Dummy-aandeelhouder

Wat is een nepaandeelhouder?

Een schijnaandeelhouder is een entiteit die namens een persoon of bedrijf aandelen houdt in een beursgenoteerd bedrijf, waarbij de laatste de echte of werkelijke eigenaar van deze aandelen is. Een schijnaandeelhouder heeft dus geen economisch belang op de rekening waar deze aandelen worden aangehouden. Beslissingen met betrekking tot de vervreemding of aanbesteding van deze aandelen kunnen ook worden genomen door de werkelijke eigenaar, in plaats van door de schijnaandeelhouder.

Inzicht in dummy-aandeelhouder

Het onderwerp van nepaandeelhouders is in de meeste rechtsgebieden een grijs gebied, gezien de mogelijkheid dat ze kunnen worden gebruikt om effectenwetgeving te omzeilen of fraude te plegen. Dummy-aandeelhouders met grote aandelenpakketten kunnen ook een bijzonder probleem vormen wanneer het management van een bedrijf een vijandig overnamebod probeert af te weren, aangezien er weinig indicatie is of deze aandelen in bevriende of vijandige handen worden gehouden.

Een schijnaandeelhouder is een optie voor offshorebedrijven wanneer een investeerder die ver weg is gevestigd, mogelijk niet in staat is om te voldoen aan lokale regels, zoals een vereiste voor een minimum aantal aandeelhouders of bestuurders, die mogelijk niet beschikbaar zijn in het team van de investeerder. De offshore-jurisdictie kan ook vereisten voor vestigingsplaats van het bedrijf hebben, hoewel voor de bedrijfsactiviteiten geen lokaal personeel nodig is. Daarnaast kunnen lokale banken eisen dat een of meer personen optreden als ondertekenaar op de bankrekening.

Genomineerde overeenkomsten en schijnaandeelhouders

De typische industriestandaard om dit probleem op te lossen, is het gebruik van een nepaandeelhouder, een nepdirecteur en / of een nepbetekenaar van een bankrekening. Dergelijke stromannen worden tegen een jaarlijkse vergoeding geleverd door zogenaamde “nominee-diensten”.

Genomineerden beloven een extra laag afstand en privacy. Doorgaans verzekeren de serviceproviders dat de rol van de genomineerde alleen bestaat uit het onderhouden van de financiën van het bedrijf en het afhandelen van interacties met de lokale overheid, maar het bedrijf zal niet worden beheerd door de genomineerde.

Onder een gevolmachtigde overeenkomst stemt een persoon ermee in aandelen te houden of op te treden als een aangestelde bestuurder zonder de last te hebben en te profiteren van deze juridische positie; deze persoon heeft geen stemrecht en verdient een servicetoeslag. Onder bepaalde lokale wetten kan het echter illegaal zijn om als kandidaat op te treden. De wetten kunnen vereisen dat de werkelijke besluitvormer als bestuurder en de uiteindelijk aandeelhouder in het ondernemingsregister worden geregistreerd. Deze regels kunnen de genomineerde overeenkomst ongeldig maken; de nepaandeelhoudersregeling zou als een criminele handeling kunnen worden beschouwd.

Voorbeeld uit de echte wereld van een nepaandeelhouder

Dummy-aandeelhoudersrekeningen en kandidaat-bestuurders werden voorpaginanieuws in 2016 toen de Panama Papers werden vrijgegeven. De documenten bevatten informatie over meer dan 214.000 offshore-entiteiten, waardoor meerdere politici, beroemdheden, atleten en illegale en onethische activiteiten van criminelen aan het licht kwamen.

Focus op het schandaal werd nieuw leven ingeblazen met de release van docufilm, The Laundromat, in 2019.

Na de vrijgave van de documenten werd meer dan $ 1,2 miljard teruggevorderd door regeringen die op de hoogte waren gesteld van fraude en belastingontduiking in hun eigen achtertuin.

In veel gevallen werden shell-bedrijven offshore opgericht – wat op zichzelf niet illegaal is – en vervolgens gebruikt om geld wit te wassen of belastingen te ontwijken, naast andere criminele activiteiten.