Cumulatieve omrekeningsaanpassing (CTA)

Wat is een cumulatieve omrekeningsaanpassing (CTA)?

Een cumulatieve omrekeningsverschillen (CTA) is een boeking in het gedeelte over niet- gerealiseerde en niet-gerealiseerde resultaten van een omgezette balans met een samenvatting van de winsten en verliezen als gevolg van wisselende wisselkoersen in de loop van de tijd. Een CTA-invoer is vereist onder de Financial Accounting Standards Board (FASB) als onderdeel van Statement 52 om investeerders te helpen onderscheid te maken tussen werkelijke bedrijfswinsten en -verliezen en die welke worden gegenereerd door valutaomrekening.

Integraal in financiële overzichten

Cumulatieve omrekeningsverschillen (CTA’s) maken integraal deel uit van de jaarrekening voor bedrijven met internationale bedrijfsactiviteiten. De CTA is een regel in het gedeelte over het geaccumuleerde niet-gerealiseerde resultaat van de balans dat winsten of verliezen rapporteert die zijn opgetreden als gevolg van blootstelling aan valutamarkten via normale bedrijfsactiviteiten. De post wordt duidelijk vermeld, waarbij de informatie wordt gescheiden van die van andere winsten of verliezen.

De noodzaak om valuta te wisselen voor gebruik op een buitenlandse markt kan leiden tot verschillende winsten en verliezen. In de meeste gevallen registreren en moeten internationale bedrijven al hun transacties rapporteren in één valuta, de functionele valuta. De functionele valuta is meestal de valuta die wordt gebruikt in het thuisland van het bedrijf, hoewel de valuta van een ander land kan worden geselecteerd voor een bedrijf dat is gevestigd in een land met een onstabiele valuta.

Voorbeeld van gebruik

Als een in de VS gevestigd bedrijf bijvoorbeeld in Duitsland wil opereren, moet het een deel van zijn Amerikaanse dollars omzetten in euro’s voor het kopen of huren van onroerend goed, het betalen van werknemers, het betalen van Duitse belastingen, enz. Daarnaast moeten Duitse staatsburgers of bedrijven die met dit in de VS gevestigde bedrijf werken, betalen met euro’s. Het bedrijf zal zijn jaarrekening opstellen in één valuta, de dollar. Het moet de waarde van zijn bedrijfsactiviteiten in Duitsland met de euro via een wisselkoers weer in dollars omrekenen.

Valutawaarden en wisselkoersen veranderen regelmatig, en de waarde van de dollar ten opzichte van de euro kan tijdens de boekjaren fluctueren. Een bedrijf kan bijvoorbeeld tijdens een boekjaar dollars in euro’s omzetten en in een ander boekjaar activa kopen of andere bedrijfskosten met die euro’s betalen. Om rekening te houden met deze schommelingen gedurende fiscale perioden, wordt de CTA gebruikt om de winsten of verliezen te identificeren die uitsluitend verband houden met veranderingen in de wisselkoers.

Wanneer de functionele valuta van een bedrijf, de dollar in ons voorbeeld, in waarde toeneemt ten opzichte van de secundaire valuta, de euro in ons voorbeeld, zal een in de VS gevestigd bedrijf een functionele winst ervaren louter door de verandering in de wisselkoers, aangezien de functionele valuta kan nu worden omgezet in een groter aantal vreemde valuta. Wanneer de functionele valuta in waarde daalt ten opzichte van de tweede, resulteert dit in een verlies.

Deze winst of dit verlies is niet rechtstreeks toe te schrijven aan de kernactiviteiten van het bedrijf, en het mag niet worden gezien als een voordeel of een boete bij het analyseren van het bedrijf in termen van financiële stabiliteit. Door te weten wat een bedrijf heeft verdiend of verloren tijdens zijn dagelijkse bedrijfsvoering, zijn investeerders beter in staat de toestand van het bedrijf zelf te beoordelen.