Distributie voorraad

Wat is distributievoorraad?

Distributievoorraad verwijst naar een groot deel van een effect dat zorgvuldig geleidelijk in kleinere blokken op de markt wordt verkocht om de markt te overspoelen met verkooporders voor het effect en de prijs ervan te verlagen. Handelaren noemen de dynamiek van effecten die op deze manier worden verkocht ook gewoon ‘distributie’.

Als een woord op zich heeft de term distributie vele andere betekenissen op financiële markten. Het specifieke gebruik dat hier wordt gedefinieerd, verwijst specifiek naar de algemene handeling van het verkopen van aandelen om verschillende redenen.

Hoe distributievoorraad werkt

Om een ​​idee te krijgen van hoe dit soort distributie van aandelen werkt, is het handig om wat een individuele handelaar doet bij het verkopen van aandelen te vergelijken met wat een grote institutionele belegger moet doen om zijn aandelen te verkopen. Een individuele handelaar met minder dan 1.000 aandelen van een aandeel in een Fortune 500-bedrijf besluit bijvoorbeeld deze positie te sluiten. Dat is voor die handelaar geen probleem. Ze kunnen de aandelen op elk moment snel en effectief verkopen, omdat zoveel gewillige kopers orders op de markt hebben liggen om de aandelen te kopen. Door een eenvoudige bestelling te plaatsen via een online broker, is de transactie binnen enkele seconden voltooid en hoeft u niet verder te denken.

Een portefeuillebeheerder van een investeringsfonds heeft een andere uitdaging als hij besluit een positie van 1,2 miljoen aandelen van hetzelfde aandeel te sluiten als de individuele handelaar. De portefeuillemanager weet dat het verwijderen van deze positie door een enkele order op de markten te plaatsen, snel alle huidige kooporders tegen marktprijs zal absorberen, en dat marketmakers zullen beginnen met het aanpassen van marktprijzen om meer kopers te vinden. Dit betekent dat de prijs zal dalen naarmate er meer kooporders worden gezocht via handelsalgoritmen. Dit zou kunnen leiden tot een catastrofale prijsdaling, waardoor een aanzienlijk deel van de winst die het fonds hoopte te behalen, verloren zou gaan. De fondsbeheerder weet dat dit niet kan.

Wat de fondsbeheerder weet dat er moet worden gedaan, is dat het grote aandelenpakket de hele dag in kleinere stukken moet worden aangeboden, misschien zelfs over meerdere dagen, voordat de positie volledig wordt gesloten. Er is een grote verscheidenheid aan manieren om deze distributie tot stand te brengen, waaronder algoritmische verkoop en handel in dark pools. Buy-side traders handelen deze verkopen af ​​via makelaars of hebben de eigen technologie van hun bedrijf om orders elektronisch naar een beurs te verplaatsen. Het is de bedoeling dat de distributievoorraad wordt geliquideerd zonder de prijzen te drukken of anderen te overtuigen van de aanwezigheid van een grote verkoper op de markt. Als zodanig zoeken fondsbeheerders of hun handelaren aan de koopzijde vaak naar momenten waarop de prijzen stijgen om een ​​aandelenverdelingscampagne op gang te brengen.

Distributievoorraad en distributiedagen

Distributiedagen is een term die verband houdt met distributievoorraden in de zin dat er intensieve institutionele verkoop van aandelen plaatsvindt. Een distributiedag vindt technisch gezien plaats wanneer de belangrijkste marktindexen 0,2% of meer dalen op een volume dat hoger is dan de vorige handelsdag. Een reeks van deze dagen samen wordt distributiedagen genoemd en wordt vaak geassocieerd met tekenen van een markttop. Distributieaandelen kunnen deel uitmaken van deze periode van grote verkoopvolumes op de markt, hoewel een verkoper met een grote positie mogelijk niet in staat zal zijn om het gewenste aantal aandelen volledig te ontladen.

Accumulatie / distributie-indicator

Een technische analyse, de Accumulatie / Distributie-indicator (ook bekend als de A / D-lijn), probeert de schijnbare invloeden van dergelijke grote distributieactiviteiten op de marktprijzen visueel weer te geven. Het volgende voorbeeld van de prijsactie in Apple-aandelen rond september 2018 laat deze dynamiek duidelijk zien.

In het midden van deze grafiek toont de indicator een uitstekend voorbeeld van het principe achter distributievoorraad. Apple-aandelen worden zo wijdverbreid verhandeld dat het onwaarschijnlijk is dat dit effect optrad omdat één enkel fonds de beslissing nam om strategisch te verkopen. De indicator heeft geen manier om individuele fondsen te identificeren, maar technische analisten leiden uit deze grafiek af dat er voldoende verkopen moesten plaatsvinden dat institutionele betrokkenheid een waarschijnlijke kandidaat was voor een verklaring.

In de zwarte vakken die in het midden van de grafiek zijn gemarkeerd, wordt het duidelijk dat, hoewel de prijs zijdelings, bereikgebonden was, het aantal verkooporders zoals berekend door de accumulatie- / distributie-indicator (weergegeven als de oranje lijn onder de prijsgrafiek) toont een trend naar meer verkopen. Een dergelijke activiteit drijft de prijs meestal omlaag, maar in dit geval was de institutionele betrokkenheid het kiezen van een moment om te verkopen wanneer kopers nog steeds geïnteresseerd waren in de aandelen. De timing van deze verkopen bleek effectief omdat Apple de rest van dat jaar en de eerste zes maanden van 2019 niet terugkeerde naar hogere prijzen.