Dividend signalering
Wat is dividend-signalering?
Dividend signalering is een theorie die suggereert dat de aankondiging door een bedrijf van een verhoging van de dividenduitkeringen een indicatie is van positieve toekomstperspectieven.
De theorie is gebonden aan concepten in de speltheorie : managers met een positief investeringspotentieel geven eerder signalen, terwijl degenen zonder dergelijke vooruitzichten ervan afzien. Merk op dat het concept van dividendsignalering op grote schaal wordt betwist, maar de theorie wordt nog steeds door sommige beleggers gebruikt.
Belangrijkste leerpunten
- Dividend signalering stelt dat dividendverhogingen een indicatie zijn van positieve toekomstige resultaten voor een bedrijf, en dat alleen managers die toezicht houden op het positieve potentieel een dergelijk signaal zullen geven.
- Het verhogen van de dividenduitkering van een bedrijf kan in de toekomst gunstige prestaties van de aandelen van het bedrijf voorspellen.
- De dividend-signaleringstheorie suggereert dat bedrijven die de hoogste dividenden uitkeren, winstgevender zijn of zouden moeten zijn dan bedrijven die kleinere dividenden uitkeren.
Inzicht in dividend signalering
Omdat de dividendsignaleringstheorie sceptisch is behandeld door analisten en investeerders, is de theorie regelmatig getest. Over het algemeen geven onderzoeken aan dat dividend-signalering wel degelijk voorkomt. Verhogingen van de dividenduitbetaling van een bedrijf voorspellen over het algemeen een positieve toekomstige prestatie van de aandelen van het bedrijf. Omgekeerd duiden dalingen in dividenduitkeringen vaak op een nauwkeurige voorspelling van negatieve toekomstige prestaties van het bedrijf.
Veel investeerders houden de cashflow van een bedrijf in de gaten, wat betekent hoeveel geld het bedrijf genereert uit operaties. Als het bedrijf winstgevend is, zou het een positieve cashflow moeten genereren en voldoende middelen moeten hebben gereserveerd in ingehouden winsten om dividenden uit te betalen of te verhogen. Ingehouden winsten zijn vergelijkbaar met een spaarrekening die overtollige winsten accumuleert die aan aandeelhouders worden uitbetaald of weer in het bedrijf worden geïnvesteerd. Een bedrijf dat een aanzienlijk bedrag aan contanten op de balans heeft, kan echter nog steeds kwartalen ervaren met lage winstgroei of verliezen. Door de liquide middelen op de balans kan het bedrijf ondanks moeilijke tijden nog steeds zijn dividend verhogen, omdat ze in de loop der jaren genoeg cash hebben verzameld.
Als dividendsignalering plaatsvindt bij een bedrijf, kunnen de inkomsten stijgen, maar als blijkt dat het bedrijf boekhoudkundige fouten, een schandaal of een terugroepactie heeft, kunnen de inkomsten onverwachts achteruitgaan. Dientengevolge kan dividendsignalering wijzen op hogere inkomsten in de toekomst voor een bedrijf, evenals op een hogere aandelenkoers. Dit betekent echter niet noodzakelijk dat een negatieve gebeurtenis zich niet voor of na de vrijgave van de inkomsten kan voordoen.
Testen van de dividend-signaleringstheorie
Twee professoren aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), James Poterba en Lawrence Summers, schreven van 1983 tot 1985 een serie artikelen waarin het testen van de signaleringstheorie werd gedocumenteerd. Na het verkrijgen van empirische gegevens over de relatieve marktwaarde van dividenden en vermogenswinsten, het effect van dividendbelasting op dividenduitkeringen en de impact van dividendbelasting op investeringen, ontwikkelden Poterba en Lawrence een ‘traditionele visie’ op dividenden die de theorieën omvat dat dividenden geef wat persoonlijke informatie over winstgevendheid aan.
Volgens de theorie hebben aandelenkoersen de neiging te stijgen wanneer een bedrijf een verhoging van de dividenduitkeringen aankondigt en dalen wanneer dividenden moeten worden verlaagd. De onderzoekers concludeerden dat er geen waarneembaar verschil is tussen de hypothese dat een verhoogd dividend goed nieuws oplevert en de hypothese dat de dividendverhoging goed nieuws is voor beleggers.
Winstgevendheid
De dividend-signaleringstheorie suggereert dat bedrijven die het hoogste dividendniveau uitkeren, meer winstgevend zijn of zouden moeten zijn dan anderszins identieke bedrijven die kleinere dividenden uitkeren. Dit concept geeft aan dat de signaleringstheorie kan worden betwist als een belegger onderzoekt hoe uitgebreid huidige dividenden fungeren als voorspellers van toekomstige inkomsten.
Eerdere studies, uitgevoerd van 1973 tot 1978, concludeerden dat de dividenden van een bedrijf in wezen geen verband houden met de inkomsten die erop volgen. Een studie uit 1987 concludeerde echter dat analisten de winstprognoses doorgaans corrigeren als reactie op onverwachte veranderingen in dividenduitkeringen, en deze correcties zijn een rationele reactie.
Voorbeelden uit de praktijk van dividend-signalering
Een bedrijf met een lange geschiedenis van dividendverhogingen elk jaar zou voor de markt een signaal kunnen zijn dat het management en de raad van bestuur anticiperen op toekomstige winsten. Dividenden worden doorgaans niet verhoogd, tenzij het bestuur er zeker van is dat de kosten kunnen worden gedragen.
Coca-Cola Corporation (KO)
Coca-Cola Corporation (KO) verhoogt zijn dividend al meer dan 50 jaar en begon dividenden uit te keren in 1920. Ondanks de constante stijging van de dividenden zijn de inkomsten van KO de afgelopen jaren echter gedaald doordat suikerhoudende frisdranken uit de gratie zijn geraakt bij de consument. In het eerste kwartaal van 2016 genereerde KO $ 10 miljard aan inkomsten, terwijl het bedrijf in het eerste kwartaal van 2019 $ 8 miljard aan inkomsten genereerde – een daling van 20%. De jaarlijkse winst of het nettoresultaat was $ 6,5 miljard in 2016 en ongeveer $ 6,4 miljard in 2018.
Hoewel het bedrijf elk jaar winstgevend was, stegen de winsten en inkomsten niet elk jaar, ondanks hogere dividenden. Uit de onderstaande grafiek kunnen we echter zien dat de aandelenkoers is gestegen van bijna $ 41 in 2016 naar $ 50 in 2018.
Elk jaar stegen de dividenden, weergegeven onderaan de grafiek, wat de theorie ondersteunt dat stijgende dividenden een indicatie kunnen zijn van een hogere toekomstige aandelenkoers.
Bedrijven als Coca-Cola kunnen de prestaties van het aandeel natuurlijk ook verbeteren door kosten te besparen en aandelen terug te kopen. Desalniettemin kan de consistentie van een dividendbetaler een krachtige magneet zijn, die investeerders naar een aandeel trekt, of het bedrijf nu elk jaar de winst verhoogt of niet.
Lowes Companies Inc. (LOW)
Lowes Inc. (LOW) heeft zijn dividend al meer dan 50 jaar verhoogd en heeft er sinds 1961 elk jaar een uitgekeerd. De omzet van het bedrijf is sinds 2016 gestaag gestegen van $ 56 miljard tot ongeveer $ 70 miljard in het eerste kwartaal van 2019. De jaarlijkse winst of het nettoresultaat is gestegen van $ 2,7 miljard in 2016 tot $ 3,4 miljard in 2018.
Uit de onderstaande grafiek kunnen we zien dat de aandelenkoers is gestegen van bijna $ 70 in 2016 tot $ 117 in 2018, voordat hij tegen het einde van het jaar weer terugkeert naar ~ $ 97,50. Ook stegen de dividenden van 28 cent in 2016 naar 48 cent in 2018. Voorstanders van dividendsignalering zouden naar Lowes kunnen verwijzen als een voorbeeld van het signaal van het uitvoerend management dat hogere dividenden zouden moeten correleren met een hogere aandelenkoers.
Speciale overwegingen
In onze bovenstaande voorbeelden analyseren we slechts een paar jaar aan gegevens voor twee aandelen. Naast dividenden zorgen veel andere factoren ervoor dat de aandelenkoers ook hoger of lager wordt, waaronder economische omstandigheden, consumentenuitgaven, effectiviteit van het management, verkoop en inkomsten. Er zijn verschillende andere aandelen met een sterke geschiedenis van dividendbetalingen die veelbelovend lijken voor beleggers die op zoek zijn naar steeds hogere dividenden, waaronder National Fuel Gas Company, de FedEx Corporation en de Franco-Nevada Corporation.