Verzekering voor computercriminaliteit
Wat is een computercriminaliteitsverzekering?
Computercriminaliteitsverzekering dekt verliezen voor een bedrijf als gevolg van misdrijven die zijn gepleegd door het misbruik van zijn computers door werknemers van het bedrijf.
Dergelijke polissen zijn een optie op een lange lijst van verzekeringspolissen die door bedrijven of individuen kunnen worden gekocht om een breed scala aan misdaden te dekken, waaronder identiteitsdiefstal, creditcardfraude, cyberafpersing, frauduleuze geldoverdrachten en diefstal van cryptocurrency uit elektronische portefeuilles..
Inzicht in computercriminaliteitsverzekering
Verzekeringspolissen voor computercriminaliteit voor bedrijven zijn doorgaans gericht op de mogelijkheid van elektronische diefstal van geld of effecten of de ongepaste overdracht van eigendomsinformatie door een werknemer of aannemer binnen het bedrijf. Een dergelijk beleid kan zelfs betrekking hebben op vandalisme.
Belangrijkste leerpunten
- De verzekering voor computercriminaliteit dekt het misbruik van bedrijfsapparatuur door de eigen medewerkers.
- Cybercriminaliteit heeft in het algemeen betrekking op een breder scala aan misdrijven, zoals hacken door externe actoren.
- Een algemene dekking van obligaties kan interne en externe bedreigingen dekken.
Computercriminaliteit versus cybercriminaliteit
Volgens verzekeraars is computercriminaliteit anders dan cybercriminaliteit. Deze laatste dekt bedrijfsverliezen die rechtstreeks te wijten zijn aan het verduisteren of misbruiken van vertrouwelijke informatie door externe operators. Cybercriminaliteit wordt veroorzaakt door een inbreuk op de beveiliging. Vaak gebeurt dit met de onwetende hulp van de medewerkers van het bedrijf.
Computercriminaliteitsverzekering dekt financiële verliezen veroorzaakt door oneerlijkheid of fouten van werknemers.
Computercriminaliteit
De Computer Fraud and Abuse Act is een civielrechtelijke en strafrechtelijke wet die een aantal computergerelateerde misdrijven verbiedt, zoals het verkrijgen van informatie via onbevoegde toegang tot computers;zich bezighouden met computerfraude, opzettelijk schade toebrengen aan computers door het introduceren van een virus of andere kwaadaardige code, en ander misdrijf waarbij computers betrokken zijn.
Wangedrag kan bestaan uit eenvoudige handelingen zoals ‘typefouten’ (het registreren van kleine spelfouten van bekende sites of productnamen om onbedoelde treffers te krijgen), of de meer exotische misdaad ‘salami-snijden’ (het stelen van kleine bedragen van veel transacties).
Desalniettemin betreft de dekking van computercriminaliteit vaak uitsluitend de overdracht van informatie of eigendommen van binnenuit een bedrijf door zijn werknemers of contractanten voor criminele doeleinden.
De mate van risico waarmee een bedrijf wordt geconfronteerd als het gaat om misdrijven gepleegd via computers, is moeilijk in te schatten. Een bedrijf erkent misschien dat het een firewall moet creëren om te voorkomen dat werknemers bepaalde soorten gegevens verzenden, maar creatieve werknemers kunnen firewalls omzeilen.
In Australië wordt algemene dekking van obligaties “dekking van oneerlijkheid van werknemers” genoemd.
En tegenwoordig, wanneer iedereen een smartphone heeft, moeten verzekeringspolissen voor computercriminaliteit misschien specificeren welke apparaten als computers worden beschouwd en welke activiteiten erop worden uitgevoerd als een misdrijf.
Dekking van algemene obligaties
Computermisdaden gepleegd door werknemers van een bedrijf kunnen ook onder de algemene dekking van een bedrijf vallen, die een bedrijf beschermt tegen schade veroorzaakt door zijn werknemers of aannemers.
De algemene dekking van obligaties wordt normaal gesproken gedragen door makelaars en andere financiële instellingen. Zoals de naam al aangeeft, dekken deze de juridische kosten van een bedrijf die verband houden met een breed scala aan interne misdrijven. In Australië wordt een algemene obligatie, toepasselijk, “verzekering tegen oneerlijkheid van werknemers” genoemd.