Front-end belasting

Wat is een front-end-lading?

Een front-end load is een commissie of verkoopkost die wordt toegepast op het moment van de eerste aankoop van een investering. De term is meestal van toepassing op beleggingen in onderlinge fondsen, maar kan ook van toepassing zijn op verzekeringen of lijfrentes. De front-end load wordt in mindering gebracht op de initiële inleg of aankoopgelden en verlaagt daardoor het bedrag dat daadwerkelijk in het beleggingsproduct gaat.

Front-end belastingen worden betaald aan financiële tussenpersonen als compensatie voor het vinden en verkopen van de investering die het beste aansluit bij de behoeften, doelstellingen en risicotolerantie van hun klanten. Dit zijn dus eenmalige kosten, geen onderdeel van de lopende bedrijfskosten van de investering.

Het tegenovergestelde van een front-end load is een back-end load, die wordt betaald door deze in mindering te brengen op de winst of de hoofdsom wanneer de belegger de investering verkoopt. Er zijn ook andere soorten fondslasten, waaronder levelladingen, waarvoor een doorlopende jaarlijkse vergoeding in rekening wordt gebracht.

De basisprincipes van front-end-ladingen

Front-end belastingen worden beoordeeld als een percentage van de totale investering of premie die is betaald in een beleggingsfonds, lijfrente of levensverzekeringscontract. Het percentage dat wordt betaald voor de front-end load varieert tussen investeringsmaatschappijen, maar valt doorgaans binnen een bereik van 3,75% tot 5,75%. Lagere front-end belastingen zijn te vinden in onderlinge fondsen voor obligaties, lijfrentes en levensverzekeringen. Voor op aandelen gebaseerde beleggingsfondsen worden hogere verkoopkosten in rekening gebracht.

Beleggingsfondsen die front-end ladingen dragen, worden laadfondsen genoemd. Of een belegger een front-end load betaalt, hangt af van het soort aandelen in het fonds dat hij verschuldigd is. Klasse A-aandelen, ook bekend als A-aandelen, hebben doorgaans een front-end belasting. Over het algemeen wordt van de verkoopkosten op een belastinggarantiefonds afgezien als een dergelijk fonds is opgenomen als een investeringsoptie in een pensioenplan zoals een 401 (k).

Hoe front-end belastingcompensatie werkt

Toen beleggingen in beleggingsfondsen en lijfrentes voor het eerst op de markt werden geïntroduceerd, konden beleggers er alleen toegang toe krijgen via erkende makelaars, beleggingsadviseurs of financiële planners. Het front-end load-concept is ontstaan ​​uit een poging om compensatie te bieden voor deze tussenpersonen – en natuurlijk om hen aan te moedigen om klanten in een bepaald product te stoppen.

Tegenwoordig kunnen particulieren producten vaak rechtstreeks bij het onderlinge fonds of de verzekeringsmaatschappij kopen. Het leeuwendeel van de hedendaagse front-end load gaat naar de investeringsmaatschappij of verzekeringsmaatschappij die het product sponsort. Het resterende deel wordt betaald aan de beleggingsadviseur of makelaar die de transactie faciliteert.

Sommige financiële professionals beweren dat een front-end belasting de kosten zijn die beleggers moeten maken om de expertise van een beleggingstussenpersoon te verwerven bij het selecteren van geschikte fondsen. Het kan ook worden beschouwd als vooruitbetaling voor de expertise van een professionele financiële manager om toezicht te houden op het geld van de klant.

Beleggingen die een front-end belasting beoordelen, brengen geen extra vergoeding in rekening voor de terugkoop van eerder gekochte aandelen, hoewel er wel handelskosten van toepassing kunnen zijn. Evenzo brengen de meeste front-end load-investeringen investeerders geen extra verkoopkosten in rekening wanneer aandelen worden ingewisseld voor een andere investering, zolang dezelfde fondsfamilie de nieuwe investering aanbiedt.

Voordelen van front-end laadfondsen

Beleggers kunnen er om verschillende redenen voor kiezen om vooraf vergoedingen te betalen. Front-end belastingen elimineren bijvoorbeeld de noodzaak om voortdurend aanvullende vergoedingen en commissies te betalen naarmate de tijd vordert, waardoor het kapitaal op de lange termijn ongehinderd kan groeien. A-aandelen in beleggingsfondsen – de klasse met front-end belastingen – betalen lagere kostenverhoudingen dan andere aandelen. Onkostenverhoudingen zijn de jaarlijkse beheer- en marketingvergoedingen.

Verder rekenen fondsen die geen vooruitbetaalde kosten hebben, vaak een jaarlijkse onderhoudsvergoeding die toeneemt met de waarde van het geld van de klant, wat betekent dat de belegger uiteindelijk meer moet betalen. Daarentegen worden front-end belastingen vaak verdisconteerd naarmate de omvang van de investering toeneemt.

Voordelen

• Lagere kostenratio van het fonds

• Onbelemmerde hoofdgroei

• Korting op vergoedingen voor grotere investeringen