Tekortkoming overeenkomst
Definitie van tekortkomingsovereenkomst
Een tekortkomingsovereenkomst is een regeling waarbij een partij een bedrijf geld verstrekt om eventuele tekorten te dekken die voortvloeien uit kapitaal- of kasstroombeperkingen, waardoor het bedrijf zijn schulden kan aflossen. Een tekortkomingsovereenkomst heeft meestal een cumulatieve limiet die wordt gespecificeerd door de uitlenende partij.
Het is niet ongebruikelijk om deze uitdrukking een cash deficiency agreement te noemen. Voor sponsors van projectfinanciering compenseert een deficiëntieovereenkomst het tekort dat wordt veroorzaakt door onvoldoende werkkapitaal of instroom van kasmiddelen. In deze gevallen wordt er ook naar verwezen als een make-up arrangement.
Opsplitsing van tekortkomingsovereenkomst
Tekortkomingsovereenkomsten stellen bedrijven in staat om in moeilijke periodes de mogelijkheid van wanbetaling te vermijden. Bij dit soort overeenkomsten zijn meestal partijen betrokken die een belang in het bedrijf hebben en het willen zien voortbestaan.
Hoewel een tekortkomingsovereenkomst betrekking heeft op een heel bedrijf, kan deze worden gespecificeerd om een kleiner aspect van het bedrijf te beschermen. Een nieuw project kan bijvoorbeeld onstabiele kasstromen hebben en pas inkomsten genereren als het een bepaald operationeel niveau heeft bereikt. Om te voorkomen dat het project mislukt, kan een tekortkomingsovereenkomst voldoende geld opleveren totdat er een inkomstenstroom is ontstaan.
Bij projectfinanciering, in het bijzonder bouw, houdt een overeenkomst inzake een tekort aan kasmiddelen in dat de ene partij voor de andere zorgt tot een bepaald bedrag, zodat de tweede partij haar cashflowproblemen tijdelijk kan verlichten totdat de winstgevendheid is hersteld. Dit geldt met name voor een situatie waarin een of meer producten van een tweede partij niet zo goed verkopen als verwacht. Deze overeenkomst stelt de lener in staat om zijn schuld af te lossen zonder het risico te lopen dat hij in gebreke blijft.
Binnen de olie- en gasindustrie kunnen doorvoercontracten vaak een onderdeel van de doorvoer- en deficiëntieovereenkomst bevatten om indirecte financieringsalternatieven mogelijk te maken.