Compenserende plichten (CVD’s)

Wat zijn compenserende verplichtingen?

Compenserende rechten (CVD’s) zijn tarieven die worden geheven op geïmporteerde goederen ter compensatie van subsidies aan producenten van deze goederen in het exportland. CVD’s zijn bedoeld om een ​​gelijk speelveld te creëren tussen binnenlandse producenten van een product en buitenlandse producenten van hetzelfde product die het zich kunnen veroorloven om het tegen een lagere prijs te verkopen vanwege de subsidie ​​die ze van hun overheid ontvangen.

Hoe compenserende verplichtingen werken

Compenserende rechten (CVD’s) zijn een belangrijke verordening die bedoeld is om de negatieve effecten te neutraliseren die subsidies voor de productie van een goed in het ene land hebben op diezelfde industrie in een ander land, waar de productie van dat goed niet wordt gesubsidieerd. Als er niets aan wordt gedaan, kan dergelijke gesubsidieerde invoer een ernstig effect hebben op de binnenlandse industrie, waardoor fabriekssluitingen worden gedwongen en enorm veel banen verloren gaan. Aangezien exportsubsidies worden beschouwd als een oneerlijke handelspraktijk, heeft de Wereldhandelsorganisatie (WTO) – die zich bezighoudt met de wereldwijde handelsregels tussen landen – gedetailleerde procedures om de omstandigheden vast te stellen waaronder compenserende rechten kunnen worden opgelegd door een importeur. natie.

De “Overeenkomst inzake subsidies en compenserende maatregelen” van de WTO, die is opgenomen in de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT) 1994, bepaalt wanneer en hoe een uitvoersubsidie ​​kan worden gebruikt en regelt de maatregelen die landen kunnen nemen om het effect van dergelijke subsidies. Deze maatregelen omvatten onder meer het getroffen land dat de procedure voor geschillenbeslechting van de WTO gebruikt om de subsidie ​​in te trekken, of het opleggen van compenserende rechten op invoer met subsidiëring die binnenlandse producenten schaadt.

Voorbeeld van compenserende verplichtingen

Beschouw het volgende voorbeeld van compenserende rechten. Stel dat land A een exportsubsidie ​​biedt aan widgetmakers in het land, die widgets massaal naar land B exporteren voor $ 8 per widget. Land B heeft zijn eigen widget-industrie en binnenlandse widgets zijn verkrijgbaar voor $ 10 per widget. Als land B vaststelt dat zijn binnenlandse widget-industrie schade lijdt door de onbeperkte import van gesubsidieerde widgets, kan het een compenserend recht van 25% opleggen op widgets die uit land A worden geïmporteerd, zodat de resulterende kosten van de geïmporteerde widgets ook $ 10 bedragen. Dit elimineert het oneerlijke prijsvoordeel dat widgetmakers in land A hebben vanwege de exportsubsidie ​​van hun overheid.

Compenserende maatregelen en subsidies

De definitie van “subsidie” in dit verband is vrij breed. Het omvat elke financiële bijdrage van een overheid of overheidsinstantie, inclusief een directe overdracht van fondsen (zoals subsidies, leningen en inbreng van eigen vermogen), mogelijke directe overdracht van fondsen (bijvoorbeeld leninggaranties), fiscale prikkels zoals belasting kredieten en elke vorm van inkomens- of prijsondersteuning.

De WTO staat pas toe dat compenserende rechten worden geheven nadat het importerende land een diepgaand onderzoek heeft gedaan naar de gesubsidieerde export. De overeenkomst bevat gedetailleerde regels om te bepalen of een product wordt gesubsidieerd en om het bedrag van die subsidie ​​te berekenen, criteria om vast te stellen of deze invoer met subsidiëring gevolgen heeft voor de binnenlandse industrie, en regels voor de uitvoering en duur van compenserende rechten, die doorgaans vijf jaar bedraagt..