Ether (ETH)

Wat is ether (ETH)?

Ether is het transactietoken dat bewerkingen op het Ethereum-netwerk mogelijk maakt. Alle programma’s en services die aan het Ethereum-netwerk zijn gekoppeld, hebben rekenkracht nodig (en die rekenkracht is niet gratis). Ether is een betaalmethode voor netwerkdeelnemers om hun gevraagde bewerkingen op het netwerk uit te voeren.

Hoewel ether kan worden gezien als de cryptocurrency van het Ethereum-netwerk, metaforisch gesproken, is het nauwkeuriger om ernaar te verwijzen als de “brandstof” van het netwerk. Ether volgt en faciliteert alle transacties in het netwerk. Dit proces verschilt aanzienlijk van de werking van een standaard cryptocurrency. Desalniettemin heeft ether enkele eigenschappen die het vergelijkbaar maken met andere cryptocurrencies, zoals bitcoin.

Ether (ETH) begrijpen

De Ethereum-technologie maakt gebruik van blockchain-ontwikkeling om de opslag van consumentengegevens, inclusief financiële gegevens, door externe internetbedrijven te vervangen. Een blockchain is een uniek type database; in een blockchain worden gegevens opgeslagen in blokken die in chronologische volgorde aan elkaar zijn geketend. Blockchain werd oorspronkelijk gebruikt om bitcoin-transacties vast te leggen. Tegenwoordig vormt het de basis voor de meeste grote cryptocurrencies.

Het Ethereum-model beoogt een situatie te creëren waarin de persoonsgegevens van consumenten minder kwetsbaar zijn voor hacking omdat geen enkel bedrijf ze opslaat. Net als andere cryptocurrencies is ether een ruilmiddel. In tegenstelling tot andere cryptocurrencies, kunnen ethertokens echter slechts voor één specifiek doel worden gebruikt: om de berekening van gedecentraliseerde applicaties op het Ethereum-netwerk te vergemakkelijken. Gebruikers kunnen andere cryptocurrencies inwisselen voor ethertokens, maar ethertokens kunnen niet worden vervangen door andere cryptocurrencies om rekenkracht te bieden voor Ethereum-transacties.

Het Ethereum-netwerk ondersteunt het bouwen en uitvoeren van digitale, gedecentraliseerde applicaties – dapps genaamd voor zakelijk en persoonlijk gebruik. De rekenresources die nodig zijn om deze bewerkingen uit te voeren, worden gevolgd en betaald met ethertokens.

Een ontwikkelaar die Ethereum-applicaties bouwt, moet mogelijk kosten betalen om de applicaties op het Ethereum-netwerk te hosten en uit te voeren, en een gebruiker die dergelijke applicaties gebruikt, moet mogelijk betalen voor het gebruik van de applicatie. Ether fungeert als een medium om dergelijke betalingen mogelijk te maken.

Een ontwikkelaar die een applicatie bouwt die minimale netwerkbronnen gebruikt, betaalt minder ethertokens in vergelijking met een ontwikkelaar die applicaties met hoge resources bouwt. Net zoals een inefficiënte motor meer brandstof nodig heeft – en een efficiënte motor minder brandstof verbruikt – hebben data-intensieve applicaties meer ether nodig om transacties te verwerken. Hoe meer rekenkracht en tijd een applicatie nodig heeft, hoe hoger de ethervergoeding die in rekening wordt gebracht om de actie te voltooien.

Waarin verschilt Ether van Bitcoin?

Ether is ’s werelds op een na grootste virtuele valuta naar marktkapitalisatie. Volgens marktwaarde staat het op de tweede plaats na Bitcoin (BTC). Bitcoin werd voor het eerst uitgebracht op 3 januari 2009, terwijl de live blockchain van Ethereum werd gelanceerd op 30 juli 2015. In tegenstelling tot bitcoin heeft het totale aantal ethertokens geen absolute limiet – het verandert en groeit constant volgens de vraag. Als gevolg hiervan is de Ethereum-blockchain aanzienlijk groter dan de bitcoin-blockchain en wordt verwacht dat deze in de toekomst de bitcoin zal blijven overtreffen.

Een ander belangrijk verschil tussen de twee is dat, hoewel de bitcoin-blockchain gewoon een grootboek van rekeningen is, bijdragers aan de Ethereum-blockchain meer code in de transacties kunnen inbouwen, waardoor zogenaamde ‘slimme contracten’ ontstaan. Transacties op het Ethereum-netwerk kunnen dus uitvoerbare code bevatten, terwijl de gegevens die zijn verbonden met bitcoin-netwerktransacties over het algemeen alleen worden gebruikt voor het bijhouden van gegevens.

De hoeveelheid tijd die nodig is om een ​​nieuw blok te bouwen, varieert ook tussen de twee virtuele valuta’s. Een nieuw blok in de Ethereum-blockchain kan binnen enkele seconden worden bevestigd, terwijl het minuten duurt voordat het bitcoin-equivalent plaatsvindt. En nog belangrijker: de algemene doelstellingen van de netwerken zijn verschillend. Als veilig peer-to-peer gedecentraliseerd betalingssysteem is Bitcoin gemaakt als alternatief voor traditionele valuta’s. Het Ethereum-platform is gemaakt om contracten en applicaties te vergemakkelijken, en ether is het medium waarmee deze transacties mogelijk worden gemaakt. Ether was nooit bedoeld als alternatieve valuta of om andere ruilmiddelen te vervangen. Het doel ervan is eerder om de activiteiten van het Ethereum-platform te vergemakkelijken en er geld mee te verdienen.

Theoretisch zouden deze twee technologieën niet met elkaar moeten concurreren; de Ethereum-blockchain ondersteunt eigenlijk bitcoin. Dus hoewel ze functioneel niet met elkaar concurreren – omdat ze om verschillende redenen zijn ontwikkeld en een verschillende interne dynamiek hebben – hebben ze allebei enorme investeringen van investeerders aangetrokken. Je zou dus kunnen zeggen dat de twee technologieën strijden om investeerdersdollars.

Plannen voor Ether

Ethereum-ontwikkelaars begonnen in 2017 met het verschuiven van het netwerk van een proof-of-work (PoW) -systeem naar een proof-of-stake (PoS) -systeem. Het nieuwe onderliggende netwerk staat bekend als Ethereum 2.0. Het doel van upgraden naar Ethereum 2.0 is om het onderliggende netwerk sneller en veiliger te maken. Voorstanders van de geplande upgrade zeggen dat hierdoor elke seconde duizenden meer transacties konden plaatsvinden.

In een PoW-systeem concurreren zogenaamde “miners” met elkaar om moeilijke wiskundige problemen op te lossen om zo transacties via hun computers te valideren. Met het nieuwe PoS-systeem zal het Ethereum-netwerk vertrouwen op “stakers” (in plaats van miners), die al enkele ethertokens hebben, om alle nieuwe transacties te verwerken. Om een ​​transactie op het Ethereum 2.0-netwerk te valideren, moet een staker ethertokens in een cryptocurrency-portemonnee storten. Om ethertokens in een portemonnee te storten, moeten stakers een slim contract gebruiken (een contract op de Ethereum-blockchain dat automatisch wordt uitgevoerd met behulp van code).

In tegenstelling tot een PoW-systeem hoeven stakers geen significante hoeveelheden rekenkracht te gebruiken omdat ze willekeurig worden geselecteerd en niet concurreren met andere mijnwerkers. Stakers hoeven geen blokken te delven;ze maken eerder blokken wanneer ze worden geselecteerd en valideren voorgestelde blokken als dat niet het geval is. Dit validatieproces staat bekend als “attesten”. Volgens de website van Ethereum kun je een verklaring zien als “dit blok ziet er goed uit voor mij”. Deelnemers aan dit proces kunnen beloningen verdienen voor zowel het voorstellen van nieuwe blokken als voor het bevestigen van degene die ze hebben gezien.

Op 2 december 2020 leverde de oprichter van Ethereum, Vitalik Buterin, een roadmap voor de release van Ethereum 2.0. En hoewel het eerste blok van de nieuwe Ethereum-blockchain op 1 december 2020 werd gecreëerd, maakte de roadmap duidelijk dat de volledige implementatie van Ethereum enige tijd zal duren. Hoewel het platform formeel is overgeschakeld naar versie 2.0, is het voor rekenkracht nog steeds afhankelijk van mijnwerkers.