaarten aanvankelijk een rotsachtige weg was. Consumenten moeten hun kaart in een lezer steken en vervolgens de bon ondertekenen, waardoor het betalingsproces langer en anders wordt dan wat ze gewend waren met traditionele magneetstripkaarten.

Veel bedrijven hebben de technologie vermeden en vermijden ze nog steeds om hun klanten een eenvoudigere service te bieden. Het gebruik van chip-en-handtekeningkaarttechnologie wordt echter steeds minder een probleem door het toenemende gebruik van contactloze betalingen, en zal in de toekomst verplicht worden.