Landwaardebelasting (LVT)
Wat is een grondwaardebelasting?
Een grondwaardebelasting is een meer voorspelbare manier om onroerend goed te belasten, uitsluitend gebaseerd op de waarde van een perceel grond en niet op eventuele bijbehorende gebouwen. Het concept van een grondwaardebelasting dateert uit het begin van de agrarische samenlevingen, toen het een gemeenschappelijk sociaal doel was om te beslissen hoe landeigenaren eerlijk te belasten ten behoeve van de grotere gemeenschap.
Belangrijkste leerpunten
- Een grondwaardebelasting (LVT) is een methode om onroerendgoedbelasting te beoordelen die alleen rekening houdt met de waarde van het land zelf en gerelateerde verbeteringen, en niet met de constructies die op het land zijn gebouwd.
- Een LVT wordt beschouwd als een eerlijkere methode van grondbelasting voor landbouwregio’s waar de grond productief is.
- Grondwaardebelastingen zijn voorbeelden van ad-valorembelasting en worden door sommige economen begunstigd, aangezien de grondwaarde doorgaans stabieler is dan die van huizen of andere gebouwen.
Inzicht in de grondwaardebelasting
Een grondwaardebelasting (LVT) is bedoeld om land eerlijk te waarderen, wat een eindig goed is met een basiswaarde die niet zo dramatisch verandert als de gebouwen die op het land zijn gebouwd. Schommelingen in grondwaarden worden voor een groot deel bepaald door wat er met en om het land gebeurt. Een hectare land in een landelijke omgeving draagt bijvoorbeeld mogelijk niet zo veel bij aan de omringende economie als een perceel van dezelfde grootte op een stedelijke locatie in het centrum, waar de locatie zich naast een nieuw voedseldistributiecentrum kan bevinden dat een extra laadperron nodig heeft.
Vanaf de vroegste tijden wordt land door samenlevingen gezien als een bezit dat niet in het bezit kan zijn van een individu in de traditionele zin van eigendom, maar eerder als iets dat moet worden behandeld als een huur die van generatie op generatie overgaat. Het is de menselijke activiteit die wordt ondernomen op een perceel dat grotendeels de totale waarde ervan bepaalt, en die activiteit is bijna altijd gekoppeld aan de rijkdom van de grondeigenaar, dus een grondwaardebelasting wordt gezien als een eerlijkere basis voor het bepalen van de belastingplicht. Dit heeft ons geleid tot ons moderne systeem om terreinen en gebouwen voor belastingdoeleinden afzonderlijk te beoordelen.
LVT staat ook bekend als een taxatiebelasting voor de locatie, een voorbeeld van een ad valorem-belasting. Ad Valorem is de Latijnse uitdrukking die ‘naar waarde’ betekent. Moderne voorbeelden hiervan zijn het meest terug te vinden in de gemeentelijke grondtaxaties die huiseigenaren jaarlijks ontvangen, waarin hun grond afzonderlijk wordt gewaardeerd van de verschillende gebouwen op hun grond. Een huiseigenaar kan verbeteringen aanbrengen aan de gebouwen op het land, waardoor de belastbare waarde verandert. Maar het land zelf heeft de neiging om in de loop van de tijd een stabielere waarde te behouden. Het omgekeerde geldt ook voor een landeigenaar die zijn gebouwen in verval laat raken. In dit geval zal de totale onroerendgoedbelasting die aan de gemeenschap wordt betaald lager zijn dan voorheen, maar het land zelf behoudt min of meer zijn oorspronkelijke waarde, wat belangrijk zal zijn wanneer een potentiële koper zijn belastingdruk en de werkelijke waarde van wat hij overweegt, overweegt. kopen.
Deadweight Loss en de grondwaardebelasting
Veranderingen in de waarde van onroerend goed worden grotendeels bepaald door marktschommelingen en kunnen zeer volatiel zijn. Deze veranderingen creëren wat economen deadweight loss noemen, de maatstaf voor het verlies voor de samenleving als geheel. Deze verliezen hebben verstrekkende nadelige gevolgen voor de financiering van de basisvoorzieningen die een welvarende samenleving nodig heeft, zoals politie, brandweer en redding.
De grondwaardebelasting helpt deze marktschommelingen te verminderen door de stabielere waarde van het land van de gebouwen te scheiden en zo een beheersbaar systeem voor onroerendgoedbelasting te creëren.