Groei- en inkomstenfonds - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 15:09

Groei- en inkomstenfonds

Wat is een groei- en inkomstenfonds?

Een groei- en inkomstenfonds is een klasse van beleggingsfondsen of exchange-traded fund (ETF) met een dubbele strategie van zowel vermogensgroei (groei) als lopende inkomsten die worden gegenereerd door dividenden of rentebetalingen. Een groei- en inkomstenfonds mag alleen beleggen in aandelen of in een combinatie van aandelen, obligaties, vastgoedbeleggingsfondsen (REIT) en andere effecten.

Een groei- en inkomstenfonds is een soort mixfonds dat belegt in zowel groei- als waardeaandelen.

Belangrijkste leerpunten

  • Een groei- en inkomstenfonds is een beleggingsfonds of ETF-strategie die streeft naar een totaalrendement voor beleggers, inclusief vermogenswinsten en lopende inkomsten.
  • Het doel van een groei- en inkomstenfonds is het creëren van een gediversifieerde portefeuille die profiteert van het meerwaardepotentieel van het groeisegment en de dividendinkomsten en stabiliteit van het waardesegment.
  • Omdat deze fondsen in vele configuraties beschikbaar zijn, moeten beleggers elke mogelijke fondsstrategie onderzoeken en een stijlbox gebruiken om gemakkelijker te categoriseren.

Inzicht in groei- en inkomstenfondsen

Groei- en inkomstenfondsen zijn populair bij beleggers met een matige (maar niet buitensporige) risicobereidheid – de immer populaire ‘evenwichtige belegger’. Hoewel de rendementen doorgaans achterblijven bij die van pure groeifondsen, krijgen hoogrentende aandelen soms de voorkeur op de aandelenmarkten, waardoor groei- en inkomstenfondsen superieure prestaties leveren. De stabiliteit van deze fondsen lijkt het meest aantrekkelijk wanneer de brede economie lijkt te verzwakken.

Groei en tijdshorizon

Beleggers in groei- en inkomensportefeuilles zijn voorstander van stabiliteit zonder af te zien van rendementen die de inflatie overtreffen. Afhankelijk van de risicotolerantie wordt een evenwichtige beleggingsdoelstelling aangenomen door individuen die ofwel de volatiliteit volledig mijden, ofwel de groeidoelstellingen terugschroeven naarmate hun pensioen dichterbij komt. Bij het plannen van beleggingsstrategieën is de leeftijd van een belegger van cruciaal belang bij het bepalen van de activaspreiding en risicotolerantie. Een 25-jarige investeerder die voor het eerst op de arbeidsmarkt komt, heeft een langere tijdshorizon dan een 70-jarige gepensioneerde. Beleggingsadviseurs suggereren dat, ongeacht de leeftijd, blootstelling aan aandelen noodzakelijk is voor elke portefeuille.

Het percentage van de aandelenblootstelling verschuift echter naarmate de tijdshorizon korter wordt. Een vuistregel onder financiële professionals is dat de toewijzingen voor groei afnemen naarmate een belegger ouder wordt. Als individuen hun leeftijd aftrekken van 100, vertegenwoordigt de rest het percentage aandelen dat ze zouden moeten aanhouden, met het saldo in minder volatiele obligaties en contanten.

Beleggers kunnen kiezen uit talrijke fondsen die beantwoorden aan evenwichtige doelstellingen. Portefeuilles zoals het John Hancock Balanced Fund (‘SVBAX’) zijn voorbeelden van lage volatiliteit met een gemiddeld jaarlijks rendement van 5,49% gedurende 10 jaar tot en met 31 december 2018, wat achterblijft bij de S&P 500 Index, die in dezelfde periode 8,5% opleverde. kader.

Inkomen en pensioenbehoeften

De beleggingsdoelstelling van een gepensioneerde omvat inkomensbehoeften, een scenario waarin de inkomsten worden vervangen door persoonlijke besparingen en dividend- en rente-inkomsten. Financieel adviseurs bevelen aan dat gepensioneerden 75% van het arbeidsloon vervangen door inkomensproducerende effecten zoals obligaties en dividendbetalende aandelen met een grote kapitalisatie.

Een evenwichtig fonds heeft een aanzienlijke allocatie aan bedrijfs- en staatsobligaties die halfjaarlijkse rentebetalingen bieden en tegelijkertijd kapitaal proberen te behouden. De minder volatiele aard van Amerikaanse staatsobligaties  en obligaties van beleggingskwaliteit gaat samen met het groeipotentieel van aandelen, wat zorgt voor inkomsten en een potentiële stijging om de stijgende prijzen van goederen en diensten te bestrijden, zodat een individu zijn of haar pensioenspaargeld niet overleeft. Groei- en inkomensfondsen vervullen beide doelstellingen binnen één effect.

Voorbeelden van groei- en inkomstenfondsen

Het Dodge and Cox Balanced Fund (‘DODBX’) behaalde een jaarlijks gemiddeld vijfjaarsrendement van 16,3% en een achterblijvend 12-maandrendement van 1,94% op 31 december 2018, een maatstaf die hoger ligt dan de 15,79% van de S&P 500 groei. Het rendement daalde echter onder het rendement van de 10-jaars schatkist, die het jaar rond 2,409% eindigde. Zo vervullen groei- en inkomensfondsen onder bepaalde omstandigheden onder één dak dubbele beleggingsdoelstellingen, bijvoorbeeld wanneer de rentetarieven laag zijn.

Hoewel ze dezelfde doelstelling van groei en inkomen nastreven, moeten beleggers zich ervan bewust zijn dat, net als andere soorten beleggingsfondsen, elk fonds een voorkeur zal hebben in zijn beleggingsstrategie. Het Dodge & Cox Balanced Fund neigt bijvoorbeeld naar waardeaandelen, op zoek naar effecten die door de markt ondergewaardeerd lijken. Andere fondsen kunnen ofwel de groei- of inkomstenkant van de vergelijking benadrukken, of een hogere blootstelling aan obligaties hebben. Hoewel deze fondsen worden beschouwd als een categorie met een lage volatiliteit, hebben sommige er meer dan andere. De Vanguard Growth and Income Fund Investor Shares (“VQNPX”) wordt bijvoorbeeld een belangrijk risico genoemd als volatiliteit vanwege de volledige blootstelling aan de aandelenmarkt.