Green-Field-investering
Wat is een Green Field-investering?
Een greenfield-investering (ook “greenfield” -investering) is een soort buitenlandse directe investering (FDI) waarbij een moedermaatschappij een dochteronderneming opricht in een ander land en haar activiteiten vanaf de grond opbouwt. Naast de bouw van nieuwe productiefaciliteiten, kunnen deze projecten ook de bouw van nieuwe distributiehubs, kantoren en woonruimten omvatten.
De basisprincipes van een Green Field-investering
De term ‘investering in een groen veld’ dankt zijn naam aan het feit dat het bedrijf – meestal een multinational (MNC) – een onderneming van de grond af opricht – een groen veld ploegt en voorbereidt. Deze projecten zijn directe buitenlandse investeringen – die eenvoudigweg directe investeringen worden genoemd – die het sponsorbedrijf de hoogste mate van controle bieden.
Een andere methode van directe buitenlandse investeringen omvat buitenlandse acquisities of het kopen van een meerderheidsbelang in een buitenlands bedrijf. Wanneer een bedrijf echter de overnametraject volgt, kunnen ze te maken krijgen met regelgeving of moeilijkheden die het proces kunnen belemmeren.
Investeringen in groene velden brengen dezelfde hoge risico’s en kosten met zich mee als het bouwen van nieuwe fabrieken of fabrieken.
In een green-field-project wordt de fabrieksconstructie van een bedrijf bijvoorbeeld gedaan volgens de specificaties, worden werknemers getraind volgens de bedrijfsnormen en kunnen fabricageprocessen strak worden gecontroleerd.
Dit soort betrokkenheid is het tegenovergestelde van indirecte investeringen, zoals de aankoop van buitenlandse effecten. Bedrijven hebben mogelijk weinig of geen controle over activiteiten, kwaliteitscontrole, verkoop en training als ze gebruik maken van indirecte investeringen.
Het splitsen van de afstand tussen een greenfield-project en een indirecte investering is de brownfield-investering (ook wel “brownfield” genoemd). Bij brownfieldinvesteringen huurt een bedrijf bestaande faciliteiten en grond en past ze deze aan haar behoeften aan. Renovatie en maatwerk resulteren doorgaans in relatief lagere kosten en snellere doorlooptijd dan helemaal opnieuw bouwen.
Belangrijkste leerpunten
- Bij een greenfield-investering creëert een moedermaatschappij van de grond af een nieuwe operatie in het buitenland.
- Een investering in het groene veld geeft het sponsorbedrijf de grootste mate van controle.
- Een greenfield-investering brengt grotere risico’s en een grotere inzet van tijd en kapitaal met zich mee dan andere soorten buitenlandse directe investeringen.
Risico’s en voordelen van Green Field-investeringen
Ontwikkelingslanden hebben de neiging potentiële bedrijven aan te trekken met aanbiedingen van belastingvoordelen, of ze kunnen subsidies of andere prikkels krijgen om een greenfield-investering op te zetten. Hoewel deze concessies op korte termijn kunnen resulteren in lagere inkomsten uit vennootschapsbelasting voor de buitenlandse gemeenschap, kunnen de economische voordelen en de versterking van lokaal menselijk kapitaal op lange termijn positieve resultaten opleveren voor het gastland.
Zoals bij elke startup, brengen investeringen in groene velden hogere risico’s en hogere kosten met zich mee die gepaard gaan met het bouwen van nieuwe fabrieken of fabrieken. Kleinere risico’s zijn onder meer overschrijdingen van de bouw, problemen met vergunningen, moeilijkheden bij het verkrijgen van toegang tot middelen en problemen met lokale arbeidskrachten. Bedrijven die greenfield-projecten overwegen, investeren doorgaans grote sommen tijd en geld in vooronderzoek om de haalbaarheid en kosteneffectiviteit te bepalen.
Voordelen
-
Belastingvoordelen, financiële prikkels
-
Alles gedaan volgens specificaties
-
Volledige controle over de onderneming
Nadelen
-
Meer kapitaaluitgaven
-
Complexer om te plannen
-
Betrokkenheid op langere termijn
Als langetermijnverbintenis is een van de grootste risico’s bij investeringen in groene velden de relatie met het gastland – vooral politiek instabiel. Alle omstandigheden of gebeurtenissen die ertoe leiden dat het bedrijf zich op elk moment uit een project moet terugtrekken, kunnen financieel verwoestend zijn voor het bedrijf.
Voorbeelden uit de praktijk van Green Field-investeringen
Het Amerikaanse Bureau of Economic Analysis (BEA) houdt investeringen in groene velden bij – dat wil zeggen, de investering door een buitenlandse entiteit om ofwel een nieuw bedrijf op te zetten in de VS of om een bestaand bedrijf in buitenlandse handen uit te breiden. Volgens gegevens die de BEA in juli 2018 publiceerde, bedroegen de Amerikaanse greenfield-uitgaven in 2017 in totaal $ 259,6 miljard. Ook ging $ 4,1 miljard naar het opzetten van nieuwe bedrijven. De fabricage-uitgaven waren goed voor 40% van het totaal. Voedsel en informatie waren de meest populaire industrieën.
In april 2015 kondigde Toyota zijn eerste greenfield-project in Mexico in drie jaar aan, dat $ 1,5 miljard kostte voor de nieuwe fabriek in Guanajuato. De fabriek wordt in december 2019 geopend met als uiteindelijk doel 3.000 werknemers in dienst te nemen en de capaciteit om 300.000 pick-uptrucks per jaar te produceren – de initiële capaciteit en het personeelsbestand zal een derde van dat aantal bedragen. Samen met de fabriek is de autofabrikant van plan om stedelijke ontwikkeling te bouwen of te verbeteren om huisvesting te bieden aan de arbeiders, genaamd Toyota City.
Historisch gezien werd Mexico gezien als een aantrekkelijk land voor investeringen in groene velden, grotendeels vanwege de lage arbeids- en productiekosten en de nabijheid van markten in de Verenigde Staten.