Gift Causa Mortis
Wat is een geschenk Causa Mortis?
Gift causa mortis is een gift van persoonlijke eigendommen die wordt gedaan in de verwachting dat de persoon die de gift schenkt spoedig zal overlijden.
Belangrijkste leerpunten
- Gift causa mortis is wanneer een persoon een geschenk aan een ander geeft omdat hij denkt dat dit spoedig zal overlijden.
- Dit type schenking kan, in tegenstelling tot een overdracht via testament of schenking onder levenden, door de schenker worden herroepen totdat ze overlijden en kan een verschillende fiscale behandeling hebben.
- De term is afgeleid van het Latijnse ‘causa mortis’, wat ‘de dood overdenken’ betekent.
Inzicht in Gift Causa Mortis
Gift causa mortis kan pas in werking treden na het overlijden van de schenker. Dit is een vorm van voorwaardelijke schenking en de schenking kan alleen worden gedaan als de schenker het overlijden verwacht. Een gift causa mortis staat bekend als de gift op het sterfbed, omdat het het klassieke voorbeeld is van een gift die door een schenker wordt gegeven op het moment van overlijden of op het sterfbed.
Een gift kan causa mortis worden gegeven, in afwachting van het overlijden van de concessieverlener, of onder levenden, tijdens het leven van de concessieverlener. Een geschenk causa mortis wordt belast onder de federale goed belasting recht op dezelfde manier als een geschenk nagelaten door een testament. Een testament is een juridisch document dat wordt gebruikt om een nalatenschap over te dragen aan begunstigden na het overlijden van de persoon die het testament opmaakt, of de erflater.
Gift Causa Mortis Versus Gift Inter Vivos
Er zijn twee verschillen tussen het effect van een gift onder levenden en een gift causa mortis. De eerste is dat geschenken causa mortis herroepbaar zijn. Een tussenlevende schenking is onherroepelijk. Zodra het geschenk aan de begunstigde is gegeven, heeft de schenker geen rechten op het onroerend goed en kan hij het geschenk niet terugnemen. De schenker kan een schenking causa mortis echter op elk moment en om welke reden dan ook herroepen, zolang de schenker in leven is. Dus terwijl geschenken causa mortis worden voltooid bij de levering en acceptatie, is het feitelijke recht van de begunstigde om het geschenk te behouden pas gewaarborgd als de schenker overlijdt. Na het overlijden van de schenker wordt de schenking onherroepelijk. Een ander verschil tussen de twee is dat als de donor niet overlijdt, de gift causa mortis automatisch wordt ingetrokken.
In tegenstelling tot een geschenk onder levenden, een geschenk tussen levende mensen, zijn geschenken causa mortis zowel herroepbaar als voorwaardelijk. Ze verschillen ook in fiscale implicaties. Bij een schenking causa mortis kan de schenker er eenzijdig voor kiezen de schenking tijdens zijn of haar leven op elk moment in te trekken. Bovendien wordt het geschenk ofwel herroepen of herroepbaar naar goeddunken van de donor, als ze de omstandigheden overleven die ervoor zorgden dat ze op de dood anticipeerden. De schenking is ook afhankelijk van de voorwaarde dat de begunstigde de schenker overleeft. Als de begunstigde eerder overlijdt dan de schenker, wordt de schenking herroepen en behoudt de nalatenschap van de begunstigde geen belang in het onroerend goed. Gifts causa mortis verschillen ook van andere giften in dat zij worden belast onder de federale landgoed fiscale wetgeving alsof ze geschenken nagelaten in zijn testament. Dit komt grotendeels doordat een gift causa mortis onvolledig is tot het overlijden van de donor. Een schenking onder levenden die binnen drie jaar na overlijden wordt gedaan, zal echter ook worden belast volgens de federale wetgeving inzake successierechten.