Waar verwijst “Guns and Butter” naar?
Geweren en boter verwijst over het algemeen naar de dynamiek die betrokken is bij de toewijzing van een federale overheid aan defensie- versus sociale programma’s bij het beslissen over een begroting. Beide gebieden kunnen van cruciaal belang zijn voor de economie van een land. Afhankelijk van de wereldwijde veiligheidsomgeving kan de verdediging voorrang krijgen op sociale, zeker in tijden van oorlog. Tijden van oorlog kunnen een substantieel effect hebben op de economie en de maatschappelijke vooruitgang van een land.
Herkomst en gebruik
De term geweren en boter is door de geschiedenis heen in verband gebracht met de uitdagingen van oorlog en de onderhandelingen over defensie-uitgaven. Het gebruik ervan varieerde van geweren en boter, geweren versus boter en geweren of boter. Velen traceren hetbedenken van de uitdrukking tot het begin van de Eerste Wereldoorlog en het protesterende aftreden van minister van Buitenlandse Zaken William Bryan. Bryan was fel gekant tegen de hoge kosten en risico’s van nitraten voor buskruit. Zijn ontslag werd gevolgd door de National Defense Act van 1916, die probeerde te helpen bij het identificeren van een nitraatproductielocatie in Alabama die de nationale defensie-inspanningen in oorlogstijd en anderszins chemische bemesting zou dienen.1
Door de jaren heen hebben politici de term geweren en boter ontwikkeld voor gebruik in alle gebieden van fiscale budgettering waar er een substantiële afweging is tussen defensie en sociaal. In het algemeen gebruiken politici vaak “wapens of boter” -argumenten om standpunten te formuleren over nationale prioriteiten die van invloed zijn op de economie van een land.
Fiscale budgettering van de overheid
De Verenigde Staten zijn historisch gezien de wereldleider op het gebied van defensie-uitgaven.3 De defensie-uitgaven bereikten een hoogtepunt tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de VS meldden een hoogtepunt van$ 716 miljard aan militaire uitgaven, vergeleken met een maximum van ongeveer $ 414 miljard door de Duitsers. De toewijzingen van Rusland aan het leger stegen in de omgeving van na de Tweede Wereldoorlog die bijna overeenkwam met de uitgaven van de VS tot eind jaren 80, toen de uitgaven van Rusland afnamen en de VS achterliet om de wereldleider te blijven.
Elk jaar zijn de president van de Verenigde Staten en het Congres betrokken bij het vaststellen van de fiscale begroting die loopt van oktober tot september. De president presenteert zijn begrotingsplan ongeveer anderhalf jaar van tevoren, gevolgd door grote debatten in de Tweede Kamer en de Senaat over de definitieve begroting.
De Amerikaanse begroting is hoofdzakelijk onderverdeeld in twee categorieën: verplicht en discretionair. De verplichte categorie is over het algemeen afgestemd op boter, terwijl discretionair verdediging omvat en wordt geassocieerd met wapens. Verplichte uitgaven omvatten subsidiabiliteitsprogramma’s die de gezondheid van de burgers van het land helpen ondersteunen. Bij verplichte uitgaven houdt de overheid rekening met programma’s zoals sociale zekerheid, Medicare, Medicaid, hulp bij huisvesting en welzijn. Als discretionaire defensie-uitgaven wijst de regering middelen toe aan de nationale veiligheid via het ministerie van Defensie, het ministerie van Buitenlandse Zaken en Binnenlandse Veiligheid.6 In 2018 en 2019 besteedden de VS ongeveer 15% van het fiscale budget aan defensie, respectievelijk $ 623 miljard en $ 676 miljard. Dit vergeleken met ongeveer 62% voor verplichte programma’s in totaal in 2019.8
Al met al hebben toewijzingen aan boterprogramma’s in de verplichte categorie over het algemeen een grotere precedent in tijden van vrede. In tijden van oorlog kunnen de defensie-uitgaven echter aanzienlijk worden verhoogd of de veiligheid moet worden verhoogd, waardoor geld uit belangrijke sociale programma’s kan worden gehaald.
Grafische economische weergaven en overwegingen
Bij het bespreken van geweren versus boteruitgaven zijn er een paar belangrijke economische concepten die ook vaak parallel worden beschouwd. Een klassiek voorbeeld is de productiemogelijkheidsgrens (PPF) die de relatie definieert tussen de productie van goederen met inachtneming van alternatieve kosten. De PPF kan worden gebruikt bij het bestuderen van geweren en boteruitgaven. De curve definieert de maximale niveaus die kunnen worden gebruikt voor defensie versus sociaal. In de onderstaande curve toont de grafiek een hypothetische grafische weergave.
In deze grafiek zou de maximale financiering voor boter 1.000 pond boter en nul wapens opleveren. Omgekeerd zou een maximale financiering voor wapens 200 wapens en nul pond boter kunnen opleveren. Bij het uitzetten van de curve op verschillende toewijzingspunten, toont de weergave het saldo dat optreedt bij het gelijktijdig gebruiken van fondsen voor zowel boter als wapens met een beperkt bedrag aan totale beschikbare financiering.