Eurocredit
Wat is Eurocredit?
Eurocredit verwijst naar een lening waarvan de valuta niet de nationale valuta van de uitlenende bank is. Het concept is nauw verbonden met dat van eurocurrency, elke valuta die wordt aangehouden of verhandeld buiten het land van uitgifte. Een eurodollar is bijvoorbeeld een deposito in dollars dat buiten de VS wordt aangehouden of verhandeld, en omgekeerd zou een eurocreditlening van een Amerikaanse bank een lening zijn die niet in USD is uitgedrukt.
Het voorvoegsel ‘euro’ in de term is ontstaan omdat dergelijke valuta’s oorspronkelijk werden aangehouden en leningen werden verstrekt in Europa, maar dat is niet langer alleen het geval en een eurovaluta kan nu worden vastgehouden of een eurokredietlening wordt overal ter wereld verstrekt bankvoorschriften toestaan.
Hoe Eurocredit werkt
De eurovalutamarkt is een belangrijke financieringsbron voor internationale handel vanwege het gemak van convertibiliteit en het ontbreken van binnenlandse handelsbeperkingen. De banken die betrokken zijn bij de eurocredit- en eurocurrency-markten zijn dezelfde, maar de leningen die bij de eurocurrency-markt betrokken zijn, zijn doorgaans groter en hebben een langere looptijd dan die van de eurocurrency-markt.
Aangezien het mondiale financiële systeem de afgelopen decennia is gedereguleerd en geïntegreerd, waarbij veel landen eerst kapitaalcontroles hebben ontmanteld en vervolgens deelname hebben opengesteld voor buitenlandse banken in hun banksector, heeft de eurocreditmarkt aanzienlijk kunnen groeien.
Eurocredit helpt de kapitaalstroom tussen landen en de financiering van investeringen in binnen- en buitenland. Een belangrijke functie van banken is het matchen van overtollige eenheden (die bij de bank storten) met tekorteenheden (die van de bank lenen). Dit internationaal kunnen doen, zowel over de grenzen heen als over valuta’s heen, verbetert zowel de liquiditeit als de efficiëntie op de financieringsmarkten.
Banken kunnen ook syndicaatsleningen aangaan op de eurocreditmarkt, waarbij een lening wordt verstrekt door een groep (syndicaat) banken. Gesyndiceerde leningen verminderen het risico dat de lener in gebreke blijft voor elke individuele bank die geld leent en worden vaak aangetroffen waar de omvang van de lening te groot is om door één bank zelf te worden gedaan. Vaak hebben de banken in een syndicaat hun hoofdkantoor in verschillende landen, maar lenen ze in één valuta uit – een voorbeeld van hoe de eurocreditmarkt kan werken om de internationale geldstroom te verbeteren.
Een euro-obligatie is een schuldinstrument dat luidt in een andere valuta dan de eigen valuta van het land of de markt waarin het is uitgegeven.
Een korte geschiedenis van de Eurodollar
De term eurodollar is de meest voorkomende vorm van eurocredit. Het verwijst naar in Amerikaanse dollar luidende deposito’s bij buitenlandse banken of bij de buitenlandse filialen van Amerikaanse banken. Omdat ze buiten de Verenigde Staten worden aangehouden, zijn eurodollars niet onderworpen aan regelgeving door de Federal Reserve Board, inclusief reserveverplichtingen. In dollar luidende deposito’s die niet onderhevig waren aan Amerikaanse bankregels, werden oorspronkelijk vrijwel uitsluitend in Europa aangehouden – vandaar de naam eurodollar. Ze worden ook op grote schaal gehouden in bijkantoren op de Bahama’s en de Kaaimaneilanden.
De eurodollarmarkt dateert uit de periode na de Tweede Wereldoorlog. Een groot deel van Europa werd verwoest door de oorlog en de Verenigde Staten verstrekten via het Marshallplan geld om het continent weer op te bouwen. Dit leidde tot de grote circulatie van dollars in het buitenland en de ontwikkeling van een aparte, minder gereguleerde markt voor het deponeren van die fondsen. In tegenstelling tot binnenlandse Amerikaanse deposito’s, zijn de fondsen niet onderworpen aan de reserveverplichtingen van de Federal Reserve Bank. Ze worden ook niet gedekt door de FDIC-verzekering. Dit resulteert in hogere rentetarieven voor eurodollars.
Belangrijkste leerpunten
- Eurocredit verwijst doorgaans naar een lening die luidt in een andere valuta dan het nationale geld van de kredietgever.
- Het meest voorkomende type eurocredit is de eurodollar, in dollar luidende deposito’s of leningen die worden aangehouden door niet-Amerikaanse banken.
- Eurocredit verwijst niet alleen naar Europese banken, maar ook naar elke situatie waarin de uitleenvaluta verschilt van de eigen valuta.
Veel Amerikaanse banken hebben offshore-filialen, meestal in het Caribisch gebied, waarmee ze eurodollar-deposito’s accepteren. Ook Europese banken zijn actief op de markt. De transacties voor Caribische filialen van Amerikaanse banken worden over het algemeen uitgevoerd door handelaren die zich fysiek in Amerikaanse handelskamers bevinden, en het geld wordt uitgeleend om binnenlandse en internationale operaties te financieren.