24 juni 2021 17:21

Incrementele analyse

Wat is incrementele analyse?

Incrementele analyse is een besluitvormingsmethode die in het bedrijfsleven wordt gebruikt om het werkelijke kostenverschil tussen alternatieven te bepalen. Ook wel de relevante kostenbenadering, marginale analyse of differentiële analyse genoemd, incrementele analyse houdt geen rekening met verzonken kosten of kosten uit het verleden. Incrementele analyse is handig voor de bedrijfsstrategie, inclusief de beslissing om een ​​functie zelf te produceren of uit te besteden.

Incrementele analyse uitgelegd

Incrementele analyse is een probleemoplossende benadering die boekhoudkundige informatie toepast op de besluitvorming. Een incrementele analyse kan de mogelijke uitkomsten van het ene alternatief in vergelijking met het andere identificeren.

Relevante versus niet-relevante kosten

Analysemodellen omvatten alleen relevante kosten, en deze kosten worden doorgaans onderverdeeld in variabele kosten en vaste kosten. Een incrementele analyse houdt rekening met alternatieve kosten – de gemiste kans bij het kiezen van het ene alternatief boven het andere – om er zeker van te zijn dat het bedrijf de meest gunstige optie nastreeft.

Niet-relevante verzonken kosten zijn reeds gemaakte kosten. Omdat de verzonken kosten ongeacht een beslissing blijven bestaan, worden deze kosten niet meegenomen in de incrementele analyse. Relevante kosten worden ook wel incrementele kosten genoemd, omdat ze alleen worden gemaakt wanneer een relevante activiteit is verhoogd of geïnitieerd.

Soorten incrementele analysebeslissingen

Incrementele analyse helpt bedrijven te beslissen of ze een speciale bestelling wel of niet accepteren. Deze speciale bestelling is doorgaans lager dan de normale verkoopprijs. Incrementele analyse helpt ook bij het toewijzen van beperkte middelen aan verschillende productlijnen om ervoor te zorgen dat een schaars goed optimaal wordt benut.

Beslissingen over het produceren of kopen van goederen, het schrappen van een project of het opnieuw opbouwen van activa vragen om incrementele analyse van de alternatieve kosten. Ook incrementele analyse geeft inzicht of een goed op een bepaald punt in het fabricageproces geproduceerd of verkocht moet blijven worden.


Bedrijven gebruiken incrementele analyse om te beslissen of ze extra zaken accepteren, producten maken of kopen, producten verkopen of verder verwerken, een product of dienst elimineren en beslissen hoe ze middelen moeten toewijzen.

Voorbeeld van incrementele analyse

Stel als voorbeeld van incrementele analyse dat een bedrijf een artikel voor $ 300 verkoopt. Het bedrijf betaalt $ 125 voor arbeid, $ 50 voor materialen en $ 25 voor variabele overheadkosten.

Het bedrijf wijst ook $ 50 per item toe voor vaste overheadkosten. Het bedrijf werkt niet op capaciteit en hoeft niet te investeren in apparatuur of overuren om een ​​speciale bestelling te accepteren die het ontvangt. Vervolgens vraagt ​​een speciale bestelling om de aankoop van 15 items voor elk $ 225.

Belangrijkste leerpunten

  • Incrementele analyse helpt om de kostenimplicaties van twee alternatieven te bepalen.
  • Het is ook bekend als de relevante kostenbenadering, marginale analyse of differentiële analyse.
  • Niet-relevante verzonken kosten, of kosten uit het verleden, worden niet meegenomen in de analyse.
  • Incrementele analyse helpt ook bij het toewijzen van beperkte middelen aan productlijnen om ervoor te zorgen dat een schaars goed optimaal wordt gebruikt.

De som van alle variabele kosten en vaste kosten per item is $ 250. De $ 50 aan toegewezen vaste overheadkosten zijn echter verzonken kosten en zijn al uitgegeven. Het bedrijf heeft overcapaciteit en moet alleen rekening houden met de relevante kosten. Daarom bedragen de kosten voor het maken van de speciale bestelling $ 200 per item ($ 125 + $ 50 + $ 25) en is de winst per item $ 25 ($ 225 – $ 200).

Hoewel het bedrijf nog steeds in staat is om winst te maken op deze speciale bestelling, moet het bedrijf rekening houden met de gevolgen van het werken op volle capaciteit. Als er geen overcapaciteit aanwezig is, zijn de extra kosten waarmee rekening moet worden gehouden onder meer investeringen in nieuwe vaste activa, arbeidskosten voor overuren en alternatieve kosten van gemiste verkopen.