Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT)
Wat is de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT)?
De Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT), die op 30 oktober 1947 door 23 landen werd ondertekend, was een wettelijke overeenkomst die quota, tarieven en subsidies op teheffen of te verlagenmet behoud van belangrijke voorschriften. De GATT was bedoeld om het economisch herstel na de Tweede Wereldoorlog te stimuleren door de wereldhandel te reconstrueren en te liberaliseren.
De GATT trad in werking op 1 januari 1948. Sinds dat begin is het verfijnd, wat uiteindelijk heeft geleid tot de oprichting van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) op 1 januari 1995, die het heeft geabsorbeerd en uitgebreid. Tegen die tijd waren 125 landen ondertekenaars van de overeenkomsten, die ongeveer 90% van de wereldhandel besloegen.
De Raad voor de Handel in Goederen (Goederenraad) is verantwoordelijk voor de GATT en bestaat uit vertegenwoordigers van alle WTO-lidstaten. Sinds september 2020 is de Zweedse ambassadeur Mikael Anzén voorzitter van de Goederenraad. De raad heeft 10 commissies die zich bezighouden met onderwerpen als markttoegang, landbouw, subsidies en antidumpingmaatregelen.
Belangrijkste leerpunten
- De Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT) werd in oktober 1947, na de Tweede Wereldoorlog, door 23 landen ondertekend en werd op 1 januari 1948 van kracht.
- Het doel van de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT) was om de internationale handel te vergemakkelijken.
- De Algemene Overeenkomst inzake Tarieven en Handel (GATT) heeft van april 1947 tot december 1993 in totaal acht rondes gehouden, elk met belangrijke resultaten en resultaten.
- In 1995 werd de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT) opgenomen in de Wereldhandelsorganisatie (WTO), die deze verlengde.
Inzicht in de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT)
De GATT is in het leven geroepen om regels te formuleren om een einde te maken aan de meest kostbare en ongewenste kenmerken van de vooroorlogse protectionistische periode, namelijk kwantitatieve handelsbelemmeringen zoals handelscontroles en quota. De overeenkomst voorzag ook in een systeem om handelsgeschillen tussen landen te beslechten, en het kader maakte een aantal multilaterale onderhandelingen mogelijk om de tariefbarrières te verminderen. De GATT werd in de naoorlogse jaren als een significant succes beschouwd.
Een van de belangrijkste resultaten van de GATT was handel zonder discriminatie. Elk ondertekenend lid van de GATT moest als gelijk worden behandeld. Dit staat bekend als het beginsel van de meest begunstigde natie en is doorgevoerd in de WTO. Een praktisch resultaat hiervan was dat zodra een land een tariefverlaging had onderhandeld met een aantal andere landen (meestal zijn belangrijkste handelspartners), dezelfde verlaging automatisch zou gelden voor alle ondertekenaars van de GATT. Er waren wel ontsnappingsclausules, waardoor landen over uitzonderingen konden onderhandelen als hun binnenlandse producenten bijzonder nadeel zouden ondervinden van tariefverlagingen.
De meeste landen namen het principe van de meest begunstigde natie over bij het vaststellen van tarieven, die de quota grotendeels vervangen. De tarieven (die de voorkeur hadden boven quota maar nog steeds een handelsbelemmering vormen) werden op hun beurt gestaag verlaagd in opeenvolgende onderhandelingsrondes.
De GATT heeft het meestbegunstigingsprincipe ingevoerd in tariefafspraken tussen de leden.
Geschiedenis van de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel (GATT)
De GATT hield acht vergaderronden tussen april 1947 en december 1993. Elk van de conferenties had belangrijke resultaten en resultaten.
- De eerste bijeenkomst was in Genève, Zwitserland, en omvatte 23 landen. De focus bij deze openingsconferentie lag op tarieven. De leden hebben belastingvoordelen gesloten voor meer dan 10 miljard dollar aan handel over de hele wereld.
- De tweede reeks bijeenkomsten begon in april 1949 en vond plaats in Annecy, Frankrijk. Nogmaals, tarieven waren het belangrijkste onderwerp. Dertien landen waren op de tweede bijeenkomst aanwezig en zij bereikten nog eens 5.000 belastingvoordelen die de tarieven verlaagden.7
- Vanaf september 1950 vond de derde serie GATT-bijeenkomsten plaats in Torquay, Engeland. Dit keer waren er 38 landen bij betrokken en werden bijna 9.000 tariefconcessies goedgekeurd, waardoor de belastingdruk met maar liefst 25% werd verlaagd.
- Japan raakte voor het eerst betrokken bij de GATT in 1956 tijdens de vierde bijeenkomst, samen met 25 andere landen. De bijeenkomst was in Genève, Zwitserland, en opnieuw verlaagde de commissie de wereldwijde tarieven, dit keer met 2,5 miljard dollar.
Deze reeks bijeenkomsten en verlaagde tarieven zou worden voortgezet, waarbij nieuwe GATT-bepalingen in het proces worden toegevoegd. Het gemiddelde tarief daalde van ongeveer 22%, toen de GATT voor het eerst werd ondertekend in Genève in 1947, tot ongeveer 5% aan het einde van de Uruguay-ronde, die in 1993 werd afgesloten enwaarin ook werd onderhandeld over de oprichting van de WTO.
In 1964 begon de GATT te werken aan het terugdringen van het roofprijsbeleid. Dit beleid staat bekend als dumping. In de loop van de jaren zijn de landen doorgegaan met het aanpakken van mondiale problemen, waaronder het aanpakken van landbouwgeschillen en het werken aan de bescherming van intellectueel eigendom.