Herstel zonder werk

Wat is herstel zonder werk?

Een werkloos herstel is een periode waarin de economie herstelt van een recessie zonder het werkloosheidspercentage te verlagen.

Herstel van werkloosheid kan worden veroorzaakt doordat bedrijven op de recessie reageren door het personeelsbestand te verminderen, bijvoorbeeld door arbeid uit te besteden en te investeren in automatisering.

Hoe werkloosheidsherstel werkt

Wanneer de economie krimpt, lijden bedrijven onder teruglopende inkomsten. Als reactie hierop moeten ze zich aanpassen door prijzen te verhogen, marktaandeel te winnen of kosten te besparen.

Voor de meeste bedrijven is het verhogen van de prijzen en het winnen van marktaandeel in de beste tijden moeilijk, laat staan ​​als de economie krimpt. Om die reden zullen de meeste bedrijven ervoor kiezen om kosten te besparen om de moeilijke economische tijden te overleven.

Een van de grootste kosten voor bedrijven zijn de lonen van werknemers, dus het is onvermijdelijk dat veel bedrijven op een recessie zullen reageren door werknemers te ontslaan of banen te verplaatsen naar minder dure arbeidskrachten (dwz outsourcing). 

Naarmate de economie zich uiteindelijk herstelt, is er geen garantie dat die bedrijven hun beslissingen zullen terugdraaien en de werknemers die ze tijdens de recessie hebben ontslagen, opnieuw zullen aannemen. Werknemers kunnen zich daarom ‘achtergelaten’ voelen door de groeiende economie: hoewel de bedrijfswinsten en het bruto binnenlands product (bbp) mogelijk zijn hersteld, is het inkomen van individuele werknemers mogelijk niet verbeterd.

Op geaggregeerd niveau weten we dat er een herstel van werkloosheid heeft plaatsgevonden wanneer het werkloosheidspercentage niet in lijn met het bbp stijgt.

Voorbeeld uit de praktijk van een herstel zonder werk

Stel dat u een industrieel productie- en distributiebedrijf bezit. Je hebt een fabriek met 25 machinisten, een distributiecentrum met 50 magazijnmedewerkers en een hoofdkantoor met 10 administratieve medewerkers. De totale loonkosten voor de drie faciliteiten bedragen respectievelijk $ 1,25 miljoen, $ 1,75 miljoen en $ 600.000, voor een totaal van $ 3,6 miljoen.

Uw bedrijf verdient $ 20 miljoen aan inkomsten en heeft een brutowinstmarge van 20%. Na het dekken van de kosten van salarisadministratie, huur en andere uitgaven, blijft u over met een winst vóór belastingen van ongeveer $ 300.000.

Helaas komt de economie het daaropvolgende jaar in een recessie terecht en levert de eerste maand inkomsten op die 25% lager liggen dan in dezelfde maand vorig jaar. U verwacht dat als de trend zich voortzet, u slechts $ 15 miljoen aan inkomsten zult genereren. Als dit niet wordt gecontroleerd, zou dit tot een zeer groot verlies leiden en zou het bedrijf waarschijnlijk failliet gaan, waardoor alle 85 werknemers hun baan zouden verliezen.

Omdat uw huurkosten vast zijn vanwege uw leaseovereenkomsten, is uw enige optie om de prijzen te verhogen, nieuwe klanten te werven, de bedrijfskosten te verlagen of de loonkosten te verlagen.

Als u vaststelt dat stijgende prijzen of marktaandeel niet mogelijk zullen zijn in de huidige economische omgeving, en dat de bedrijfskosten zo laag zijn als ze al kunnen zijn, concludeert u dat de enige manier om het bedrijf in leven te houden, is door de loonkosten agressief te verlagen.

Daartoe schaf je vijf fabrieksrobots aan en ontsla je 22 van de machinisten; de overige drie machinisten zijn degenen met de hoogste technische vaardigheid, die nu verantwoordelijk zijn voor het bedienen van de robots. U denkt dat de totale besparing $ 1 miljoen per jaar zal bedragen, na rekening te hebben gehouden met de onderhoudskosten van de nieuwe robots.

Vervolgens breng je vergelijkbare wijzigingen aan in het magazijn, waarbij je 35 posities elimineert en 15 nieuwe robots introduceert, wat een jaarlijkse besparing van $ 1 miljoen oplevert. Ten slotte besteedt u zeven van de 10 administratieve taken uit aan een goedkope outsourcingprovider, wat een besparing oplevert van ongeveer $ 300.000. Alles bij elkaar heeft u de loonkosten met ongeveer $ 2,3 miljoen verlaagd.

Vijf jaar later zijn de inkomsten langzaam hersteld tot het niveau van vóór de recessie. Uw totale aantal personeelsleden is echter nog steeds ongeveer hetzelfde als na uw agressieve loonsverlagingen. In feite is uw bedrijf nu veel winstgevender dan vóór de recessie, wat betekent dat u geen prikkel hebt om de door u aangebrachte wijzigingen ongedaan te maken en de ontslagen werknemers opnieuw in dienst te nemen.

Als u dit voorbeeld vermenigvuldigt met de miljoenen bedrijven die in de Verenigde Staten bestaan, kunt u beginnen te begrijpen hoe een economisch herstel kan plaatsvinden zonder herstel van de werkgelegenheid, wat leidt tot een werkloos herstel.