Inflatie-afdekking
Wat is een inflatie-afdekking?
Een inflatie-afdekking is een investering die wordt beschouwd als bescherming van de verminderde koopkracht van een valuta die het gevolg is van het verlies van zijn waarde als gevolg van stijgende prijzen, hetzij macro-economisch, hetzij als gevolg van inflatie. Het betreft doorgaans een investering in een actief waarvan wordt verwacht dat het zijn waarde gedurende een bepaalde periode behoudt of verhoogt. Als alternatief zou de afdekking kunnen leiden tot het innemen van een hogere positie in activa, die mogelijk minder snel in waarde dalen dan de waarde van de valuta.
Belangrijkste leerpunten
- Inflatie-afdekking kan worden gebruikt om de verwachte daling van de koers van een valuta te compenseren.
- Het beperken van het neerwaartse risico is een belangrijke overeenkomst tussen institutionele beleggers en valutahedging is een gangbare praktijk.
Hoe inflatie-afdekking werkt
Inflatie-afdekking kan de waarde van een investering helpen beschermen. Bepaalde investeringen lijken misschien een behoorlijk rendement op te leveren, maar wanneer inflatie wordt meegerekend, kunnen ze met verlies worden verkocht. Als u bijvoorbeeld belegt in een aandeel dat 5% rendement oplevert, maar de inflatie is 6%, dan verliest u die 1%. Activa die worden beschouwd als een inflatie-afdekking, kunnen zichzelf vervullen; beleggers komen er massaal naar toe, waardoor hun waarden hoog blijven, ook al kan de intrinsieke waarde veel lager zijn.
Goud wordt algemeen beschouwd als een inflatoire afdekking omdat de prijs in Amerikaanse dollars variabel is.
Als de dollar bijvoorbeeld waarde verliest door de effecten van inflatie, wordt goud meestal duurder. Een eigenaar van goud wordt dus beschermd (of afgedekt) tegen een dalende dollar, want als de inflatie stijgt en de waarde van de dollar erodeert, zullen de kosten van elk ons goud in dollars daardoor stijgen. Dus de belegger wordt voor deze inflatie gecompenseerd met meer dollars voor elke ounce goud.
Een echt voorbeeld van inflatie-afdekking
Bedrijven nemen soms inflatie-afdekkingen om hun bedrijfskosten laag te houden. Een van de bekendste voorbeelden is dat Delta Air Lines in 2012 een olieraffinaderij kocht van ConocoPhillips om het risico van hogere vliegtuigbrandstofprijzen te compenseren.
Voorzover luchtvaartmaatschappijen hun brandstofkosten proberen af te dekken, doen ze dat doorgaans op de markt voor ruwe olie. Delta was van mening dat ze zelf vliegtuigbrandstof konden produceren tegen lagere kosten dan het op de markt te kopen en zich op die manier rechtstreeks konden indekken tegen de inflatie van de vliegtuigbrandstof. Destijds schatte Delta dat het zijn jaarlijkse brandstofkosten met $ 300 miljoen zou verminderen.
Beperkingen van inflatie-afdekking
Inflatie-afdekking heeft zijn limieten en kan soms volatiel zijn. Delta heeft bijvoorbeeld in de jaren sinds de aankoop niet consequent geld verdiend aan zijn raffinaderij, waardoor de effectiviteit van zijn inflatie-afdekking beperkt is.
De argumenten voor en tegen het investeren in grondstoffen als afdekking van de inflatie zijn meestal gecentreerd rond variabelen zoals de groei van de wereldbevolking, technologische innovatie, productiepieken en -uitval, politieke onrust in opkomende markten, Chinese economische groei en wereldwijde uitgaven voor infrastructuur. Deze voortdurend veranderende factoren spelen een rol bij de effectiviteit van inflatie-afdekking.