Informatiecascades in financiële markten begrijpen
Er treedt een informatiecascade op wanneer een persoon een beslissing neemt die uitsluitend is gebaseerd op de beslissingen van andere mensen, terwijl hij zijn eigen persoonlijke kennis van het tegendeel negeert. Het is een theorie die wordt gebruikt op het gebied van gedragseconomie en heeft belangrijke implicaties voor financiële markten. Door dit gedrag te herkennen en te vermijden, kunnen mensen betere financiële beslissingen nemen.
Hoe een informatiecascade werkt
Informatiecascades ontstaan meestal wanneer er geen directe verbale communicatie tussen individuen is. Voor dit voorbeeld, laten we aannemen dat er vier personen, M, N, O en P. Ze staan voor twee keuzes: accepteren of afwijzen. Elke persoon maakt achtereenvolgens zijn keuze.
M is de eerste beslisser en zal als zodanig een beslissing nemen op basis van persoonlijke kennis. Laten we aannemen dat M accepteert.
N is de tweede beslisser en heeft de publieke kennis dat M een besluit heeft genomen om te accepteren. N kan ervoor kiezen om te accepteren of te weigeren op basis van zowel persoonlijke kennis als publieke kennis. N kiest ervoor om te accepteren.
Laten we nu aannemen dat O persoonlijke kennis negeert die afwijzing ondersteunt en alleen accepteert omdat zowel N als M al hebben geaccepteerd. Dit vormt een informatiecascade. O imiteert in wezen gewoon de anderen.
P observeert de keuzes van M, N en O en imiteert ze door dezelfde keuze te accepteren.
Sleuteleigenschappen
Kuddegedrag
Na een bepaald punt wordt er heel weinig nieuwe informatie aan de cascade toegevoegd, en individuen imiteren anderen gewoon op basis van de overtuiging dat zo’n groot aantal mensen het niet bij het verkeerde eind kan hebben. Dit wordt kuddegedrag genoemd. Deze imitatie kan op grote schaal leiden tot foutief gedrag. Voorbeelden zijn marktbellen en instortingen.
Breekbaarheid
Informatiecascades zijn over het algemeen van nature erg broos, aangezien individuen mogelijk alleen reageren op geruchten en publieke observaties. Elke nieuwe openbare informatie of een meer precieze informatiebron kan de acties veranderen, evenals de richting van de cascade.
Verdwijning van externe informatie
Wanneer mensen beslissingen nemen op basis van de acties van anderen, voegen ze geen nieuwe informatie toe aan de kennisbank van het publiek.
Voorbeelden in financiële markten
Informatiecascades komen vaak voor op financiële markten. Een gemiddeld persoon zou bijvoorbeeld kunnen denken dat een financiële expert meer kennis en informatie heeft dan hij. Daarom imiteren ze de aandelenselectie van de expert.
Misschien ziet de buurman van die persoon hen opscheppen over hun aandelenselectie, en dus kiest de buurman ook dezelfde aandelen. Een andere buurman merkt dat beide mensen dezelfde aandelen hebben gekozen en gaat ervan uit dat die aandelen goede keuzes moeten zijn, simpelweg omdat meer dan één persoon ze heeft geplukt.
De informatiecascade is begonnen en alle deelnemers hebben zeer weinig informatie om hun besluitvorming te onderbouwen.
Als de aanvankelijke bron in een informatiecascade geen betrouwbaar en deskundig persoon is, of als de omstandigheden veranderen, kan de cascade op de lange termijn grote financiële schade aanrichten.