Volledige retentie
Wat is volledige retentie?
Volledige retentie is een techniek voor risicobeheer waarbij een bedrijf dat met een risico of risico’s wordt geconfronteerd, besluit alle mogelijke verliezen op te vangen of te aanvaarden in plaats van dat risico over te dragen aan een verzekeraar of een andere partij. Volledige retentie is een agressieve vorm van zelfverzekering.
Belangrijkste leerpunten
- Volledig behoud is een strategie waarbij alle potentiële risico’s door een entiteit worden aanvaard zonder enige vorm van risico-overdracht via afdekking of verzekering.
- Het accepteren van risico kan worden gezien als een vorm van zelfverzekering, waarbij wordt gezegd dat alle risico’s die niet worden geaccepteerd, overgedragen of vermeden, worden ‘behouden’.
- Hoewel volledige retentie de kosten vermijdt die gepaard gaan met verzekeringen of andere maatregelen voor risico-overdracht, kan het rampzalig zijn als zich een ernstige gebeurtenis voordoet die niet is verzekerd.
Volledige retentie begrijpen
Volledige retentie betekent dat er geen externe financieringsmogelijkheid wordt gezocht. Het bedrijf is verantwoordelijk voor alle kosten en schade die optreden als gevolg van een crisis, ongeval of andere onvoorziene incidenten die tot verliezen kunnen leiden.
Retentie verwijst naar het aanvaarden van het risico van verlies of schade. Dit geeft aan hoe een partij, meestal een bedrijf, met zijn risico omgaat of beheerst. Wanneer een bedrijf risico behoudt, nemen ze het zelf op, in plaats van het over te dragen aan een verzekeraar. Een bedrijf of persoon kan dit risico op zich nemen door middel van eigen risico of eigen risico, of door helemaal geen verzekering te hebben.
Om te beslissen of een verzekeraar moet worden ingeschakeld om potentiële verliezen te dekken of om verliezen zelf te financieren, moet een bedrijf of organisatie de omvang van de verliezen inschatten. Een bedrijf kan een derde partij zoeken, zoals een verzekeraar, om claims te dekken die substantieel of onvoorspelbaar kunnen zijn, zoals voor schade veroorzaakt door overstromingen, terwijl ook andere soorten risico voor zelfdekking behouden blijven.
Compleet retentievoorbeeld en alternatieven
Een voorbeeld van een risico dat een bedrijf mogelijk wil behouden, is schade aan een metalen buitendak boven een schuur. Het bedrijf kan in plaats daarvan besluiten geld opzij te zetten voor de uiteindelijke vervanging van het dak van de schuur in plaats van een verzekeringspolis aan te schaffen om de vervanging te betalen.
In plaats van de verantwoordelijkheid voor een volledig risico op zich te nemen, kan een bedrijf kiezen voor een gedeeltelijke retentiebenadering van de risico’s waarmee het wordt geconfronteerd. In dat geval draagt de maatschappij een deel van het risico over aan een verzekeraar in ruil voor een premie, maar kan zij verantwoordelijk zijn voor een eigen risico. Als alternatief kan het verantwoordelijk zijn voor eventuele verliezen die de dekking die door een verzekeringspolis wordt geboden te boven gaan. Als het bedrijf van mening is dat de risico’s klein zijn, kan het kiezen voor een polis met een hoog eigen risico, aangezien dat doorgaans resulteert in een lagere premie en dus meer kostenbesparingen.
Een bedrijf kan ook per ongeluk uitgaan van volledige retentie als het niet identificeert dat het een risico loopt en dus niet weet dat het een strategie voor risico-overdracht moet volgen. In dit geval wordt het bedrijf standaard als onverzekerd beschouwd, omdat het geen verzekering heeft gekocht en niet wist dat dit mogelijk was.
Kortom, er zijn een paar manieren om risico’s bij risicobeheer te benaderen en te behandelen. Ze bevatten:
- Vermijden : dit brengt het wijzigen van plannen met zich mee om een risico te elimineren. Deze strategie is goed voor risico’s die mogelijk een aanzienlijke impact kunnen hebben op een bedrijf of project.
- Overdracht : toepasbaar op projecten met meerdere partijen. Niet vaak gebruikt. Bevat vaak een verzekering. Verzekeringspolissen, ook bekend als “risicodeling”, verleggen effectief het risico van de verzekerde naar de verzekeraar.
- afdekkingsstrategieën veel voorkomende vormen van risicobeperking.
- Exploitatie : sommige risico’s zijn goed, bijvoorbeeld als een product zo populair is, is er niet genoeg personeel om de verkoop bij te houden. In dat geval kan het risico worden uitgebuit door meer verkooppersoneel toe te voegen.